Bulwar Marguerite-de-Rochechouart

9 p , 18 th  ARR TS Bulwar Marguerite-de-Rochechouart
Boulevard Marguerite de Rochechouart w pobliżu stacji Anvers .
Sytuacja
Dzielnice	9 th 18 th
Dzielnice	Rochechouart Clignancourt
Początek	157, bulwar de Magenta i bulwar Barbès
Koniec	74, rue des Martyrs i bulwar de Clichy
Morfologia
Długość	730  m²
Szerokość	42  mln
Historyczny
Określenie	30 grudnia 1864 r
Geokodowanie
Miasto Paryż	8265
DGI	8288
Geolokalizacja na mapie: Paryż Bulwar Marguerite-de-Rochechouart
Obrazy na Wikimedia Commons

Bulwar Marguerite de Rochechouart , dawniej Boulevard Rochechouart jest droga znajduje się w dzielnicy Rochechouart i dzielnicy Clignancourt „s 9 th  dzielnica i 1 8 th arrondissement z Paryża .

Lokalizacja i dojazd

Ten bulwar, wzdłuż 730 metrów, prowadzi bulwar Magenta ( 9 th  dzielnica ) i Barbes ( 18 th  dzielnicy ) na rue des Martyrs . Stanowi granicę między tymi dwoma okręgami; numery nieparzyste należące do 9 th i peer to 18 e . Posiada również możliwości stosowania dwóch oddzielnych ścieżek i toru, częściowo powyżej a częściowo obok linii metra n O  2 , którego droga jest właśnie jego środkowej.

Niektóre widoki na bulwar

• Bulwar, na początku XX -go  wieku .

• Bulwar biegnie wzdłuż linii metra 2 .

• Bulwar przy rue Belhomme .

• Fontanna Wallace'a .

• Znak drogowy po 9 stronie (strona południowa)

• Znak z 18 ulicą (strona północna)

Ta strona jest obsługiwana przez stacje metra Pigalle i Anvers .

Pochodzenie nazwy

Podobnie jak sąsiednia rue Marguerite-de-Rochechouart , bulwar nosi imię Marguerite de Rochechouart de Montpipeau (1665-1727), ksieni Montmartre.

Historyczny

Dawniej było to:

• poza starą ścianą przyznającą  :
  • Boulevard des Poissonniers , w części położonej między obecnym bulwarze Barbès i rue de Clignancourt  ;
  • bulwar de Rochechouart, dla części położonej pomiędzy obecnymi ulicami Clignancourt i des Martyrs .
• wewnątrz starej ściany przyznającej:
  • zadaszony sposób z Poissonnières do części znajdującej się pomiędzy obecnymi ulicami z Faubourg-Poissonnière i Rochechouart  ;
  • miejsce bariery Rochechouart (znany jako „miejsce Delta”), który znajduje się na wyjściu z obecnym ulicy Rochechouart;
  • chodnik z Rochechouart , w części położonej między obecnym rue de Rochechouart i Rue des Martyrs .

Bulwar, położony na południowym skrzydle Butte Montmartre , powstał w 1864 roku na starym murze Fermiers Général , pod nazwą „boulevard de Rochechouart”.

Część położona po stronie nieparzystej między rue Bochart-de-Saron a placem d'Anvers wyznaczała granicę rzeźni Montmartre .

Na obradach n o  169 Rady Paryża , na 1 st , 2, 3 i 4 października 2019 roku, w "Boulevard of Rochechouart" staje się "bulwar Marguerite de Rochechouart", w ramach rozwoju paryskich ulicach łożyska kobiecego Nazwa. W 2020 roku pozostaje jedynym bulwarem, który pojawia się na liście paryskich dróg nawiązujących do kobiecego imienia .

Niezwykłe budynki i miejsca pamięci

• W ten sposób malarz Adolphe-Félix Cals (1810-1880) miał mieszkanie, które trzymał aż do śmierci.
• N O  9 bis  : miejsce znanej Tarn lupanar, następca 108 Boulevard de Magenta.
• N O  13: siedziba UNL od czasu jego powstania.
• N o  15: miejsce dawnego teatru Gaîté-Rochechouart, sala muzyka otwarty w 1865 roku, gdzie Fréhel i Mistinguett wykonywane . Przekształcony w kino w latach 30. ( kino na 1350 miejsc), zamknął swoje drzwi na dobre w 1988 r., podobnie jak wiele innych kin w okolicy w tej samej dekadzie.
• N o  19: budynek następująco krzywą starym placu, który otoczony pawilon przyznawania. Alexis Godillot prowadził tam swój sklep obuwniczy, zaopatrując wojsko (warsztaty mieściły się przy 52-54 rue de Rochechouart ).
• N o  23: aktor Jean Gabin urodził się tam.
• N o  29: malarza Gustave Caillebotte miał tam pied-à-terre.
• N o  35: Eugène Berthelon (1829/16), malarz Szkoły Barbizon , osiedlił się tam około 1900 i prawdopodobnie aż do śmierci.
• N o  44: Przemysłowa Pierre Bourgeois urodziła się tam w 1904 roku.
• N O  45: Miejsce dawnego rzeźni Montmartre , następnie Collège Rollin (1876), a obecnie Lycée Jacques-decour .
• W N °  55: Carlton Montmartre Hotel , dawniej Charleston Hotel (zbudowany w latach 1928-1929). Bywał odwiedzany przez znane osobistości muzyczne, takie jak Maurice Chevalier , Joséphine Baker i Mistinguett .
• N O  56: były kino Palais-Rochechouart w budynku pomiędzy rue Seveste i impasu du Cadran . Otwarty w grudniu 1912 roku, ma dużą salę z balkonem, która może pomieścić 1462 widzów, w tym 873 w orkiestrze, oraz otwierany sufit, który można wykorzystać latem. W 1930 roku kupiony przez obwód Aubert został całkowicie przebudowany i obecnie nosi nazwę Palais-Rochechouart-Aubert, oferując obecnie 1654 miejsc. Ganek w stylu Beaux-Arts ustępuje następnie betonowej fasadzie ozdobionej dużym baldachimem . Obsługiwane przez Gaumonta, który nie podzielił budynku na kilka pomieszczeń, kino zostało zamknięte 11 listopada 1969 roku. Przekształcony w supermarket, budynek został rozebrany w 2000 roku, aby pomieścić nowy budynek, w tym mieszkania i sklepy.
• N o  57: the polemista Henri Rochefort mieszkał tam, i to miejsce było ostatni paryski warsztat Auguste Renoir .
• N O  57 bis  : piosenkarza ul Eugenia duży żył tam.
• N o  63: Były Cirque Fernando, teraz Cirque Medrano , zainstalowany na rogu Rue des Martyrs w roku 1873. Zniszczony w 1973 roku i zastąpiona budynku mieszkalnego i supermarketu.
• N o  66: kompozytor Gustave Charpentier mieszkał tam przez około pięćdziesiąt lat.
• N o  72: aż do połowy XIX th  wieku, bal w Elysee Montmartre , popularny taniec który powstał w 1807 roku.
• N o  74: malarz Ernest Quost tam mieszkał.
• N o  80: strona teatru Élysée-Montmartre, teraz Le Trianon .

• Boulevard na n °  i 72 (Élysée-Montmartre).

• Boulevard na n °  80 ( Trianon ).

• N o  84: Lokalizacja Le Chat Noir kabaret otwarty przez malarza Rodolphe Salis . Willette namalowała napis. Salis zgromadził wokół siebie Paula Verlaine'a , Jean Richepina , Alphonse Allais , Maurice Donnay , Jean Moréas , Jean Lorrain , Caran d'Ache , Gabriel Montoya i wielu innych. Wydał magazyn Le Chat Noir ilustrowany przez Willette. Le Chat Noir opuścił to miejsce w 1885 roku na rue de Laval, dziś rue Victor-Massé . Aristide Bruant zastąpił go w nowym kabarecie Mirliton.
• N O  92: przysłupowe z figurą dwóch śrub prasy. Jean-Frédéric Gohin, czynnik instrumenty dęte blaszane, umiera w8 czerwca 1879 r. Charles Aguettaz, handlarz winem i restaurator, zbankrutował tam w 1904 roku .
• N O  114: pierwotnie zainstalowane przy 18 boulevard Barbès , w budynku zniszczonego w 1927 roku The koncert kawiarnia La fourmi został przebudowany w 114 boulevard Rochechouart, na miejscu starego barem i letnim ogrodzie La Cykada podczas ważnych prac. W tej nowej sali na 600 miejsc, otwartej 10 października 1930 roku , występują artyści śpiewający, a atrakcja jest modna: „Le Crochet”, konkurs śpiewu zarezerwowany dla amatorów. W 1933 roku La Fourmi zamknął swoje podwoje i stał się kinem .
• N O  120: lokalizacja w spotkaniu piłki Black and Belle bal-en-ud, założonego w 1822 roku przez dzielnego córki, przyjaciel Paul Barras . Bal ten zniknął około 1880 roku i został zastąpiony przez kawiarnio-koncert La Cigale , dziś salę widowiskową ( Czarny Bal ).

W fikcji

Krytycy sztuki odnajdują płótna Édouarda Maneta La Serveuse de Bocks (1879) i Coin de café-concert (1879), reprezentujących brasserie Reichshchoffen, albo boulevard de Rochechouart, albo boulevard de Clichy , ale ten lokal nie jest wymieniony w żadnym z tych dwóch adresy w spisie z 1879 r.

Uwagi i referencje

1. Philippe Baverel, „  W Paryżu imiona wybitnych kobiet wkrótce pojawiają się na znakach ulicznych  ” , w Le Parisien ,28 października 2019 r.(dostęp 10 kwietnia 2020 r . ) .
2. Nazwy rue Marguerite de Rochechouart (9.) i bulwar Marguerite de Rochechouart (9. i 18.).
3. Laurence Patrice, „  Publiczne hołdy miasta Paryża i oficjalna nomenklatura na cześć kobiecych osobowości  ” [PDF] , na Paris.fr ,4 grudnia 2020 r..
4. André Roussard, Słownik malarzy Montmartre , Roissy-en-Brie, Editions A. Roussard, 1999, 640  s. ( ISBN  9782951360105 ) , 1999, s.  115-116 .
5. „Cinéma Gaîté-Rochechouart” , salle-cinema.com, 12 sierpnia 2009 r.
6. André Roussard, Słownik malarzy Montmartre , s.  68 .
7. "  Palais-Rochechouart (Paryż 18 th )  " , na Sallesdecinemas.blogspot.com ,6 czerwca 2014(dostęp 10 kwietnia 2020 r . ) .
8. "  Mrówka. Paris, 114 boulevard Rochechouart  ” , na data.bnf.fr (dostęp 17 marca 2021 )
9. Étienne Moreau-Nélaton , Manet powiedział sam , tom. 2, t. I, Paryż, Henri Laurens, 1926, s. 52.

Linki zewnętrzne

• Oficjalna nomenklatura Miasto Paryż 2020