Sébastien Bottin

Sébastien Bottin jest francuskim administratorem i statystykiem , urodzony17 grudnia 1764w Grimonviller , zmarł dnia28 marca 1853 w Paryżu . Podał swoje nazwisko w katalogu biznesowym i branżowym.

Biografia

Ojciec Bottin, ksiądz przed rewolucją francuską , pochodzący z rodziny pochodzącej z Vézelise w Lotaryngii , uczestniczył w Fête de la Fédération jako kapelan zastępców Haute-Marne .

Podpisuje Konstytucję Cywilną Duchowieństwa i zostaje mianowany konstytucyjnym księdzem Favières . Ostatecznie wyrzeka się państwa kościelnego i angażuje się w rewolucję oraz zajmuje coraz ważniejsze stanowiska administracyjne w Lotaryngii i Alzacji  : prokurator gminy Favières (1791-1792), naczelnik i płatnik centralnego biura komisarzy wojennych w Strasburgu (1793), syndyk majątkowy w krajach podbitych (rok III), zastępca szefa gabinetu sekretarza generalnego administracji centralnej Bas-Rhin (IV rok), główny rektor sądu karnego Bas-Rhin (rok V), sekretarz główny administracji centralnej Bas-Rhin (rok VI), sekretarz generalny prefektury północnej (rok IX, potwierdzony w dniu30 marca 1815). Został wybrany do Izby Stu Dni w maju 1815 roku, ale jego kariera polityczna nigdy nie została kontynuowana.

Najbardziej znany jest jako statystyka. Opublikował rocznik statystyczny departamentu Bas-Rhin od VII do IX roku , którego jakość podaje jako wzór Nicolas François de Neufchâteau . Po założeniu Société de l'Almanach du Commerce w Paryżu w 1796 roku Bottin publikował co roku od 1801 do 1845 roku Statystyczny opis Departamentu Północy . Opublikował Księgę Honorową Przemysłu Francuskiego, w której wymienił nagrody przyznane przemysłowcom oraz tabelę statystyczną wszystkich jarmarków we Francji (1825).

Jest najlepiej znany z corocznej edycji, od 1819 do 1853 roku, Almanach du commerce de Paris et des main cities du monde , która nada ogólną nazwę bottin . Oszołomiony długiem, zmarł w Paryżu w 1853 roku ku obojętności współczesnych mu ludzi. Został pochowany w Père Lachaise ( 30 th  dział).

Po jego śmierci rodzina Didot wznawia działalność i nadal wydaje książkę, w połączeniu z katalogiem branżowym Didot. W 1881 roku firma Didot-Bottin stała się spółką akcyjną, która była notowana na giełdzie. W 1903 roku opublikowała Bottin Mondain , pierwszy francuski katalog osobowości z całego Paryża .

La Rue Sebastien-Bottin gdzie Didot Bottin przeniósł firmę w 7 th  arrondissement Paryża nosi jego imię od 1929 roku .

Publikacje

• O destylacji ziemniaków w byłych departamentach lewego brzegu Renu i korzyściach, jakie zapewnia uprawie ziemi i żywieniu bydła , Paryż, M me Huzard, 1811, in-8 °, 26 p. ; Wydanie drugie, Paryż, M me Huzard, 1818, in-8 °, 39 s.
• Mieszanki języków, dialektów i patois: zawierające między innymi zbiór wersji przypowieści o synu marnotrawnym w stu różnych językach lub patois, prawie wszystkie z Francji; poprzedzona rozprawą o geografii języka francuskiego , Paryż, Bureau de almanach du commerce, 1831 [ czytaj online ]
• Tabela statystyczna wszystkich targów we Francji, sporządzona na podstawie autentycznych dokumentów, przedstawiająca liczbę targów według gmin, miejsce i czas ich przeprowadzenia, czas ich trwania, charakter prowadzonej tam działalności, ze wskazaniem dla każdego gmina, jej odległość od stolicy sub-prefektury, obsługującego ją urzędu pocztowego oraz urzędów poczty konnej; wraz ze zbiorczym podsumowaniem statystycznym na czele każdego wydziału , Paryż, J. Smith (impr.), 1825, za-8 °; Paryż, Bureau de l'Almanach du commerce, 1844, in-8 °, 438-40 s.
• Jean-Louis Crémieux-Brilhac, Nie zapominajmy o Sébastien Bottin - Ten statystyk jest nadal aktualny , artykuł z dziennika Le Monde ,11 sierpnia 2011.

Zobacz też

• Nicolas François de Neufchâteau
• rodzina Didot

• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • System dokumentacji uczelni
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Biblioteka Uniwersytecka w Polsce
  • WorldCat Id
  • WorldCat

Uwagi i odniesienia

1. A. Robert i G. Cougny, Słownik francuskich parlamentarzystów od 1789 do 1889
2. Paul Bauer , Dwa wieki historii w Père Lachaise , Mémoire et Documents,2006, 867  s. ( ISBN  978-2-914611-48-0 ) , str.  778
3. 15 czerwca 2011 r. Część ulicy została przemianowana na rue Gaston-Gallimard , siedziba wydawnictwa Gallimard od 1929 r.