Soult Boulevard

12 th  arr t Soult Boulevard
Bulwar przy Porte de Montempoivre .
Sytuacja
Miasto	12 th
Dzielnica	Bel-Air
Początek	279, bulwar Poniatowskiego i aleja Daumesnil
Koniec	Boulevard Davout i 116 bis, cours de Vincennes
Morfologia
Długość	1270  m
Szerokość	40 do 43,4  m
Historyczny
kreacja	1859
Określenie	2 marca 1864
Dawna nazwa	Ulica Wojskowa
Geokodowanie
Miasto Paryż	8662
DGI	9047
Geolokalizacja na mapie: 12. dzielnica Paryża Soult Boulevard Geolokalizacja na mapie: Paryż Soult Boulevard
Zdjęcia na Wikimedia Commons

Bulwar Soult jest droga znajduje się w dzielnicy Bel Air w 12 th  dzielnicy z Paryża .

Lokalizacja i dojazd

Stanowi odcinek pasa zewnętrznych bulwarów - znanych jako „  boulevards des Maréchaux  ” - który zaczyna się od alei Daumesnil przy Porte Dorée i kończy przy Porte de Vincennes , gdzie przechodzi w Boulevard Davout .

Po dojściu do linii autobusowej Petite Ceinture , Boulevard Soult jest teraz dostępny tramwajem linii 3  na przystankach Porte de Vincennes , Alexandra David-Néel , Montempoivre , Porte Dorée , linia metra na stacji Porte de Vincennes i na linii w stacji Porte-Dorée , jak również kilku RATP linii 26 29 46 56 64 86 201 215 351 .

Pochodzenie nazwy

Bulwar nazwano Nicolas Nicolas Jean de Dieu Soult ( 1769 - 1851 ), książę Dalmacji, Marszałek Francji .

Historyczny

W 1859 roku geniusz wojskowy oddał pod pewnymi warunkami radość z ulicy na miasto Paryż . Boulevard Soult jest częścią pierścienia bulwarów utworzonego od 1861 roku wzdłuż muru Thiers zamiast rue Militaire, a swoją obecną nazwę przyjął w 1864 roku.

8 marca 1918 roku podczas I wojny światowej na Boulevard Soult wybuchła bomba zrzucona z niemieckiego samolotu.

W latach trzydziestych XX wieku na dawnym terenie Strefy zbudowano mieszkania socjalne (takie jak mieszkania niskokosztowe (HBM)) , aby pomieścić skromną populację, często pochodzącą z powojennego exodusu ze wsi. Porte de Vincennes i Porte Dorée na zewnątrz (liczby parzyste).22 września 2008, to w jednym z tych budynków, położonym przy bulwarze numer 64 na poziomie Porte de Saint-Mandé , na strychach wybuchł poważny pożar, który spowodował jedną śmierć i spowodował uszkodzenie dużej części budynku.

Pod koniec XXI wieku ruszył projekt przedłużenia wschodniej części linii tramwajowej nr 3, która zajmuje całą centralną przestrzeń bulwaru. Prace rozpoczęto w 2009 r., A zakończyły w grudniu 2012 r., Czyli w dniu inauguracji sekcji.

Niezwykłe budowle i miejsca pamięci

• W N O  27 alei była znakomita wymienione drzewa , A czeremchę z Provence posadzone w 1906 roku i mierzy się w 2011 roku, 16 m wysokości do 2,20 m w obwodzie.
• W połowie 1960 roku, południowo-wschodniej części bulwaru Soult jest zaprojektowany, aby pomieścić szkoły Paul-Valery , który został otwarty w 1962 roku n o  38.
• Do N O  64 przebywał malarz Daniel du Janerand (1919-1990).
• W Émile-Cohl i Georges-Meliesa kwadraty .
• Państwowa Wyższa Szkoła Przemysłu Mięsnego (ENSMV).
• Dostęp do promenady obsadzonej przy rue du Sahel .
• Najbliższy dostęp do drogi od Paryża, szlak czereśni w n °  101, łączący bulwar do ulicy Niger .

• Kwadratowy Émile-Cohl .
• Paul Valéry liceum .
• Stacja Montempoivre na linii 3 tramwaju .

• Linia tramwajowa.

• W kierunku Porte de Vincennes.

Dokument i literatura

31-minutowy dokument Raphaëla Girardota zatytułowany 11, boulevard Soult , datowany na 1997 rok , opowiada o życiu budynku zarekwirowanego przez stowarzyszenie Droit au logement .

Boulevard Soult jest bardzo obecny w pierwszej autobiograficznej powieści Evy Ionesco , Innocence, opublikowanej w 2017 roku , ponieważ spędziła tam dzieciństwo ze swoją matką Iriną Ionesco w tanich mieszkaniach położonych między liceum Paul-Valéry (do którego uczęszczała od czasów studiów) a Porte Dorée .

Uwagi i odniesienia

1. Jacques Hillairet , słownik historyczny ulic Paryża , Paryż , Les Éditions de Minuit , 1972, 1985, 1991, 1997  itd. ( 1 st  ed. 1960), 1476  , str. , 2 obj.   [ szczegóły wydań ] ( ISBN  2-7073-1054-9 , OCLC  466966117 ), s.  529
2. Adolphe Alphand ( reż. ), Adrien Deville i Émile Hochereau , Miasto Paryż: Zbiór listów patentowych, zarządzeń królewskich, dekretów i zarządzeń prefektur dotyczących dróg publicznych , Paryż, Imprimerie nouvelle (stowarzyszenie pracowników),1886, „Decyzja z 28 lipca 1859”, s.  314-315.
3. Excelsior z 8 stycznia 1919 r .: Mapa i oficjalna lista bomb samolotów i zeppelinów zrzuconych na Paryż i przedmieścia, ponumerowanych zgodnie z kolejnością i datą upadkuna Gallica
4. „Martwy człowiek w pożarze w Paryżu” , Le Figaro , 22 września 2008 r.
5. „  The sad end of the niezwykłego hackberry tree on Boulevard Soult  ” , na belairsud.blogspirit.com (dostęp 7 lutego 2019 ) .
6. Niezwykłe drzewa w miejscu Paryża .
7. Eva Ionesco , Innocence , Éditions Grasset , 2017 ( ISBN  9782246858386 ) .
8. Olivia de Lamberterie , „Les Parents terribles d'Eva Ionesco” , ELLE , 2 września 2017 r.