Björn I
| Król Szwecji |
|---|
| Śmierć | Nieznana data |
|---|---|
| Pogrzeb | Munso ( d ) |
| Imię w języku ojczystym | Björn Járnsíða |
| Rodzina | Dynastia Munsö |
| Tata | Ragnar Lodbrok |
| Matka | Aslaug lub Þóra Borgarhjǫrtr |
| Rodzeństwo |
Sigurd Serpent's Eye Haldan Ragnarsson Ubbe Ragnarsson Ivar Ragnarsson Hvitserk Ragnarsson |
| Dziecko | Eric II Björnsson |
| Mistrz | Hasting |
|---|
Björn I st lub Björn Côtes-de-Fer lub Björn Lodbrok (w staronordyckim Björn Járnsíða w średniowieczny łaciński Bier costae ferreae ) to król Szwecji panujących Uppsala do IX th century . To jest 1 st syn legendarnego Ragnar Lodbrok i Aslaug według Ragnars saga loðbrókar , ale zgodnie z Gesta Danorum , jest to czwarty syn Ragnar i Tory . Uważany jest za założyciela dynastii Munso .
Björn wykonane częstych wypraw przeciwko Francia Zachodniej i Anglii aż do Morza Śródziemnego , pozostawiając głosić chrześcijaństwo w jego włości, choć chrześcijaństwo naprawdę triumf w Szwecji aż do połowy XI -tego wieku. Ma trzech synów: REFIL Björnsson , Áslákr Björnsson według Saga o Eryku Rudym i Erik Björnsson który go udaje.
Z pomocą innego wielkiego wodza wikingów, Hastinga , popłynął wzdłuż francuskich wybrzeży, zszedł do Galicji , przekroczył Cieśninę Gibraltarską (859), ominął Maroko i zapuścił się na Baleary . Południe Francji nie uchodziło już Wikingom, a Narbonne i Nîmes zostały splądrowane i złupione. Udał się w górę Rodanu , podpalając Walencję , a następnie Izerę, gdzie w Rzymian , kończąc ich najazd, który wyruszył z ich bazy w Camargue , zniszczył kolegiatę Saint-Barnard . Następnie Björn podąża za Hastingiem do Włoch , w szczególności do Luny , którą zabrano w latach 60. XIX wieku .
Historyk miasta Caen Karola Bourgueville XVI th century opisaną w tych kategoriach:
„Nikt nie jest nieświadomy, że były to ludy, które opuściły Norwegię przez kolonie pod przywództwem Bier Coste-de-fer, syna Lothbroca Roya z Duńczyków, aby osiedlić się w jakimś miejscu na świecie, i które po długim omijaniu wybrzeży morza rzucili się do Francji w czasach Charles-le-Chauve, aby siłą broni szukać tam tego azylu. Ich plan nie powiódł się długo: bo jak tylko przybyli, szerzyli tam terror i terror.
- Charles de Bourgueville, Badania i Starożytność prowincji Neustria
Arabski kronikarz Ibn Idhari opowiada o najeździe Wikingów skierowanym na Półwysep Iberyjski w 859 roku:
„W roku 245 (8 kwietnia 859 - 27 marca 860) Madjous pojawił się ponownie, tym razem na 62 statkach, u wybrzeży Zachodu; znaleźli je jednak dobrze strzeżone, ponieważ statki muzułmańskie przepływały od granic po stronie Francji do Galicji na dalekim zachodzie. Dwa z ich statków wyprzedziły pozostałe, ale ścigane przez statki strzegące wybrzeża, zostały schwytane w porcie w prowincji Beja. Znaleziono tam złoto, srebro, więźniów, amunicję. Inne statki Madjous posuwały się wzdłuż wybrzeża i docierały do ujścia rzeki Sewilli. Następnie emir (Mahomet) wydał wojsku rozkaz marszu i wszędzie ogłaszał, że musimy ustawić się w szeregu pod flagami Hâdjib Isa-ibn-Hassan. Opuściwszy ujście rzeki Sewilli, Madjus udali się do Algéziras, które zdobyli i gdzie spalili wielki meczet. Następnie udali się do Afryki i złupili właścicieli tego kraju. Uczyniwszy to, wrócili do Hiszpanii i po wylądowaniu na wybrzeżu Todmiru udali się do twierdzy Orihuela. Następnie wyjechali do Francji, gdzie spędzili zimę. Wzięli tam dużą liczbę jeńców, skonfiskowali dużo pieniędzy i stali się panami miasta, w którym osiedlili się i które do dziś nosi ich imię. Następnie wrócili na wybrzeże Hiszpanii, ale stracili już ponad 40 swoich statków, a kiedy wdali się w walkę z flotą emira Mahometa na wybrzeżu Sidony, stracili jeszcze dwa, które były obciążone wielkimi bogactwo. Pozostałe statki płynęły dalej. "
Wyprawę wikingów na Morzu Śródziemnym, w szczególności na południu Francji, relacjonują także kronikarze frankońscy:
„Duńscy piraci morscy długo walczyli między Hiszpanią a Afryką i siłą wkroczyli do Rodanu. Po zdewastowaniu kilku miast i klasztorów osiedlili się na wyspie Camargue!. "
- Annales de Saint-Bertin , za rok 859
Björn I st Järnsida jest legendarnym założycielem dynastii Munsö . Według epilogu Sagi Hervora i króla Heidrekra „Potomkowie Angantyra, przodek królów Duńczyków i Szwedów” Björn Järnsida pozostawia dwóch synów:
Trzeciego syna przypisuje mu także Saga o Eryku Czerwonym :
Gra go Nathan O'Toole, a następnie Alexander Ludwig w serialu Wikingowie, gdzie jest przedstawiany jako syn Ragnara Lothbroka i Lagerthy .
Szwedzki zespół Amon Amarth skomponował i wykonał piosenkę o Björn I er , zwany Ironside, w 2019 r.