Bioróżnorodność Nowej Kaledonii

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym Nowej Kaledonii i ochrony przyrody .

Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .

Bioróżnorodność Nowej Kaledonii , dużej grupy wysp na Pacyfiku , jest uważany za najważniejszą na świecie. Wyspa ma wysoki poziom endemizmu , w tym wiele unikalnych roślin , owadów , ptaków i gadów . Na wyspie nie ma innych ssaków niż nietoperze ani płazów . Bioróżnorodność Caledonian grozi wprowadzonych gatunków, logowanie, pożarów i rozwoju obszarów miejskich i złóż kopalin (niklu i innych metali szlachetnych). Nowa Kaledonia stracił wiele gatunków od ustawionej człowiek stopę na wyspie, ale żaden z nich nie zginął od XVI -tego  wieku .

Ewolucja bioróżnorodności w Nowej Kaledonii

W przeciwieństwie do wielu wysp na południowym Pacyfiku , Nowa Kaledonia nie ma pochodzenia wulkanicznego, lecz jest fragmentem starożytnego kontynentu Gondwany . Wyspa oddzieliła się od Australii i Nowej Zelandii podczas dyslokacji superkontynentu , Australii pod koniec kredy (65 mln lat temu) i Nowej Zelandii w połowie miocenu . Doprowadziło to do długiego okresu ewolucji, bliskiego całkowitej izolacji. Tak więc, chociaż flora i fauna Nowej Kaledonii liczy kilka gatunków, które dotarły do ​​wybrzeży Australii i innych wysp, jej dziedzictwo naturalne składa się w szczególności z gatunków, których przodkowie byli obecni na glebie Nowej Kaledonii, gdy oderwała się ona od Gondwany miliony Lata temu. Ta długa izolacja prymitywnej flory doprowadziła do ewolucji nie tylko gatunków, ale także rodzajów, a nawet rodzin, które są wyłączne dla wyspy i nie występują nigdzie indziej. Od czasów dinozaurów, gdy wyspa przesuwała się na północ z powodu dryfu kontynentów , niektórzy geolodzy twierdzą, że była zanurzona przez wiele okresów. Jednak botanicy twierdzą, że musiały istnieć pewne obszary, które pozostały nad poziomem morza, służąc jako schronienie dla potomków pierwotnej flory, która zamieszkiwała wyspę, gdy oderwała się od superkontynentu. Z tego powodu dzisiejsza Nowa Kaledonia jest świadectwem dawnego superkontynentu i zachowuje roślinność, która ma głębokie powinowactwo z florą Gondwania. Jednak izolacja Nowej Kaledonii nie jest absolutna. Niektóre przemieszczenia gatunków, zarówno na wyspę, jak i z niej, były ułatwione przez podnoszenie się i obniżanie poziomu morza z powodu przypływów i odpływów epok lodowcowych, co doprowadziło do powstania wysp i mostów lądowych między Nową Kaledonią a jej sąsiadami, Wyspy Salomona , Vanuatu i Australia. W ten sposób nowe gatunki miały możliwość penetracji dalej na wschód w rejon wyspy Pacyfiku.

Po utworzeniu Parku Przyrody Morza Koralowego w 2014 r. Nowa Kaledonia kontynuuje te podwodne eksploracje w celu rozwoju i ochrony rafy kaledońskiej i jej różnorodności biologicznej. Technikę środowiskowego DNA stosuje badacz ekologii morskiej Laurent Vigliola. Ten bada ślady DNA pozostawione pod oceanem, które pomogły stworzyć nowe gatunki rekinów, które nie zostały jeszcze zidentyfikowane, ale które się rozwijają. Laurent Vigliola podkreśla, że ​​rozwój tych gatunków to bardzo dobra wiadomość dla rafy kaledońskiej, która już została dotknięta przez klimat, ze względu na straty gatunków koralowców.

Czynniki bioróżnorodności Nowej Kaledonii

Nowa Kaledonia położona jest na najbardziej wysuniętym na południe krańcu strefy międzytropikalnej. Główna wyspa, Grande Terre , jest domem dla różnorodnych środowisk wynikających z wielu czynników, w tym geologii, gleby i wysokości.

Florystyczna bioróżnorodność

Zbiorowiska roślinne Nowej Kaledonii to prawdziwe żywe skamieniałości, dające możliwość zbadania gatunków związanych z czasami dinozaurów. Poza swoim wiekiem flora na tej wyspie jest niezwykle zróżnicowana i charakteryzuje się pewnym endemizmem na kilometr kwadratowy, jakiego nie ma prawie nigdzie indziej na świecie.

Bioróżnorodność fauny

Różnorodność dzikiej przyrody Nowej Kaledonii jest podobna do wielu wysp, a zwłaszcza Nowej Zelandii. Podobnie jak na Wyspach Galapagos, proporcja gatunków gadów dominuje w porównaniu z innymi gatunkami kręgowców na wyspie z 86 gatunkami jaszczurek, z których 83,5% jest endemicznych dla Nowej Kaledonii.

Istnieje kilka ZICO ( Ważne Obszary Ptaków ).

Zagrożenie

Zagrożenia dla ekosystemu to:

Lokalnie pewne obiekty turystyczne i pozyskiwanie drewna stwarzają problemy.

Narodowy Plan Lasów (PFN) ogłasza wraz z IUCN i WWF zamiar ochrony pozostałości po suchych lasach zagrożonych powtarzającymi się pożarami. W 2000 roku pracowali również nad ograniczeniem niektórych gatunków inwazyjnych (np . liana Gatope w suchych lasach punktu Maa, uważana za „  priorytetową pod względem ochrony  ”. Liana ta została sprowadzona z Madagaskaru, na przykład roślina ozdobna, zanim stała się inwazyjna, zwłaszcza w regionie Ouaco ).

Od 2006 roku Konserwatorium Botaniczne Nowej Kaledonii bada i chroni rzadkie i zagrożone gatunki w Nowej Kaledonii.

Wymarłe gatunki

Wprowadzony gatunek allochtoniczny

Galeria (ryba koralowa)

Kilka przykładów ryb z rafy Nowej Kaledonii; wszystkie ryby zostały sfotografowane w Nowej Kaledonii.

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Bibliografia

Bibliografia

  1. "  WIDEO. Nowa Kaledonia: technika DNA środowiska dla ochrony podwodnej bioróżnorodności  ” , na Franceinfo ,3 marca 2019(dostęp 30 kwietnia 2019 )
  2. Zagrożenie wyginięciem gatunków w Nowej Kaledonii List otwarty do dyrektora Ośrodka IRD w Noumea