Beysehir | |||
Miasto Beyşehir widziane z jeziora. | |||
Administracja | |||
---|---|---|---|
Kraj | indyk | ||
Region | Centralnym regionie Anatolii | ||
Województwo | Konya | ||
Dzielnica | Beysehir | ||
Kod pocztowy | 42700 | ||
Międzynarodowy kod telefoniczny | + (90) | ||
Tablica rejestracyjna | 42 | ||
Lokalny kod telefoniczny | 332 | ||
Demografia | |||
Populacja | 29 767 mieszk . (2009) | ||
Geografia | |||
Informacje kontaktowe | 37 ° 40 ′ 35 ″ na północ, 31 ° 43 ′ 34 ″ na wschód | ||
Wysokość | 1144 m |
||
Lokalizacja | |||
Okręgi prowincji Konya | |||
Geolokalizacja na mapie: Turcja
| |||
Znajomości | |||
Witryna internetowa dystryktu | http://www.beysehir.gov.tr | ||
Źródła | |||
„ Index Mundi / Turcja ” | |||
Beyşehir (turecki: Miasto Bey ) to główne miasto z powiatu w prowincji Konya w Turcji .
Miasto położone jest na południowy wschód od jednego z największych jezior endoreicznych w Turcji, któremu zawdzięcza swoją nazwę: Jezioro Beyşehir . Miasto leży na wysokości 1144 m . Powiat zajmuje powierzchnię około 2116 km 2 .
W 2007 r. Dzielnica liczyła 82 712 mieszkańców, co daje gęstość około 39 mieszkańców / km 2 . Po rozwoju w latach 1990-2000 region został znacznie wyludniony, ponieważ:
Rok | Dzielnica | Miasto |
---|---|---|
1990 | 93,740 | 30,412 |
2000 | 118,144 | 41 312, |
2007 | 72 712, | 32 799, |
2009 | 70,317 | 32,525 |
2010 | 70,569 | 33 895, |
W miejscu zwanym Eflatunpınar (turecki: źródło (kolor) liliowy ), około 18 km na północ od Beyşehir, nieco z dala od jeziora w pobliżu wioski Sadikhaci, znaleziono zabytki hetyckie , które świadczą o starożytnej okupacji regionu przez ludzi. Bliżej jeziora i zaledwie 10 km na północ od Beyşehir, w miejscu tellu Erbaba (po turecku: Erbaba höyük, tumulus ojca żołnierza ) odkryto ślady neolitu.
Inne stanowisko hetyckie znajduje się w Fassilar, około 15 km na wschód od Beyşehiri. Miejsce to składa się z płaskorzeźb wykutych w klifie.
W starożytności region Beyşehir był częścią Pizydii . Miasto Beyşehir jest położone tak, jak miasto Karallia. Grecki geograf Strabon stawia miasto na granicy Pisidia i Isauria , mówi o dwóch jezior zwanych Caralis (po grecku: Κάραλις) i Trogitis (w języku greckim: Τρωγῖτις), które możemy zidentyfikować odpowiednio jeziora od Beyşehir i jeziora Suğla (Suğla Gölü).
Palinologiczne Badania przeprowadzone na wazony z jeziora Beyşehir są u podstaw definicji fazy ludzkiej pracy zwany „okres okupacji Beyşehir”, który rozpoczyna się z późnej epoki brązu i zakończyła. Wypełniony pomiędzy VI th i IX th wieki. Klimat był tam bardziej wilgotny, a teren był zalesiony, potem klimat stał się bardziej suchy i bardziej suchy. Pod koniec okresu bizantyjskiego i na początku arabskich najazdów region był bardzo zubożony z powodu tej zmiany klimatu.
W XIII -go wieku, obszar ten jest tak słaba, że Seldżukowie nazywają miasto Viranşehir (w tureckiej zrujnowanego miasta ). Seldżuccy sułtani z Roum założyli swoją stolicę w Konya , ale założyli letnią rezydencję, Pałac Kubad-Abad, na zachodnim brzegu jeziora w pobliżu Gölyaki. Został zbudowany przez Seldżuków Sultan Alaeddina Keykubad I st w 1236 roku . Ruiny miał niezwykłe gliniane i stiukowe dekoracje, są teraz w glinianym muzeum ( Cini Eserler Muzesi ) w Karatay medresa ( Karatay Medresesi ) w Konya. Naprzeciw jednej z wysp jeziora znajduje się zamek Kız Kalesi (po turecku: zamek (młodej) dziewczyny ).
Miasto Beyşehir zostało założone pod tą nazwą za panowania sułtana Seldżuka z Rum Alaeddin Keykubad I st . Miasto zostaje następnie powierzone rodzinie Esrefa , emira turkmeńskiego odpowiedzialnego za obronę zachodnich granic sułtanatu. Rodzina odzyskuje niepodległość na samym początku okresu zwanego erą beylicates . Eşref to eponim krótkiej dynastii, która będzie panować nad Beyşehirem, ale to jego syn Seyfeddin Süleyman jest pierwszym, który ogłosił się niezależnym. Seyfeddin Süleyman zmienia nazwę Beyşehir na Süleymanşehir.
Około 1326 roku, Timurtaş młodszy syn Chupan w służbie Il-Khan Abu Said Bahadur , został mianowany gubernatorem Anatolii i zobowiązał się do przywrócenia porządku w regionie. Timurtaş chodzi po Beyşehir i zabija Süleymana II, wrzucając go do jeziora Beyşehir. Terytorium jest podzielone między Karamanidów i Hamididów . Beyşehir zostaje po raz pierwszy zajęte przez Hamididów. Bey hamidide Kemaleddin Hüseyin sprzedaje większość swoich terenów sułtanowi osmańskiemu Murad I er . Beylicat został całkowicie przyłączony do sułtanatu osmańskiego w 1391 roku. Miasta na wschodzie prowincji, czyli Beyşehir, Seydişehir i Akşehir są okupowane przez Karamanidów i będą przedmiotem wielu starć między Karamanidami a Turkami. W okresie osmańskim miasto straciło na znaczeniu.
Meczet Eşrefoğlu ( Eşrefoğlu Camii ) zbudowany w 1298 r. Ma kolumny z drewna cedrowego i dekorację z ceramiki i mozaiki. Został odbudowany na fundamentach meczetu zbudowanego w 1134 roku przez seldżuckiego sułtana Sanjara (turecki: Sancar ).
Mauzoleum Eşrefoğlu Medrese Ismaïl Aka Kamienny mostKamienny Most ( Taş Köprü ) jest właściwie zaporą regulującą poziom jeziora, połączoną z kanałami odwadniającymi otaczającej równiny.
Karawanseraj Kızılören ( Kızılören han ) został zbudowany przez Kay Khusraw I st w 1205/1206 i został całkowicie odrestaurowany w 2008 roku. Znajduje się na skraju drogi Beyşehir Konya (D330), około 50 km Beyşehir.
Karawanseraj KuruçesmeKarawanseraj Kuruçeşme ( Kuruçeşme han ) to zrujnowany karawanseraj zbudowany przez Kay Khusraw I st między 1207 a 1210. Jest w ruinie i znajduje się 10 km dalej od karawanseraju Kızılören. Wioska Kizilören znajduje się w połowie drogi między tymi dwoma karawanserajami.
Park Narodowy KızıldağPark Narodowy Kızıldağ ( Kızıldağ Milli Parkı ), Kızıldağ oznacza Czerwoną Górę i obejmuje cały zachodni brzeg jeziora oraz obszar między miastem Şarkikaraağaç a jeziorem na północ od niego. Kızıldağ ( Czerwona Góra ) znajduje się na północ od jeziora i wznosi się na 1908 m .