Bernd Siebert
Bernd Siebert
| Narodziny |
5 marca 1964 Wilmersdorf |
|---|---|
| Narodowość | Niemiecki |
| Trening |
Courant Institute of Mathematical Sciences Uniwersytet Fryderyka Aleksandra w Erlangen-Norymberdze Uniwersytet im. Fryderyka Wilhelma w Bonn Uniwersytet w Getyndze |
| Zajęcia | Matematyk , profesor uniwersytetu |
| Pracował dla | Uniwersytet w Hamburgu , Uniwersytet we Fryburgu Bryzgowijskim |
|---|---|
| Kierownik | Hans Grauert |
| Różnica | Clay Research Award (2016) |
Bernd Siebert (urodzony dnia5 marca 1964in Berlin-Wilmersdorf ) to niemiecki matematyk prowadzący badania z zakresu geometrii algebraicznej .
Biografia
Siebert studiował matematykę od 1984 roku na Uniwersytecie w Erlangen . W 1986 przeniósł się na Uniwersytet w Bonn, aw 1987 na Uniwersytet w Getyndze, gdzie w 1989 roku uzyskał dyplom z wyróżnieniem pod kierunkiem Hansa Grauerta . Został doktorantem i asystentem Grauerta w Getyndze . Doktorat uzyskał w 1992 r. Na podstawie rozprawy pt. Faserzykelräume, geometrische Plattifikation und meromorphe Ęquivalenzrelationen . W latach 1993-1994 pracował w Courant Institute of Mathematical Sciences, a następnie przeniósł się do Bochum. W latach 1997-98 pracował w Massachusetts Institute of Technology jako stypendysta wizytujący, po czym uzyskał habilitację na badania bezpośrednie w Bochum w 1998 ( niezmienniki Gromova-Wittena dla ogólnych rozmaitości symplektycznych ). Jako stypendysta DFG-Heisenberg przebywał w latach 2000-2002 na Uniwersytecie Paris VI / University of Paris VII . Następnie został powołany na stanowisko profesora na Uniwersytecie we Fryburgu-en-Brisgau w 2002 roku. na Uniwersytecie w Hamburgu w 2008 roku, gdzie od tego czasu wykładał i prowadził badania. W 2011 roku został szefem Graduiertenkolleg Mathematics Inspired by String Theory i QFT .
Pracuje
W swoich badaniach Bernd Siebert wniósł wkład do teorii niezmienników Gromova-Wittena (w) . Około 2002 roku, za swoją znajomość geometrii logarytmicznej (w) , przystąpił do wspólnego programu badawczego z Markiem Grossem (w) . Następnie napisał serię godnych uwagi artykułów dotyczących symetrii lustrzanej i matematyki tropikalnej .
Nagrody i uznanie
W 2014 roku wraz z Markiem Grossem jest gościem na Międzynarodowym Kongresie Matematyków w Seulu w sekcji złożonej geometrii z wykładem „Lokalna symetria lustra w tropikach”. Obaj otrzymali nagrodę Clay Research Award w 2016 roku.
Publikacje
- z Markiem Grossem, „ Logarithmic Gromov-Witten invariants ”, J. Amer. Matematyka. Soc. 26, 2013, strony 451–510.
- z Markiem Grossem, „ Od rzeczywistej geometrii afinicznej do złożonej geometrii ”, Ann. matematyki. 174, 2011, strony 1301–1428.
- z Markiem Grossem, R. Pandharipandem, „ The tropical vertex ”, Duke Math. J. 153, 2010, strony 297-362.
- z T. Nishinou, „Toryczne degeneracje odmian torycznych i tropikalne krzywe ”, Duke Math. J. 135 (2006), strony 1–51.
- z Gang Tian , „ On the holomorphicity of genus two Lefschetz fibrations ”, Annals of Mathematics 161, 2005, strony 955–1016.
- „ Symplectic Gromov-Witten invariants ”, w: New trendy in Algebraic Geometry (red. Fabrizio Catanese , Klaus Hulek (en) , Chris Peters (en) , Miles Reid ), Warwick 1996, Cambridge University Press 1998, strony 375–424.
Bibliografia
- (w) Autor nieznany „ Lokalna symetria lustrzana w tropikach ”2014.
- „ 2016 Clay Research Awards - Clay Mathematics Institute ” , na claymath.org (dostęp 21 sierpnia 2017 )