Bernardo Tanucci

Bernardo Tanucci Obraz w Infobox. Bernardo Tanucci. Funkcjonować
Regent
Biografia
Narodziny 20 lutego 1698
Stia
Śmierć 29 kwietnia 1783(w wieku 85 lat)
Neapol
Czynność Polityk
Inne informacje
Członkiem Accademia della Crusca

Bernardo Tanucci (20 lutego 1698, Stia w Toskanii -29 kwietnia 1783, Neapol ) to włoski mąż stanu Królestwa Neapolu .

Biografia

Urodzony w rodzinie średniej toskańskiej klasy średniej, Tanucci studiował na Uniwersytecie w Pizie, gdzie w 1725 r. Otrzymał laur prawa.

Bernardo Tanucci podążył za niemowlęciem Don Carlosem do podboju Neapolu . Chroniony przez Karola III, został przyjęty do Rady Stanu, a następnie mianowany ministrem poczty w 1748 roku . Trzy lata później został ministrem sprawiedliwości i ministrem spraw zagranicznych w 1753 r. W 1754 r. Został sekretarzem stanu (premierem), gdy niemowlę było królem. Don Carlos mianował go markizem dekretem królewskim z 4 lutego 1752 roku.

Tanucci zachował władzę w Radzie Regencyjnej podczas mniejszości Ferdynanda IV z Neapolu, aż do wejścia na radę królowej Karoliny, która usunęła go w 1776 roku .

Zreformował niektóre nadużycia i ogłosił nowy kodeks, Codice Carolino , ale rządził despotycznie. Wrogi wobec Stolicy Apostolskiej i duchowieństwa okupował Benevento i Pontecorvo , ograniczył jurysdykcję nuncjusza i biskupów, zlikwidował dużą liczbę klasztorów i opactw oraz rozdał ich majątek świeckim. Stłumił Inkwizycję . Wrogi wobec jansenizmu i encyklopedystów , zbytnio unikał ataków na rządzącą klasę arystokratyczną.

Po raz pierwszy wyróżnił się jako doradca prawny  : wśród jego dzieł zauważamy: Epistola de Pandectis Pisanis in Amphitana direptione Inventis , Florencja , 1731 , 2 tomy w-4.

Uwagi i odniesienia

  1. Pierre Milza , Historia Włoch , Fayard 2005 str.  611

Zobacz też

Linki zewnętrzne