Sekretarz Generalny Prezydium Republiki | |
---|---|
1967-1969 | |
Etienne Burin des Roziers Bernard Beck | |
Sekretarz Generalny Ministerstwa Administracji Sił Zbrojnych | |
3 września 1962 -28 czerwca 1967 | |
Marceau Long | |
Radny stanu |
Narodziny |
17 czerwca 1920 r Aurillac |
---|---|
Śmierć |
8 czerwca 2000(79 lat) Paryż |
Narodowość | Francuski |
Czynność | Wysoki urzędnik |
Pracował dla | Instytut Studiów Politycznych w Paryżu |
---|---|
Konflikt | Wojna algierska |
Różnica | Dowódca Legii Honorowej |
Bernard Tricot , urodzony dnia17 czerwca 1920 rw Aurillac i zmarł dalej8 czerwca 2000w Paryżu jest wyższym urzędnikiem francuskim .
Członek Rady Stanu , był sekretarzem generalnym Wybrzeża Elizejskiego od 1967 do 1969 roku.
Zarówno w Radzie Stanu, jak i podczas wielu delegacji do różnych ministerstw, Bernard Tricot kontynuował karierę jako „Wielki Sekretarz Stanu” zarówno w celu modernizacji orzecznictwa administracyjnego, jak i usprawnienia funkcjonowania administracji (przewodniczył Komisji Raportów Rada Stanu) lub nawet ułatwić proces dekolonizacji:
W poszukiwaniu hipotetycznej trzeciej siły w Algierii zorganizował wCzerwiec 1960Si Salaha tajemnicą wizyta do Elizejskim spotkać generała de Gaulle'a. ( Sprawa Si Salah ).
Został mianowany przez generała de Gaulle'a, kolejno kierując swoją misją, doradcą technicznym, a następnie sekretarzem generalnym (1967-1969). Dlatego pracował przez dziesięć lat, prawie nieprzerwanie, w Pałacu Elizejskim. Brał udział w przygotowaniu i negocjowaniu umów z Evian, a także w utworzeniu państwa i administracji Algierii ( Rocher Noir ). Był delegatem i sekretarzem generalnym Wysokiego Komisarza Republiki Christiana Foucheta od marca do lipca 1962 roku.
Generał de Gaulle i jego następcy powierzyli mu inne misje:
W Sierpień 1985, zostaje wyznaczony przez Prezydenta Republiki François Mitterranda i premiera Laurenta Fabiusa do prowadzenia śledztwa w sprawie Rainbow Warrior Affair . Raport ten będzie krytykowany, ponieważ opiera się na stwierdzeniach, które okażą się fałszywe.
Zamiłowanie do architektury skłoniło go do udziału, na wniosek Rady Państwa, w powojennych operacjach odbudowy, interwencjach Narodowego Funduszu Pomników Historii , a także w tworzeniu i jako przewodniczący Komisji Uzdrawiania Jakości Budynków Publicznych (estetycznie i technicznie). Wreszcie pasjonował się renowacją i animacją miejsca opactwa Fontevraud .
Był także profesorem w Instytucie Studiów Politycznych w Paryżu („Sciences Po”) w latach 1976–1984.
Członek zarządu Fondation Charles-de-Gaulle , jeden z głównych animatorów Instytutu Charlesa de Gaulle'a, dla którego przygotował kolokwium z okazji 100-lecia urodzin Generała.