Benyoucef Benkhedda | |
Benyoucef Benkhedda, podczas ogłoszenia zawieszenia broni 19 marca 1962 r. Na falach Tunezyjskiego Radia Narodowego. | |
Funkcje | |
---|---|
Przewodniczący Rządu Tymczasowego Republiki Algierskiej | |
9 sierpnia 1961 - 27 września 1962 ( 1 rok, 1 miesiąc i 18 dni ) |
|
Głowa stanu | Abderrahmane Farès (szef tymczasowego zarządu) |
Poprzednik | Ferhat Abbas |
Następca | Ahmed Ben Bella (szef rządu) |
Biografia | |
Data urodzenia | 23 lutego 1920 r |
Miejsce urodzenia | Berrouaghia ( Algieria ) |
Data śmierci | 4 lutego 2003 |
Miejsce śmierci | Algier ( Algieria ) |
Narodowość | algierski |
Ukończyć | Uniwersytet w Algierze |
Zawód |
Farmaceuta, mąż stanu |
Religia | Islam sunnicki |
Algierskie głowy państw | |
Benyoucef Benkhedda , urodzony dnia23 lutego 1920 rw Berrouaghia ( Wilaya of Médéa ) i zmarł dnia4 lutego 2003w Algierze jest politykiem algierskim . Z wykształcenia farmaceuta, były bojownik MTLD , był drugim prezydentem tymczasowego rządu Republiki Algierskiej (GPRA) podczas wojny algierskiej, aż do uzyskania niepodległości w 1962 roku .
Syn Cadi , uczęszczał do szkół koranicznych i francuskich. Następnie wstąpił do Lycée Duveyrier (obecnie Lycée Ibn Rochd) w Blidzie, gdzie spotkał kilku pionierów algierskiego nacjonalizmu, w tym Mohameda Lamine Debaghine , Saad Dahlab , Abane Ramdane , Ali Boumendjel i M'hamed Yazid . „Jesteście nożami zaostrzonymi przeciwko Francji! „ Powtarzał je niestrudzenie dyrektor szkoły.
Wstąpił do Algierskiej Partii Ludowej (PPA) w 1942 roku. Rok później został aresztowany i torturowany na terenie DST za prowadzenie kampanii przeciwko poborowi Algierczyków do walki z Niemcami w ramach tak zwanej sprawy „Rebelianci”. Blidy ”. Zostanie zwolniony osiem miesięcy później.
Po uzyskaniu matury wstąpił na Wydział Lekarsko-Farmaceutyczny w Algierze w 1943 roku, a po przerwaniu studiów uzyskał dyplom farmaceuty w 1951 roku.
Był członkiem Komitetu Centralnego PPA - MTLD w 1947 r., A od 1951 do 1954 r. Był jego sekretarzem generalnym. Aresztowany w listopadzie 1954 r., Zwolniony w maju 1955 r., Kilka tygodni później wstąpił do Frontu Wyzwolenia Narodowego (FLN). . Zostaje asystentem doradcy Abane Ramdane w Algierze .
W sierpniu 1956 roku został mianowany przez Kongres Soummam , członkiem CNRA i CCE wraz z Abane Ramdane , Larbi Ben M'hidi , Saâd Dahlabem i Krimem Belkacemem . Wraz z Abane'em i Benem M'hidim będzie stanowił polityczno-wojskowy triumwirat, który pokieruje organizacją Autonomicznej Strefy Algieru .
Bezpośrednio pomaga Abane'owi Ramdane'owi w uruchomieniu i realizacji kilku projektów, w tym gazety El Moudjahid , tworzenia UGTA , hymnu narodowego Kassaman . Cudem uniknął „ pkt ” o walnym Massu tuż przed bitwą Algieru i opuścił stolicę po zabójstwie Ben M'Hidi przez Bigeard za żołnierzy . Wyjeżdża za granicę w imieniu FLN i wykonuje kilka misji. W latach 1957-1958 odwiedził arabskie stolice, Jugosławię , Londyn (1958), Amerykę Łacińską (1960), a nawet dwukrotnie Chiny .
9 sierpnia 1961 r. Został mianowany Prezydentem Tymczasowego Rządu Republiki Algierskiej (GPRA). Zakończył negocjacje z Francją rozpoczęte przez rząd Ferhata Abbasa i ogłosił zawieszenie broni wynegocjowane w porozumieniach z Evian , dzień przed 19 marca. Został powitany przez radosną ludność Algierii 3 lipca 1962 r., W dniu oficjalnego uznania niepodległości Algierii przez Francję.
Jako osobisty dramat uznał kryzys lata 1962 roku między GPRA a Ahmedem Ben Bellą wspieranymi przez zbrojną „armię graniczną” i dobrowolnie wycofał się na rzecz tej ostatniej, aby uniknąć „bratobójczej rozlewu krwi”.
W 1976 roku podpisał z trzema byłymi przywódcami FLN podczas zbrojnej walki o niepodległość ( Ferhat Abbas , Hocine Lahouel , Kheir-Eddine ), manifest wzywający do zwołania zgromadzenia konstytucyjnego, wybranego w wyborach powszechnych w celu określenia statutu narodowego. . Czterech sygnatariuszy zostaje następnie umieszczonych w areszcie domowym, a ich majątek zostaje skonfiskowany.
Pod rząd Chadli który głosił Telekonferencja on założony z Abderrahmane Kiouane i starych przyjaciół z ruchu narodowego, „El Umma”, który wyznacza cel, Obwieszczenie 1 st listopada , to znaczy: "Niezależna suwerennego i demokratycznego Algerian Państwo w ramach zasad islamu ” . Celem „El Ummy” jest praca na rzecz wiecu między islamistami i nacjonalistami, którzy są zwolennikami projektu politycznego opartego na wartościach islamu. Prezydent Liamine Zeroual, który doszedł do władzy w 1994 r., Ogłosił ustawę zakazującą używania religii przez partie do celów politycznych pod groźbą rozwiązania. „El Oumma” rozpuszcza się. Jednocześnie wraz z szejkiem Ahmedem Sahnoune założył „Tadhamoune”, którego celem jest potępienie stanu wyjątkowego i poważnych naruszeń praw człowieka, które nastąpiły po zakończeniu procesu wyborczego w styczniu 1992 roku .
Po długiej chorobie zmarł w swoim domu w Algierze dnia4 lutego 2003. Duży tłum towarzyszy mu na cmentarzu Sidi Yahia, gdzie jest pochowany obok swojego towarzysza na całe życie Saad Dahlab . Na jego cześć Uniwersytet w Algierze nosi jego imię.
Plik 1 st marca 2019jego syn Hassan umiera po interwencji policji podczas demonstracji przeciwko piątej kadencji prezydenta Abdelaziza Boutefliki .