Bayon (Angkor)

Bayon
Przykładowe zdjęcie artykułu Bayon (Angkor)
Widok ogólny od strony południowo-zachodniej.
Prezentacja
Kult Buddyzm mahajany
Rodzaj Świątynia-góra
Rozpoczęcie budowy XIII th  century
Geografia
Kraj Kambodża
Miasto Angkor Thom
Informacje kontaktowe 13 ° 26 ′ 28 ″ na północ, 103 ° 51 ′ 31 ″ na wschód
Geolokalizacja na mapie: Kambodża
(Zobacz sytuację na mapie: Kambodża) Bayon

Bayon (lub Bayuan, Khmer  : ប្រាសាទបាយ័ន ) znajduje się w centrum starożytnego miasta Angkor Thom , stolicy suwerennego Khmerów XII th  wieku , na początku XIII th  wieku .
Prasat Bàyon został zbudowany, podobnie jak świątynie Ta Prohm , Banteay Kdei lub Neak Pean , za panowania króla Khmerów Dżajawarmana VII, wyznawcy buddyzmu Mahayany , znanego jako ostatni wielki król Imperium Khmerów, urodzony około 1150 roku i panujący do 1218 roku. .
architektura jest Bayon świątynia-góra Rodzaj podobnie jak Bakong , Baphuon , Pre Rup , Ta Keo i Angkor Wat . Góra świątyni stanowi symboliczną reprezentację mitycznej góry Meru , która oferuje ziemską wizualizację bogów, centrum świata, zarówno w mitologii hinduskiej, jak i buddyjskiej .
W stylu Bayon znajdują się kamienne wieże symbolizujące monumentalne twarze Bodhisattwy Awalokiteśvary , Buddy Najwyższego Współczucia.

Znajduje się na skrzyżowaniu dróg północ-południe i wschód-zachód.

Charakterystyka

Jest to ostatnia z gór świątynnych w miejscu Angkor , zbudowana przez Dżajawarmana VII , odnowiciela potęgi khmerskiego królestwa Angkor po inwazji na Chams i arcydzieło architektury khmerskiej oraz kreacji, która jak nigdy dotąd wcześniej monumentalna rzeźba i architektura figuratywna, budując swoje 54 wieże (dziś 37), różnej wielkości, z wizerunkami Awalokiteśwary o czterech twarzach, zwróciły się w czterech kierunkach. Ich odbudowa, złożona ze względu na zastosowaną metodę konstrukcji (która nie uwzględnia zasad statyki), uwidoczniła bliskość tych twarzy do twarzy króla Dżajawarmana VII w medytacji. Ten, który wiedział, jak rozpowszechniać ten portret w całym imperium. W rzeczywistości, tak jak Boddhisattwa promieniuje swoim współczuciem dla czterech mieszkańców Wschodu, tak monarcha upoważnił się do pomnażania własnego wizerunku w czterech zakątkach swoich stanów. Efekt jest spektakularny i nie omieszkał zafascynować swoich zachodnich odkrywców, gdy te twarze wyłoniły się z lasu.

Sanktuarium składa się w środku z greckiego krzyża wpisanego w prostokątną galerię o wymiarach 80 na 57 metrów, która jest wpisana w inną galerię o wymiarach 160 na 140 metrów. Sanktuarium budowane jest na kolosalnej podstawie. Jest to „okrągła masa z centralną kaplicą i dwunastoma promieniującymi komórkami”.

Jego dekoracja jest wyjątkowo bogata, u szczytu sztuki buddyjskiej Mahayany . Ten fantastyczny pomnik z wieżami czołowymi został poświęcony przez suwerennego Dżajawarmana VII (1181-1218 lub 1219) Buddzie, którego doktrynę rozpowszechnił w całym imperium.

Za panowania Dżajawarmana VIII (1243-1295) świątynia została nawrócona na hinduizm, a wprowadzone zmiany potęgowały zagmatwany plan.

Nazwa Bayon wywodzi się od pali Vejayant ( sanskrycki Vaijayant ) oznaczającego niebiański pałac boga Indry, którego według legendy utrwalonej w środkowym Khmerze Bayon jest ziemskim odbiciem.

Świątynia

Sytuacja

Świątynia jest rzeczywiście symbolicznym i geometrycznym centrum Angkor Thom, jak można by się spodziewać po planie. Ale centrum kompozycji urbanistycznej znajdowałoby się pośrodku górnego tarasu centralnego ganku Tarasu Słoni . Ze środka tego tarasu rzeczywiście można wizualnie zdominować cały plac królewski, od wschodu ograniczony od północy Tarasem Trędowatego Króla, a od południa centralnym masywem Bayon.

Pracuje

Główne prace konserwacyjne rozpoczęły się w 2020 roku: „Świątynia przejdzie pełną renowację od 1 stycznia 2020 roku”. „Dzięki funduszom rządu japońskiego na ochronę Angkor (JSA), konserwacja konstrukcji świątyni z końca XII wieku, w tym jego 54 gotyckie wieże z 216 uśmiechniętymi kamiennymi twarzami zostaną starannie wykonane. Władze APSARA nie ogłosiły dokładnej daty zakończenia prac konserwatorskich, ale może to zająć kilka lat. Ci, którzy mają nadzieję zobaczyć z bliska ikoniczne uśmiechnięte twarze świątyni, nie będą mogli uzyskać dostępu do wyższego trzeciego poziomu w trakcie budowy. Niektóre inne części świątyni również zostaną zamknięte (załączony plan). Jednak zwiedzający mogą nadal podziwiać imponujące płaskorzeźby na dwóch niższych poziomach świątyni, przedstawiające sceny mitologiczne i historyczne. Te skomplikowane rzeźby, przedstawiające 1,2 km epickich opowieści, zawsze sprawiają, że wizyta w tej wspaniałej świątyni jest ekscytującym momentem w Angkor ”.

Płaskorzeźby

Płaskorzeźby świątyni przywołują przeszłość Angkoru , z wieloma szczegółami zaczerpniętymi z życia codziennego. Według Bernarda-Philippe'a Grosliera : „  Po raz pierwszy rzeźbiarze khmerscy mogli puścić swoje dłuta zgodnie z ich inspiracją.  "

Uwagi i odniesienia

  1. „  Przewodnik po świątyniach Angkor: Architektura świątyń Khmerów  ” , na www.temples-angkor.fr (dostęp 30 kwietnia 2021 )
  2. Bruno Dagens, Les Khmers , wydawnictwo Les Belles Lettres ,styczeń 2003, 335  str. ( ISBN  9782251410203 ) , rozdz.  I („Kraj Khmerów. Historia”), str.  31-32
  3. Vecchia, 2010 , s.  144.
  4. Helen I. Jessup i Thierry Zephir eds., 1997 , str.  300.
  5. Vecchia, 2010 , s.  14.
  6. Groslier, 1961 , s.  179.
  7. Olivier Cunin, 2004 , s.  10.
  8. .
  9. Groslier, 1961 , s.  180.

Bibliografia

Linki zewnętrzne