Baudouin de Reviers
| Hrabia Devon |
|---|
| Śmierć |
4 czerwca 1155 Opactwo Notre-Dame de Quarr |
|---|---|
| Czynność | Wojskowy |
| Tata | Richard de Reviers |
| Małżonka | Adelisa ( d ) |
| Dzieci |
Guillaume de Reviers Richard de Reviers |
Baudouin de Reviers (w języku angielskim: Baldwin de Redvers lub Revières ) (około 1095 -4 czerwca 1155), 1 st Earl of Devon , był Anglo-Norman baron kto wybiera partię cesarzowej Matyldy w wojnie domowej na tronie Anglii (1139-1153), który w przeciwieństwie do tych ostatnich Stephen Anglii .
Jest synem Richarda de Reviers († 1107), Lorda Reviers ( Calvados ), Vernona ( Eure ) i Néhou ( Manche ) w Normandii oraz Lord of Plympton , Christchurch i Carisbrooke w Anglii ; i Adeliza Peverel († między 1156 a 1165). Jego brat Guillaume de Vernon dziedziczy dziedzictwo normańskie, a on dziedzictwo angielskie.
Kiedy zmarł jego ojciec, miał prawdopodobnie około dwunastu lat. Był to jeden z towarzyszy Henry I st Anglii († 1135), zanim wstąpił na tron i został bogato nagrodzone. Był także jednym z jej bliskich doradców. Tymczasem Baudouin nie jest szczególnie blisko króla i rzadko pojawia się na dworze. W latach dwudziestych i trzydziestych XI wieku pełnił jednak pewne pomniejsze obowiązki administratora lokalnego.
To właśnie za panowania Stefana Anglii (1135-1154) wyróżniał się. Wiosną 1136 roku zdobył królewski zamek Exeter (Devon). Étienne przybywa, aby go oblegać latem i zabiera go z powrotem. Baldwin, którego nie było w Exeter, jest zmuszony wycofać się na wyspę Wight, ponieważ jego główna siedziba w Plympton również znajduje się w rękach króla. W Carisbrooke wydaje się organizować piracką flotę do przechwytywania ruchu przez kanał La Manche . Po upadku Exeter Étienne przygotował lądowanie na wyspie Wight. Z braku wody Baudouin zgadza się porozmawiać z królem, prosząc o wybaczenie. Ten ostatni nic nie robi, a Baudouin zostaje zmuszony do wygnania.
W swoich badaniach nad baronem Robert Bearman stara się zrozumieć przyczyny tego buntu. Automatycznie wyklucza przestrzeganie praw Matyldy, córki zmarłego króla Henryka I er i konkurenta Stefana do tronu angielskiego. Gdyby Henri kazał swoim baronom przysięgać, że uznają swoją córkę za następczynię, Baudouin, dość daleko od rządu i kręgu królewskiego, nie czułby się zobowiązany do przestrzegania tej przysięgi. Raczej przyczynę tego buntu należy uznać za prawdziwą wrogość między Lordem Plymptonem a Stefanem z Anglii. W istocie jest jedynym angielskim baronem, który nie przysięgał mu wierności. Według Bearmana genezę tej niezgody należy szukać po stronie lokalnej rywalizacji o urząd szeryfa w Devon . W 1120 i 1130 r. Spadkobiercy Baudouina de Meulesa , pana ważnego honoru Okehampton w Devon, oraz wasale Baudouin de Reviers zajmują kolejno urząd szeryfa. Baudouin de Reviers musiał uzależnić swoją wierność od przyznania urzędu szeryfa Devon jednemu ze swoich wasali, a Stefanowi Anglii, rozpaczliwie potrzebując ważnego wsparcia potężnej rodziny Clare , do której potomkowie Baudouina de Meules są spokrewnieni, odmówili mu. Ponadto Baudouin zaatakował zamek Exeter, symbol władzy szeryfa w hrabstwie. To wyjaśnienie częściowo potwierdza Richard de Hexham , kronikarz z północy Królestwa Anglii. Według jego kolumny, źródło uważane jednak za niewiarygodne, baron zbuntował się, ponieważ Étienne odmówił mu zaszczytu.
Baudouin de Reviers znajduje schronienie na dworze Geoffroya Plantagenêta , hrabiego Anjou i męża Mathilde l'Emperesse . W następnych latach brał udział w hrabstwie w atakach na Normandię . W 1138 roku został schwytany przez Ingrama de Say w pobliżu zamku Île-Marie ( Manche ), ale szybko odzyskał wolność.
W Lipiec 1139pochodzi z angielskiej inwazji na Mathilde l'Emperesse . Wysiada w Wareham i zdobywa zamek Corfe . Pozostał jednym z jego zagorzałych zwolenników przez następne trzy lata. Plik2 lutego 1141, był obecny w bitwie pod Lincoln, która zakończyła się schwytaniem Stefana Anglii . Jest jednym z baronów, którzy eskortują cesarzową do Londynu, gdzie ma nadzieję zostać koronowana. Latem w nagrodę za jej wsparcie stworzyła go hrabią Devon . Towarzyszył mu podczas jego odwrotu do Oksfordu , a następnie do Winchester wLipiec 1141. Wydaje się, że nie ma go już w pobliżu, gdy siły cesarza są rozgromione podczas bitwy o Winchester wWrzesień 1141. Robert , hrabia Gloucester , przyrodni brat i dowódca wojskowy cesarzowej zostaje schwytany, a następnie sprzedany za Etienne.
Nie znajdujemy już po nim żadnego śladu w relacjach z następujących wydarzeń ani w statutach wydanych przez obóz Angevin. Jest w swoim hrabstwie i według Roberta Bearmana wydaje się, że ma nad nim kontrolę, przy wsparciu swoich wasali i innych lordów Devon . Wydaje się, że nawet Henri de Tracy, zwykle agent króla w tym hrabstwie, zrezygnował z przyjęcia Étienne'a. Dlatego Baudouin de Reviers zarządzał Devonem jako praktycznie niezależną domeną, nikomu nie podlegając, aż do pierwszych miesięcy panowania Henryka II w 1154 roku.
Możliwe, że pod koniec lat czterdziestych XIV wieku brał udział w drugiej krucjacie . Jednak w 1153 roku był jednym ze świadków traktatu z Winchester między Étienne i Henri Plantagenêt , który zakończył wojnę domową .
W latach trzydziestych XIV wieku założył klasztor kanoników augustianów Breamore ( Hampshire ), a także opactwo cystersów Quarr na wyspie Wight. Po 1141 roku założył przeorat na południe od Exeter, zależny od klasztoru Saint-Martin-des-Champs w Paryżu . Patronował także przeoratom Plympton i Christchurch, do których wprowadził kanoników regularnych .
On umarł na 4 czerwca 1155i jest pochowany w opactwie Quarr. Następuje po nim najstarszy syn Richard. Będąc nieletnim, to jego teść Réginald de Dunstanville , hrabia Kornwalii , jest strażnikiem jego mienia. Zgony są uzgadniane w 1193, Guillaume, ostatni syn Baldwin, jak udało mu siostrzeńców 5 th liczyć. Linia męska wymarła w 1262 r. Wraz z siódmym hrabstwem.
Jego pierwszym małżeństwem była Adelisa († około 1146 r.), Którego pochodzenie jest nieznane. Razem mają dla znanych potomków:
i prawdopodobnie:
W latach 1151 i 1155 jego drugiej żony, ożenił się z Lucy, kobieta z rodziny Klary lub wdowy Gilbert de Clare, 1 st hrabiego Pembroke . Nie mają dzieci.