Narodziny |
24 sierpnia 1561 Grünberg, Śląsk (obecnie Zielona Góra ) |
---|---|
Śmierć | 2 lipca 1613 (w wieku 51 lat) |
Obszary | teologia , matematyka |
Znany z | Trygonometria |
Bartholomäus Pitiscus (ur24 sierpnia 1561w Grünberg ( Śląsk ), † w2 lipca 1613w Heidelbergu ) był niemieckim matematykiem i teologiem . Specjalista trygonometria , opublikował w początkach XVII -tego wieku najdokładniejszym tablice czasu, a które pozostaną aż do początku XX th wieku.
Jeśli dziś znamy Pitiscusa jako matematyka i specjalistę w dziedzinie trygonometrii, to był on za swego życia teologiem i jako taki przekonanym kalwinistą . Studiował teologię w Zerbst, a następnie w Heidelbergu . Pierwszy opiekun w Breslau (obecnie Wrocław w Polsce), uzyskuje on funkcję kapelana sądu w Heidelbergu, a od pierwszego kapelana do elektora Palatynatu , Fryderyka IV , z którymi był opiekun od 1584 roku .
Pierwsza praca matematyczna Pitiscusa to 57-stronicowy traktat zatytułowany Trigonometria: sive De Solvtione Triangvlorvm Tractatus breuis & perspicuusa, opublikowany w 1595 roku w Heidelbergu jako dodatek do pracy o astronomii sferycznej autorstwa Bartholomäusa Scultetusa (de) . To w tym krótkim traktacie, któremu jeszcze nie towarzyszą tabele, po raz pierwszy użyto terminu trygonometria ( tj. Trygonometria w języku francuskim i trygonometria w języku angielskim).
Pitiscus wznowił ten traktat w 1600 roku, uzupełniony i uzupełniony o tabele trzech funkcji trygonometrycznych: sinus, tangens i secant, pod nazwą: Trigonometriæ sive de dimensione triangulorum libri quinque . Tabele z minuty na minutę na ćwiartce koła mają dokładność do 5 miejsc po przecinku (tabele cosinusa, cotangens i cosecans można wywnioskować natychmiast, nawet jeśli nie jest to wyraźnie określone w traktacie). Utwór wznowiono w 1608 r. (Drugie wydanie), a następnie w 1612 r. (Trzecie wydanie). Te dwie edycje są do siebie dość podobne, ale zostały rozszerzone w stosunku do pierwszej, o wyniki Josta Bürgi i ulepszenia tabel trygonometrycznych. W szczególności czerpią korzyści z prac Pitiscusa nad Opus palatinum z Triangulis (patrz poniżej). Praca (będąca częścią trzeciego wydania z 1612 r.) Została przetłumaczona na język angielski w 1614 r. I przeszła dwa kolejne wydania w 1630 i 1631 r. Francuskie tłumaczenie jednego z wydań traktatu ukazało się w 1619 r. W Paryżu.
Wbrew temu, co czasem się twierdzi, różne wydania Traktatu z Pitiscus nie wprowadzają kropki dziesiętnej (przecinek w języku francuskim), aby oddzielić całą część liczby od mantysy.
Ze względu na swoje umiejętności matematyczne, Pitiscus został upoważniony przez elektora Palatyna do skorygowania tablic trygonometrycznych Rheticusa, ukończonych i opublikowanych w 1596 roku przez Valentina Otho w Opus palatinum de Triangulis . Pitiscus po raz pierwszy opublikował w 1607 r. Drugie poprawione wydanie tablic Opus palatinum de Triangulis , a następnie opublikował w 1613 r . Thesaurus mathematicus , zbiór tablic trygonometrycznych, który syntetyzował jego własne prace i nie wszystkie dzieła Retyka, które nie zostały opublikowane w Opus palatyna . Te bardzo precyzyjne tabele mają co najmniej 15 dokładnych miejsc po przecinku. Pitiscus podaje również jeszcze dokładniejsze wartości, precyzję niezbędną do pośrednich obliczeń Opus Palatinum i Thesaurus .
Opus Palatinum de Triangulis (skorygowana przez Pitiscus) i mathematicus Thesaurus pozostanie najbardziej precyzyjne tabele trygonometryczne aż do tych z Henri Andoyer (precyzyjna do 17 miejsc po przecinku) opublikowane w latach 1915 i 1918. Jednak wraz z pojawieniem się logarytmów , pierwszy logarytm tabele zostały opublikowane przez Johna Napiera w 1614 roku, bardzo precyzyjne tablice trygonometryczne nie miały już takiego samego znaczenia.
W 1935 roku The Międzynarodowa Unia Astronomiczna dał nazwę Pitiscus do księżycowego krateru .