Barhadbshabba „Arbaya

Barhadbshabba „Arbaya Biografia

Czynność	Pisarz
Okres aktywności	VI th century

Inne informacje

Religia	Nestorianizm
Mistrzowie	Gregory of Kashkar ( en ) , Henana of Adiabene ( en )

Barhadbshabba `Arbaya to nazwa ponoszone przez autora (lub autorów) dwóch pracuje Język syryjski , pochodzący z VI th  wieku i przynależności do literatury Kościoła wschodniego . Te dwie prace to:

• historia kościelna podzielona na dwie części i trzydzieści dwa rozdziały, pomyślana jako seria hagiografii , zatytułowana Historia świętych ojców prześladowanych za prawdę , opowiadająca w szczególności o sporze arianizmu , następnie o nestorianizm i monofizytyzm i przesunięcie historii do 569 r. (śmierć Abrahama przez Beth Rabban, dyrektora szkoły w Nisibe );
• traktat zatytułowany Przyczyna powstania szkół , przedstawiający w sposób chronologiczny, jak Bóg był na tyle dobry, aby pouczać najpierw aniołów, potem ludzi, a wśród nich kolejno Adama, patriarchów, proroków, filozofów, Jezus Chrystus, apostołowie, ekspozycja kontynuująca wówczas historię szkół teologicznych Aleksandrii i Antiochii , a następnie szkół syryjskich w Edessie i Nisibe .

Bar hadbszabba („syn niedzieli”, to znaczy „urodzony w niedzielę”) jest wspólnym imieniem chrzcielnym, „Arbaya jest oryginalnym epitetem („ rodem z Beth „Arbayé  ”, to znaczy z prowincji Nisibe ) . Dlatego jest to imię, które prawdopodobnie nosiło kilka osób.

Autorem traktatu o przyczynach powstawania szkół była uczennica szkoły w Nisibe , uczennica Hénany z Adiabeny, która była dyrektorem tej placówki od 572 r. Do jej śmierci około 610 r .  ; opowieść kończy się celebrowaniem tego charakteru („Wszyscy modlimy się do Boga, aby przedłużył jego dni” itp.) i wezwaniem do pracy „według zasad naszego nauczania”.

The Chronicle of Séert (II, 74; wyd. Scher, str.  511-512) wymienia "Hadbshabba` Arbaya" wśród trzystu studentów i profesorów, którzy w 596 lub wkrótce potem zerwał z Enaną z Adiabene i opuścili szkołę „ Szkoła Nisibe w procesji. Eastern Synodicon (red. Chabot , str.  214) wymienia A „Barhadbshabba` Arbaya, biskup Halwan” wśród sygnatariuszy aktach Synodu przewodniczył Katolikosa Gregory w 605 . Imię to, łącznie z tytułem biskupim, nadane jest autorowi traktatu „ Przyczyna powstawania szkół” w jednym z jego czterech rękopisów. Ten biskup jest nadal przedstawiany w anonimowej kronice ( Chronica minora I, red. I. Guidi, CSCO I, s.  22, 25-26) podczas długiego wakatu Catholicosal patrz ( 609 - 628 ).

Ebedjesus z Nisibe w swoim katalogu ( J.-S. Assemani , BO , III, 1, s.  169) przypisuje „Barhadbshabba` Arbaya” Księgę skarbów w trzech tomach (cytowaną również przez Dadicho Qatraya ), traktat kontrowersje przeciwko wszystkim innym religiom, książka historyczna, traktat o Diodorze Tarsie i jego wyznawcach oraz komentarze do Psalmów i Ewangelii św. Marka. Z drugiej strony nie wspomina o traktacie Przyczyna powstawania szkół .

Wśród uczonych dominuje opinia, że ​​dwa teksty, które mamy, są autorstwa różnych autorów. Arthur Vööbus ( Historia szkoły w Nisibis , s.  294-296) uważa, że ​​autorem traktatu „ Przyczyna powstania szkół” jest biskup Halwan . Jean Maurice Fiey ( Kamienie milowe historii Kościoła w Iraku , s.  25-26) jest zdania, że ​​ten biskup jest raczej autorem Historii świętych ojców (którą skomponował jako głowa badhoqé , nauczycieli - " badacze szkoły w Nisibe ), autor traktatu Sprawa zakładania szkół została z nim wtórnie utożsamiana ze względu na jego sławę. Ale niektórzy, jak Adam Becker ( The Fear of God and the Beginning of Wisdom , str.  57-58), nie wykluczają, że oba teksty są tego samego autora.

Wydania

• Addaï Scher (red.), Mar Barhadsabba `Arbaya, Cause of the Foundation of school of school, PO 18 (t. 4, str. 4), Paryż, 1908.
• François Nau (red.), Barhadesabba `Arbaya, Ecclesiastical History, II e part. Theodorus Mopsuestenus, A controversy with the Macedońians , PO 45 (t. 9, fasc. 5), Paryż, 1913.
• François Nau (red.), Barhadesabba `Arbaya, Ecclesiastical History, I re part , PO 113 (Vol. 23, Issue. 2), Paryż, 1932.

Bibliografia

• Arthur Võõbus, Historia szkoły w Nisibis , Corpus Scriptorum Christianorum Orientalium 266, Subsidia 26, Louvain, 1965.
• Jean Maurice Fiey, Kamienie milowe historii Kościoła w Iraku , CSCO 310, Subsidia 36, ​​Louvain, 1970.
• Adam H. Becker, Bojaźń Boża i początek mądrości. Szkoła Nisibis i chrześcijańskiej kultury scholastycznej w późnej antycznej Mezopotamii , University of Pennsylvania Press, Filadelfia, 2006.

Uwagi

1. uwagę w szczególności na rozdziały, które są biografiami: Grzegorza Cudotwórcy , Diodora z Tarsu , Bazylego z Cezarei , Jana Chryzostoma , Teodora z Mopsueste , Nestoriusza , Narsai .
2. Niektóre cytaty z tego ostatniego komentarza zostały zachowane u późniejszych autorów.