Bagratides

Bagratides Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Herb dynastii. Kluczowe dane
Określenie Bagratide
Bagratouni
Bagration
Bagrationi
Kraj Królestwa Armenii do Gruzji , Księstwa Iberia , Bizancjum , Imperium Rosyjskiego .
Pochodzenie etniczne Ormiański i gruziński
Zatkany Chosroids
Gouaramides
Kiourikides
Mkhargrdzéli-Zachariades

Dynastia Bagratides lub Bagratouni (po ormiańsku Բագրատունյաց Արքայական Տոհմ lub Bagratunyac Arqayakan Tohm ) lub Bagration (po gruzińsku ბაგრატიონი , Bagrationi , ბაგრატიონთა დინასტია , dynastia bagrationi  ; po rosyjsku  : гагратион, dynastia Бангратио) ormiańskie terytoria Ani , Lorri , Kars , Taron i Tayk , a także różne księstwa Królestwa Gruzji, których ostatni członkowie wyróżnili się w historii Imperium Rosyjskiego .

Pochodzenie rodziny Bagratouni

Rodzina Bagratuni pochodzi z Bagratid dynastii, a jego wygląd zadbał w źródłach historycznych IX th  century w Armenii i Gruzji . Kilku starożytnych i współczesnych autorów próbuje prześledzić początki tego klanu aż do starożytności. Według Movsēs Xorenats'i , Bagratouni są potomkami żydowskiej rodziny , a nawet króla Dawida . Próbował wykazać, że imiona Bagratid były pochodzenia żydowskiego, ale okazuje się, że jego analiza opiera się na nazwach wymyślonych lub fantazyjnej etymologii. Cyrille Toumanoff wysuwa hipotezę potomków Orontidów , tezę, która choć nie jest niemożliwa, pozostaje niepewna. Appian , gdy opowiada o podboju terytoriów Seleucydów przez króla Armenii Tigrana II , wspomina ormiańskiego generała imieniem Bagadates , którego członkostwo w rodzinie jest przedmiotem dyskusji. Movses Xorenats'i wspomina również czyny do II th  century A "Tiridates Bagratuni". Nawet jeśli historia jest bardziej nowatorska niż prawda historyczna, możliwe, że istniała naprawdę.

Według René Grousset mieli pochodzić z plemienia Haikanów. Podczas późnego antyku, ta grupa odbyła kilka dziedzicznych tytułów w ramach Trybunału z Arsacid królów z Armenii , taki jak ten z thagadir lub „pozy-korona” (dygnitarz który umieścił koronę na głowie nowego króla podczas „un koronacji), aż 428 i aspet lub wódz kawalerii. Bizantyjski historyk Prokopiusz z Cezarei wspomina w swoich pismach około 535 r. Ormiańską rodzinę o imieniu Aspetianoi , która w rzeczywistości mogła należeć do ówczesnych posiadaczy tytułu Bagratidów. Prokopius pomyliłby wówczas lub połączył nazwę rodziny z dziedzicznym tytułem aspeta.

Bagratidzi z Armenii

Pierwsi książęta

Jeśli kierujemy się hipotezę René Grousset, najstarszy członek rodziny ma Aspet Smbat I st , cytowana 314 . Bez zapewnienia ciągłości z historycznym średniowiecznym rodowodem, można sporządzić listę różnych głów rodzin (lub nakhararq ).

Od tych pierwszych oskarżeń o thagadir (utracony w 428 r. Wraz z zniesieniem władzy królewskiej w Armenii) i aspet , Bagratouni zaczęli zyskiwać na znaczeniu, przyjmując kilkakrotnie zarzuty marrzbanu lub gubernatora Armenii. Po bitwie pod Bagrévand, która zdziesiątkowała ormiańską szlachtę , Bagratouni, nawet jeśli byli wśród pokonanych, wysunęliby się na pierwszy plan w Armenii.

Bagratid Kings of Armenia

Oprócz tych rzekomych przodków książęca i królewska dynastia Bagratydów przekazuje Armenii pierwszych władców od IX wieku.

Bagratid królowie Karsu

W 962 roku Achot III dał swojemu bratu Mouchelowi ziemię wokół Karsu , a także tytuł królewski, który dał początek linii królów Karsu:

Bagratid Kings of Lorri (Tachir)

W 972 r. Achot III nadał swojemu młodszemu synowi Gourgen prowincję Lorri , a także tytuł książęcy. Dziesięć lat później Gourgen przyjmuje tytuł króla, inaugurując linię królów Bagratid z Lorri ( Tachir ):

Bagratid Princes of Taron

Taron jest obszarem początkowo własnością Mamikonian . Po śmierci Chmouela Mamikoniana, zabitego w bitwie pod Bagrévand (15 kwietnia 775), jego bratanek Achot zajął region, inaugurując linię książąt Bagratid z Taronu:

W 967 r. Dwaj bracia przekazali Taron Bizancjum w zamian za bizantyjskie posiadłości i opłaty. Ich potomkowie przyjmują imię Taronitès .

Poza Grigor I st , Tornik Taron miał innego syna, Apoganem, patrycjusz w Bizancjum, który jest przodkiem bizantyjskiego rodziny Tornikioi .

Bagratidzi z Ormian w Bizancjum

Kaprysy historii Armenii skłoniły wielu ormiańskich szlachciców do emigracji do Bizancjum. Bagratouni nie uniknęli tego ruchu i znamy kilku bizantyjskich szlachciców z tej rodziny:

Bagratidzi w Gruzji, a następnie w Rosji

Według René Grousset dynastia Bragratid z Gruzji pochodzi od księcia Vasak Bagratouniego , brat Smbat VII Bagratouniego sparapet zabitego w bitwie pod Bagrévand na 25 kwietnia, 772 lub 775 .

Uciekając przed muzułmańskimi represjami, Vasak schronił się w północno-zachodniej Armenii i Górnej Gruzji, w górach Klardjeth, gdzie poślubił córkę Gouarama III z Iberii z lokalnej dynastii Gouaramid , który był księciem Djavakheti i Calarzène .

Jego syn Adarnaze , z 786 r. , I jego wnuk Achot konsolidują to księstwo w kraju Artanoudji w regionie obecnego miasta Ardahan .

Achot zwiększa swój autorytet, nawiązując więzi z rodziną królewską Abchazji i wchodząc, podobnie jak ta ostatnia, do wasalstwa Cesarstwa Bizantyjskiego , co pozwala mu uzyskać tytuł kuropalatu . W 813 r. Zostaje uznany przez Bizantyńczyków za przywódcę Gruzinów. W 829 roku odebrał emirowi Tyflisu dolinę Koura i zachodnią część Iberii .

Syn Ashot I st , Bagrat I er , jest stłumiony w swoim dziedzictwie Klardjeth przez ofensywę emira Tyflisu, ale odzyskał zdrowie, będąc wiernym wasalem kalifatu, podczas gdy inna kadeta rodzina Bagratid osiedliła się w Tao około 843 roku .

Z tej bazy i pomimo około sześćdziesięcioletniej dominacji królestwa Abchazów nad regionem, Bagratouni stopniowo rozszerzają swoją dominację nad Iberią, aż do założenia zjednoczonego królestwa Gruzji przez Bagrata III Gruzińskiego .

Plik 24 lipca 1783Gruziński król Karthli i Kachetii , Herakliusza II , podpisały traktat uznający protektorat Imperium Rosyjskiego . W 1787 roku Turcy wyparli Rosjan. Ostatni król Jerzy XII wyraził chęć odzyskania ochrony Rosji w kontekście starć turecko-perskich. W 1801 roku , w swoim Manifeście z 12 września, car Aleksander I po raz pierwszy spotkał ziemie Gruzji z Rosją. W 1810 roku Imerethia dołączyła również do korony cesarskiej. W następnym roku autonomię nadano księstwu gruzińskiemu, następnie (w latach 1857–1867) księstwom Mingrelii, Abchazji i Swanetii.

W 1841 roku Imperium Rosyjskie oficjalnie uznało rodzinę Bagration za część „dawnego domu królewskiego Gruzji”. W czerwcu 1865 r. Rada Stanu nadała potomkom panujących rodzin Imeretii i Gruzji tytuł Spokojnych Książąt.

Wśród członków tej znamienitej rodziny możemy wyróżnić:

Uwagi i odniesienia

  1. Według gruzińskich źródeł X XX  wieku .
  2. Rouben Manasserian , „Armenia and the Hellenistic Near East at the Tigrane the Great” , w Raymond Haroutioun Kévorkian (red.), Armenia, between East and West , Paryż, Bibliothèque nationale de France,1996( ISBN  978-2717719673 ) , str.  35.
  3. Źródło całego akapitu: Settipani 2006 , s.  328.
  4. Settipani 2006 , s.  328.
  5. Settipani 2006 , s.  334.
  6. Settipani 2006 , s.  343-350 i 366.
  7. Settipani 2006 , s.  328-369.
  8. Grousset 1947 , s.  329.
  9. Toumanoff 1990 , str.  507-508, „Książęta-naczelne Armenii”, rozdział A XII .
  10. Settipani 2006 , s.  339-342.

Zobacz też

Powiązane artykuły

Bibliografia