Bagratides
Bagratides
![Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/dd/BagrationCOA.JPG/240px-BagrationCOA.JPG)
Herb dynastii.
Dynastia Bagratides lub Bagratouni (po ormiańsku Բագրատունյաց Արքայական Տոհմ lub Bagratunyac Arqayakan Tohm ) lub Bagration (po gruzińsku ბაგრატიონი , Bagrationi , ბაგრატიონთა დინასტია , dynastia bagrationi ; po rosyjsku : гагратион, dynastia Бангратио) ormiańskie terytoria Ani , Lorri , Kars , Taron i Tayk , a także różne księstwa Królestwa Gruzji, których ostatni członkowie wyróżnili się w historii Imperium Rosyjskiego .
Pochodzenie rodziny Bagratouni
Rodzina Bagratuni pochodzi z Bagratid dynastii, a jego wygląd zadbał w źródłach historycznych IX th century w Armenii i Gruzji . Kilku starożytnych i współczesnych autorów próbuje prześledzić początki tego klanu aż do starożytności. Według Movsēs Xorenats'i , Bagratouni są potomkami żydowskiej rodziny , a nawet króla Dawida . Próbował wykazać, że imiona Bagratid były pochodzenia żydowskiego, ale okazuje się, że jego analiza opiera się na nazwach wymyślonych lub fantazyjnej etymologii. Cyrille Toumanoff wysuwa hipotezę potomków Orontidów , tezę, która choć nie jest niemożliwa, pozostaje niepewna. Appian , gdy opowiada o podboju terytoriów Seleucydów przez króla Armenii Tigrana II , wspomina ormiańskiego generała imieniem Bagadates , którego członkostwo w rodzinie jest przedmiotem dyskusji. Movses Xorenats'i wspomina również czyny do II th century A "Tiridates Bagratuni". Nawet jeśli historia jest bardziej nowatorska niż prawda historyczna, możliwe, że istniała naprawdę.
Według René Grousset mieli pochodzić z plemienia Haikanów. Podczas późnego antyku, ta grupa odbyła kilka dziedzicznych tytułów w ramach Trybunału z Arsacid królów z Armenii , taki jak ten z thagadir lub „pozy-korona” (dygnitarz który umieścił koronę na głowie nowego króla podczas „un koronacji), aż 428 i aspet lub wódz kawalerii. Bizantyjski historyk Prokopiusz z Cezarei wspomina w swoich pismach około 535 r. Ormiańską rodzinę o imieniu Aspetianoi , która w rzeczywistości mogła należeć do ówczesnych posiadaczy tytułu Bagratidów. Prokopius pomyliłby wówczas lub połączył nazwę rodziny z dziedzicznym tytułem aspeta.
Bagratidzi z Armenii
Pierwsi książęta
Jeśli kierujemy się hipotezę René Grousset, najstarszy członek rodziny ma Aspet Smbat I st , cytowana 314 . Bez zapewnienia ciągłości z historycznym średniowiecznym rodowodem, można sporządzić listę różnych głów rodzin (lub nakhararq ).
Od tych pierwszych oskarżeń o thagadir (utracony w 428 r. Wraz z zniesieniem władzy królewskiej w Armenii) i aspet , Bagratouni zaczęli zyskiwać na znaczeniu, przyjmując kilkakrotnie zarzuty marrzbanu lub gubernatora Armenii. Po bitwie pod Bagrévand, która zdziesiątkowała ormiańską szlachtę , Bagratouni, nawet jeśli byli wśród pokonanych, wysunęliby się na pierwszy plan w Armenii.
-
Smbat I st , Aspet, cyt. 314 .
-
Bagrat I st , aspet, cytowany w 330 i 353 , syn pierwszego.
-
Smbat II , aspet, cytowany w 367 i 374 , syn poprzedniego.
-
Sahak I er , aspet, cytowany w 379 i 387 , teść Valarchaka, króla Armenii .
-
Smbat III , aspet, ambasador w Persji w 420 .
-
Tiro'ç I er ( † 450 ), nakharar.
-
Sahak II ( † 482 ), aspet, marrzban Armenii .
-
Sanpdiat I st , Aspet, cyt . 505 .
-
Varaz-Tiroç „ I st .
-
Ashot I st , w Nakharar 555 , aspet w 560 r. , Syn tego pierwszego.
- Pap, nakharar w 596 roku , syn poprzedniego.
-
Manouel I st , aspet przed 560 rokiem, zmarł młodo, prawdopodobnie syn Varaz-Tiroç.
-
Smbat IV ( † 616 ), aspet w 595 r., Marrzban Armenii i Hyrkanii (599-607), syn poprzedniego.
-
Varaz-Tiroç II ( † 645 ), syn poprzedniego, aspet w 616 r. , Marzban w 628 r. , Książę Armenii w 645 r .
-
Smbat V , syn poprzedniego, aspet, drongaire, książę Armenii od 645 do 653.
-
Achot II ( ° 645 † 690 ), syn poprzedniego, książę Armenii od 685 do 689.
- Smbat ( † 705), syn poprzedniego, nakharar od 703 do 705.
-
Varaz-Tiroç III , syn Smbata V , zabity przez Bizantyjczyków w 670 roku.
-
Smbat VI , syn poprzedniego, książę Armenii od 691 do 711.
-
Achot III Ślepy ( ° v. 695 - † 761), syn Vasaka Bagratouniego, prawdopodobny bratanek poprzedniego, książę Armenii od 732 do 748.
-
Sahak III ( † 761), syn Bagrata Bagratouniego, pierwszy kuzyn poprzedniego, książę Armenii od 755 do 761.
-
Smbat VII ( ° v. 730 - † 775), syn Achota Ślepego, sparapet od 753 do 775.
-
Achot IV Msaker ( ° v. 760 - † 826), syn poprzedniego, książę książąt Armenii od 806 do 826 .
-
Bagrat II Bagratouni ( † 851), syn Achot Msaker, księcia Taron (826-851), książę książąt Armenii (830-851). Łodyga Książąt Taron .
-
Smbat VIII Bagratouni ( † 856), brat poprzedniego, sparapet Armenii (826-856).
Bagratid Kings of Armenia
Oprócz tych rzekomych przodków książęca i królewska dynastia Bagratydów przekazuje Armenii pierwszych władców od IX wieku.
-
Achot I st Medz „książę książąt” Armenii 856 następnie króla Armenii 884 - 890 , syna Smbat VIII Bagratouniego .
-
Smbat I st Nahadak , syn poprzedniego króla Armenii ( 890 - 912 ).
-
Achot II Erkath , najstarszy syn poprzedniego, króla Armenii ( 913 - 928 ).
-
Abas , brat Achota II , króla Armenii ( 928 - 951 ).
-
Achot III Olomadz , syn poprzedniego, króla Armenii ( 951 - 977 ).
-
Smbat II Tiezerakal , najstarszy syn poprzedniego, król Armenii ( 977 - 989 ).
-
Gagik I st Shahinschah , młodszy syn Achota III , króla Armenii ( 989 - 1020 ).
-
Hovhannes-Smbat III , najstarszy syn poprzedniego, król Armenii ( 1020 - 1041 ).
-
Gagik II , syn Achota IV , króla Armenii ( 1042 - 1045 ), zmarł w 1079 roku . Abdykuje na rzecz cesarza bizantyjskiego Konstantyna IX Monomacha .
Bagratid królowie Karsu
W 962 roku Achot III dał swojemu bratu Mouchelowi ziemię wokół Karsu , a także tytuł królewski, który dał początek linii królów Karsu:
Bagratid Kings of Lorri (Tachir)
W 972 r. Achot III nadał swojemu młodszemu synowi Gourgen prowincję Lorri , a także tytuł książęcy. Dziesięć lat później Gourgen przyjmuje tytuł króla, inaugurując linię królów Bagratid z Lorri ( Tachir ):
-
Gourgen I st lub Kiourikê I st ( † 989), król kaukaskiej Albanii (982-989), syn Ashot III Olomadz .
-
David I st Anholin ( † 1048), król Lorri (989-1048), jego syn.
-
Gourgen II lub Kiourikê II ( † 1089), król lub kuropalat Lorri (1048-1089), jego syn.
-
David II i Abbas I st , curopalates Lorri (1089-1113), następnie panowie Tavush i Matznaberd (1113- ok. 1145), jego syn.
-
Gourgen III lub Kiourikê III , Lord of Tavouch i Matznaberd ( w. 1145- w. 1185), syn Dawida II .
-
Abas II , Lord of Tavouch i Matznaberd ( w. 1185- w. 1192), jego syn.
-
Aghsartan I er , pan Matznaberd ( w. 1192- w. 1236), jego naturalny syn.
-
Gourgen IV lub Kiourikê IV , Lord of Matznaberd ( w. 1232- w. 1236), jego syn.
- Pahlavan, pan Matznaberd ( w. 1236- w. 1259), jego syn.
- Taqiaddin, Lord of Matznaberd ( w. 1259- w. 1260), jego brat.
-
Aghsartan II , pan Matznaberd ( ok. 1260 - ????), jego brat.
Bagratid Princes of Taron
Taron jest obszarem początkowo własnością Mamikonian . Po śmierci Chmouela Mamikoniana, zabitego w bitwie pod Bagrévand (15 kwietnia 775), jego bratanek Achot zajął region, inaugurując linię książąt Bagratid z Taronu:
- 775-826: Achot I er ( † 806), książę książąt Armenii ( Achot IV ) w 806.
- 826-851: Bagrat I st ( † v. After 851), syn poprzedniego, księcia Armenii ( Bagrat II ) w 830 r.
- 858-878: Achot II ( . ° V 835 † 878), syn poprzedniego.
- 878-895: Davit '( ° w. 840 † 895), brat poprzedniego.
- 895-897: Gourgen ( † 897), syn Achota II .
- 897-939: Grigor I st ( † 939), kuzyn pierwszego, syn Tornika, wnuk Bagrata I st .
- 939-966: Bagrat II i Achot III ( † 966), syn poprzedniego.
- 966-967: Bagrat III ( † apr. 987) i Grigor II ( † 995), syn Achota III .
W 967 r. Dwaj bracia przekazali Taron Bizancjum w zamian za bizantyjskie posiadłości i opłaty. Ich potomkowie przyjmują imię Taronitès .
Poza Grigor I st , Tornik Taron miał innego syna, Apoganem, patrycjusz w Bizancjum, który jest przodkiem bizantyjskiego rodziny Tornikioi .
Bagratidzi z Ormian w Bizancjum
Kaprysy historii Armenii skłoniły wielu ormiańskich szlachciców do emigracji do Bizancjum. Bagratouni nie uniknęli tego ruchu i znamy kilku bizantyjskich szlachciców z tej rodziny:
Bagratidzi w Gruzji, a następnie w Rosji
Według René Grousset dynastia Bragratid z Gruzji pochodzi od księcia Vasak Bagratouniego , brat Smbat VII Bagratouniego sparapet zabitego w bitwie pod Bagrévand na 25 kwietnia, 772 lub 775 .
Uciekając przed muzułmańskimi represjami, Vasak schronił się w północno-zachodniej Armenii i Górnej Gruzji, w górach Klardjeth, gdzie poślubił córkę Gouarama III z Iberii z lokalnej dynastii Gouaramid , który był księciem Djavakheti i Calarzène .
Jego syn Adarnaze , z 786 r. , I jego wnuk Achot konsolidują to księstwo w kraju Artanoudji w regionie obecnego miasta Ardahan .
Achot zwiększa swój autorytet, nawiązując więzi z rodziną królewską Abchazji i wchodząc, podobnie jak ta ostatnia, do wasalstwa Cesarstwa Bizantyjskiego , co pozwala mu uzyskać tytuł kuropalatu . W 813 r. Zostaje uznany przez Bizantyńczyków za przywódcę Gruzinów. W 829 roku odebrał emirowi Tyflisu dolinę Koura i zachodnią część Iberii .
Syn Ashot I st , Bagrat I er , jest stłumiony w swoim dziedzictwie Klardjeth przez ofensywę emira Tyflisu, ale odzyskał zdrowie, będąc wiernym wasalem kalifatu, podczas gdy inna kadeta rodzina Bagratid osiedliła się w Tao około 843 roku .
Z tej bazy i pomimo około sześćdziesięcioletniej dominacji królestwa Abchazów nad regionem, Bagratouni stopniowo rozszerzają swoją dominację nad Iberią, aż do założenia zjednoczonego królestwa Gruzji przez Bagrata III Gruzińskiego .
-
813 - 830 : Ashot I st Duke of Tao and Calarzène.
-
842 - 876 : Bagrat I st Duke of Tao niższy.
-
876 - 881 : David I st Duke of Tao niższy.
-
881 - 923 : Adarnaze II , Curopalate of Iberia, Duke of Tao Inferior, Prince of Djavakheti.
-
916 - 975 : dominacja Abchazji w królestwie Iberii.
-
975 - 994 : Bagrat II , de iure king of Iberia.
-
975 - 994 : Gurgen I er , de facto król Iberii.
-
994 - 1008 : Gurgen I er , de iure King of Iberia.
-
1001 - 1014 : Bagrat III Gruzji , król Abchazji , król Iberii, książę Tao, książę Artanoudji-Calarzene, książę Djavakheti. Jest pierwszym królem zjednoczonej Gruzji .
Plik 24 lipca 1783Gruziński król Karthli i Kachetii , Herakliusza II , podpisały traktat uznający protektorat Imperium Rosyjskiego . W 1787 roku Turcy wyparli Rosjan. Ostatni król Jerzy XII wyraził chęć odzyskania ochrony Rosji w kontekście starć turecko-perskich. W 1801 roku , w swoim Manifeście z 12 września, car Aleksander I po raz pierwszy spotkał ziemie Gruzji z Rosją. W 1810 roku Imerethia dołączyła również do korony cesarskiej. W następnym roku autonomię nadano księstwu gruzińskiemu, następnie (w latach 1857–1867) księstwom Mingrelii, Abchazji i Swanetii.
W 1841 roku Imperium Rosyjskie oficjalnie uznało rodzinę Bagration za część „dawnego domu królewskiego Gruzji”. W czerwcu 1865 r. Rada Stanu nadała potomkom panujących rodzin Imeretii i Gruzji tytuł Spokojnych Książąt.
Wśród członków tej znamienitej rodziny możemy wyróżnić:
Uwagi i odniesienia
-
Według gruzińskich źródeł X XX wieku .
-
Rouben Manasserian , „Armenia and the Hellenistic Near East at the Tigrane the Great” , w Raymond Haroutioun Kévorkian (red.), Armenia, between East and West , Paryż, Bibliothèque nationale de France,1996( ISBN 978-2717719673 ) , str. 35.
-
Źródło całego akapitu: Settipani 2006 , s. 328.
-
Settipani 2006 , s. 328.
-
Settipani 2006 , s. 334.
-
Settipani 2006 , s. 343-350 i 366.
-
Settipani 2006 , s. 328-369.
-
Grousset 1947 , s. 329.
-
Toumanoff 1990 , str. 507-508, „Książęta-naczelne Armenii”, rozdział A XII .
-
Settipani 2006 , s. 339-342.
Zobacz też
Powiązane artykuły
Bibliografia
-
(ka) Kartlis Tskhovreba , t. I - IV , Tbilisi, 1955-1973.
-
Nodar Assatiani i Alexandre Bendianachvili , Historia Gruzji , Paryż, Harmattan,1997, 335 str. [ szczegóły wydań ] ( ISBN 2-7384-6186-7 , prezentacja online ).
-
(en) JF Baddeley i M. Gammer M (INT), The Russian Conquest of the Caucasus , Routledge (UK), 2003 ( ISBN 0-7007-0634-8 ) (pierwsze wydanie 1908; 1999, wznowione 2003).
-
Marie-Felicite Brosset , History of Georgia , uzupełnienia i wyjaśnienia, "Historia gruzińskiej Bagrationi, według autorów ormiańskich i greckich na początku XI th stulecia", str. 138-188.
-
(ka) Sumbat Davitis dze, Chronicle of the Bagration's of Tao-Klarjeti , ze śledztwem Ekvtime Takaishvili, Tbilisi, 1949.
-
(ka) V. Guchua, N. Shoshiashvili, „Bagration's”, w Encyklopedii Sakartvelo , t. I, Tbilisi, 1997, s. 318-319.
- René Grousset , Historia Armenii od początków do 1071 r. , Paryż, Payot,1947( przedruk 1973, 1984, 1995, 2008), 644 s.
-
(ka) P. Ingorokva, Giorgi Merchule , Tbilisi, 1954.
- A. Khakhanov, History of Georgia , Paryż, 1900.
-
Alexandre Manvelichvili , History of Georgia , Paryż, New Editions of the Golden Fleece,1951, 476, str..
-
(ka) Alexandre Manvelishvili, Rosja i Gruzja. 1801-1951 , t. Ja , Paryż, 1951.
-
(en) David Marshall Lang, The Last Years of the Georgian Monarchy: 1658-1832 , Columbia University Press, Nowy Jork, 1957.
-
(de) Gertrud Patch (red.), Das Leben Kartlis , Lipsk, 1985.
-
(en) SH Rapp, Studies In Medieval Georgian Historiography: Early Texts And Eurasian Contexts , Peeters Bvba, 2003 ( ISBN 90-429-1318-5 ) .
-
(w) K. Salia. Historia narodu gruzińskiego , Paryż 1983.
-
Christian Settipani , Ciągłość elit Bizancjum w ciemnych wiekach. Kaukaski książęta i Imperium VI th do IX th century , Paryż, de Boccard,2006, 634 s. [ szczegóły wydań ] ( ISBN 978-2-7018-0226-8 ) , str. 328-369.
-
(w) RG Suny, The Making of the Georgian Nation , 2 e wydanie, Indiana University Press, 1994 ( ISBN 0-253-20915-3 ) .
-
(en) Ekvtime Takaishvili, „Chronologia gruzińska i początek rządów Bagratid w Gruzji”, w Georgica , Londyn, t. I , 1935.
-
Cyril Toumanoff , dynastii starożytnego chrześcijańskiego Kaukazu aż do XIX th Century : genealogiczne i tablice chronologiczne , Rzym1990, s. 109-192.