B41 była bomba jądrowa opracowany przez Air Dowództwa Strategicznego w Stanach Zjednoczonych na początku roku 1960. Było to najpotężniejsze bomby wykonane przez Stany Zjednoczone o maksymalnej mocy 25 megaton .
Rozwój Mk 41 rozpoczął się w 1955 roku od wymagań Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych dla bomby kategorii B (wysoka wydajność, ponad 10 000 funtów - 4,545 kg ).
Mk 41 (oznaczony jako B41 od 1968) był jedyną trzystopniową bombą termojądrową używaną przez Stany Zjednoczone. Zastosowano dwie wersje, Y1, „brudną” wersję z górnym stopniem pokrytym U-238 i Y2, „czystą” wersję z górnym stopniem otoczonym ołowiem. Była to broń o największej mocy jądrowej, jaką kiedykolwiek wykorzystano w Stanach Zjednoczonych, o maksymalnej mocy 25 megaton (Mt) i wadze 4850 kg . Ma najlepszy stosunek wydajności do wagi spośród wszystkich stworzonych broni. Stany Zjednoczone twierdziły w 1963 roku, że są w stanie wyprodukować bombę termojądrową o masie 35 Mt i zainstalować ją na Titanie II (3700 kg ładunku), co oznacza prawie dwukrotność stosunku wydajności do masy B41.
Głowica termojądrowa była typu Teller-Ulam i wykorzystywała typową implozję 40-100 powodującą pierwotne rozszczepienie jądrowe, napędzane wysoko wzbogaconym uranem, w celu zainicjowania tworzenia się 6euteridu litu, paliwa fuzyjnego. Od 500 do 1000 kg z litu 6 deuterku było wymagane i znajdowała się w naturalny cylindra uranu z wewnętrzną powłoką U238.
Mk 41 jest przykładem typowej broni termojądrowej, znanej jako „potrójne zagrożenie termojądrowe”. Urządzenia te nazwano „brudnymi bombami wodorowymi”, ponieważ wytwarzają duże ilości wysoce radioaktywnego opadu.
Broń o cylindrycznym kształcie miała 3,76 metra długości, średnicę korpusu 1,32 metra i 1,88 metra z ogonem. Ważył 4840 kg . Był przenoszony przez B-52 Stratofortress lub B-47 Stratojet . Mógłby zostać rozłożony w swobodnym spadku lub z opóźnieniem ( spadochron ) i może być ustawiony na eksplozję powietrzną.
Mk 41 wszedł do służby w 1961 roku. Około 500 sztuk tej broni wyprodukowano od września 1960 do czerwca 1962. Mk 41 stopniowo wycofywano ze służby od 1963 roku na rzecz bomby atomowej B53 . Ostatnie B41 przeszły na emeryturę w lipcu 1976 roku.
Podczas służby Mk-41 był najbardziej wydajną bronią termojądrową znaną pod względem wydajności do rzeczywistej masy, o stosunku 5,2 megaton / tonę.