Charles Renouard
Augustin-Charles Renouard
| Nieusuwalny senator | |
|---|---|
| 1 st styczeń 1876 -1 st styczeń 1878 | |
|
Prezes Towarzystwa Legislacji Porównawczej | |
| 1872-1873 | |
| Prokurator Generalny w Sądzie Kasacyjnym | |
| 21 kwietnia 1871 -17 maja 1877 | |
| Louis-Hector Chaudru de Raynal | |
| Peer z Francji | |
| 21 lipca 1846 -24 lutego 1848 | |
| Zastępca Sommy | |
| 23 czerwca 1831 -12 czerwca 1842 | |
| Sekretarz generalny Ministerstwa Sprawiedliwości | |
| 9 listopada 1830 -24 maja 1839 | |
| Joseph Merilhou Paul Boudet | |
| Radny stanu | |
| od 1830 | |
|
Prezes Towarzystwa Ekonomii Politycznej |
| Narodziny |
22 października 1794 Paryż |
|---|---|
| Śmierć |
17 sierpnia 1878 Zamek Stors |
| Narodowość | Francuski |
| Trening | Normalna szkoła z internatem |
| Zajęcia | Polityk , sędzia |
| Tata | Antoine-Augustin Renouard |
| Rodzeństwo |
Paul Renouard ( d ) Jules Renouard |
| Dziecko | Alfred-Augustin Renouard ( d ) |
| Partia polityczna | Konserwatyzm |
|---|---|
| Członkiem | Akademia Nauk Moralnych i Politycznych |
| Różnica | Wielki Oficer Legii Honorowej |
Augustin- Charles Renouard ( Paryż ,22 października 1794- zamek Stors ,17 sierpnia 1878) jest francuskim prawnikiem, moralistą i politykiem, najbardziej znanym z pracy nad własnością intelektualną .
Biografia
Syn księgarza Antoine-Augustina Renouarda i wnuka markiza Charles-Grégoire de Beauchamps , jego ojciec skazał go na literaturę, gdy ten porzucił swój pierwszy zawód, aby zająć się księgarnią. Był uczniem Normal Boarding School w latach 1812-1815, profesował filozofię jako nauczyciel, następnie studiował prawo i został przyjęty jako prawnik. Radca stanu i sekretarz generalny w Ministerstwie Sprawiedliwości , w 1831 r. Wybrany posłem Sommy, zasiadał w szeregach konserwatywnej większości. Został ponownie wybrany w dniu21 czerwca 1834, przeciwko Labitte i Mary . Renouard szybko stał się jednym z najwybitniejszych członków Izby Deputowanych: kilkakrotnie pojawiał się na mównicy i brał ważny udział w dyskusji nad ustawą o szkolnictwie podstawowym oraz ustawą o upadłości i upadłości. Mianowany w 1837 r. Doradcą Sądu Kasacyjnego , uzyskał po tym awansie potwierdzenie mandatu ustawodawczego. Powrócił na swoje miejsce w 1839 roku i do 1842 roku trzymał się tej samej linii politycznej co poprzednio. Został mianowany rówieśnikiem Francji w 1846 roku.
W okresie Cesarstwa Renouard pełnił funkcję doradcy Sądu Kasacyjnego do 1869 roku; otrzymał wówczas tytuł radcy honorowego. W tym okresie dzielił swój czas między pracę w swoim gabinecie i pracę w Towarzystwie Ekonomii Politycznej, którego był jednym z wiceprezesów. W 1861 został wybrany na członka Institut de France ( Akademii Nauk Moralnych i Politycznych ). Mianowany na Prokuratora Generalnego w Sądzie Kasacyjnym dnia21 kwietnia 1871mimo swojego wieku był w stanie przemawiać w kilku ważnych sprawach, w szczególności w sprawach prezydenta Devienne'a i komisji mieszanych.
Został wybrany nieusuwalnym senatorem w 1876 r., Zastępując zmarłego generała Letellier-Valazé . Renouard zajął swoje miejsce na centrolewicy, głosował z partią konserwatywną i zabrał głos23 czerwca 1877, przeciwko rozwiązaniu Izby Deputowanych. Bardzo wyraźnie opowiedział się po stronie rządu szesnastego maja i 17-go złożył rezygnację ze stanowiska sędziego. Następnie został wybrany na przewodniczącego komitetu konsultantów prawnych, zwanego „prawnym oporem”, który kierował kampanią przeciwko ministerstwu Fourtou-de Broglie. Następnie poparł gabinet Dufaure i zmarł w następnym roku.
W dziedzinie prawa jego prace dotyczące własności, a zwłaszcza pojęcia własności intelektualnej, są nadal punktem odniesienia w debatach prawników i ustawodawców, zarówno we Francji, jak iw organach międzynarodowych. Prawo francuskie Wśród jego koncepcji i okresu prawa autorskiego :
„Jest w A.-Ch. Renouarda, że francuska doktryna zawdzięcza określenie „prawo autorskie”, ale także w dużej mierze główną ideę, którą wyraża - teoria praw osobistych - i niewątpliwie jej samej, gdyż był jednym z głównych graczy w odrzuceniu na mocy prawa pozytywnego pojęcia „majątku literackiego” zarówno w ustawodawstwie jako zastępca, jak iw orzecznictwie jako doradca, a następnie prokurator generalny w Sądzie Kasacyjnym. "
Zięć fizyka Pierre-Simona Girarda , ojciec Alfreda Renouarda , założyciela wraz z Adolphe d'Eichthal z Compagnie des Salins du Midi oraz dziadek Philippe'a Renouarda . Jest także teściem anatoma Alfreda Richeta .
Główne publikacje
- Elementy moralności (1818)
- Rozważania na temat luk w szkolnictwie średnim we Francji (1824)
- Mieszanka moralności, ekonomii i polityki, fragmenty prac Benjamina Franklina , poprzedzone notatką o jego życiu (1824), przeczytane online w Gallica
- Traktat o wynalazkach, ulepszeniach i patentach importowych; po którym następuje załącznik zawierający tekst przepisów ustawowych i wykonawczych wydanych we Francji; streszczenie angielskiej legislacji; prawa Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej i Kortezów Hiszpanii (1825)
- Wspomnienia z życia Benjamina Franklina, napisane przez niego. Nowe tłumaczenie (1828)
- Traktat o prawie autorskim w literaturze, naukach ścisłych i sztukach pięknych (2 tomy, 1838-1839)
- Traktat o upadłości i upadłości (2 tomy, 1842)
- Prawo przemysłowe w jego związku z zasadami prawa cywilnego osób i rzeczy (1860)
Bibliografia
- Charles Richet, Charles Renouard (1794-1878): Przemówienia wygłoszone w sądzie kasacyjnym (1871-1877), poprzedzone zawiadomieniem o jego życiu (1879)
- Georges Picot . Notatka historyczna o życiu i twórczości Charlesa Renouarda (1794-1878, konsultant prawniczy, sędzia i polityk) , Raport z sesji i prac Akademii Nauk Moralnych i Politycznych, 1902, tom 157, s. 49-92.
Uwagi i odniesienia
- Mikhaïl Xifaras, Własność, studium filozofii prawa , Presses Universitaires de France, Paryż, 2004, s. 349-350.
Linki zewnętrzne
- Dokumentacja urzędowa :
- Zasoby dotyczące życia publicznego :
- Zasoby badawcze :