Warsztaty antycznej ceramiki Loyasse | |||||
Lokalizacja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region francuski | Rodan-Alpy ( Owernia-Rodan-Alpy ) | ||||
Starożytny region | Gaule Lyonnaise | ||||
departament | Rodan | ||||
Gmina | Lyon | ||||
Informacje kontaktowe | 45° 45 ′ 41 ″ północ, 4° 48 ′ 49 ″ wschód | ||||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| |||||
Historia | |||||
Czas | Koniec I st wieku pne. BC do końca I st wieku ( wysoka Imperium ) | ||||
Imperium Rzymskie | |||||
Starożytnej ceramiki Loyasse znajduje się na cmentarzu Loyasse na wzgórzu Fourvire w obecnym 5 th dzielnicy Lyonu . Jest datowany od Augusta ( 27 pne - 14 ne ) do końca Antoninów ; ale jego italska tradycja jest tam dość szybko porzucona na rzecz warsztatu la Muette .
Termin „Imitacje Campaniennes” został po raz pierwszy użyty w tym temacie w 1976 roku.
Warsztat znajduje się na cmentarzu Loyasse , 5 th district of Lyon , w dzielnicy Fourvire (na prawym brzegu - od strony południowej - Saône); nieoczekiwane miejsce, ponieważ znajduje się na szczycie wzgórza.
Został odkryty w 1967 roku przez archeologa-wolontariusza R. Pelletiera, który rozpoczął ścisłą obserwację masy 4 cmentarza, po tym jak zauważył, że odłamki regularnie pojawiają się przy każdym pochówku. W maju 1967 poinformował Armanda Desbata o dużej ilości kielichów Aco w nowo wykopanym dole o głębokości od 2 do 2,20 m . Pochówek ma się odbyć tego samego dnia, A. Desbat ma tylko godzinę na zbadanie tego miejsca, o powierzchni około 2 m 2 - i oczywiście nie może poszerzyć wykopu ze względu na ściany grobowca.
Interwencja musi zatem zadowolić się wydobyciem jak największej ilości materiału, który jest workowany w postaci bloków gliny i mieszanych odłamków. Nie ma zatem zdjęć, odczytów, pomiarów poziomu, dodatkowych badań lub powiększenia; coś powszechnego w ówczesnej archeologii, czego tym bardziej należy żałować ze względu na znaczenie stanowiska archeologicznego.
Ta niewielka powierzchnia odkrycia nie pozostaje jednak niezauważona w archeologii w kontekście wykopalisk w warsztacie La Muette w poprzednim roku i śladów warsztatu Butte zauważonych w 1964 roku.
Garncarstwo nie jest jedynym rzemiosłem w tym miejscu: Pelletier poinformował w 1967 r., że odkrył pozostałości warsztatu brązowego na dnie pobliskiego grobowca.
Kopacze (patrz sekcja „Odkrycie” powyżej) zatrzymali się na szczycie warstwy świadka, częściowo ją przecinając. Ta warstwa, o grubości co najwyżej dziesięciu centymetrów, spoczywa na poziomie sterylnej gliny, która może być naturalnym podłożem. Mieszanina gliny i piasku aglomeruje razem małe fragmenty, odłamki, grudki gliny i kawałki rurki, a wszystko to tak upakowane, że nie można stwierdzić, czy jest to gleba cyrkulacyjna (jak by to wskazywało). rozległe, ale zagęszczone wysypisko.
Nad warstwą kontrolną znajduje się w przybliżeniu sterylna zasypka 20-30 cm ; wówczas poziom prawdopodobnie z klaudyjska okresie (41-54 ne ) gruby, dość bogaty wydaje - za to, co można było zaobserwować w ścianach grobu i który sprowadza się do kilku drobnych odłamków ceramiki piaskowanymi ściankach.
Biorąc pod uwagę warunki stanowiska, nie można określić, jaki rodzaj ceramiki dominuje w produkcji warsztatu w dowolnym momencie: zebrane próbki są jedynie reprezentatywne dla konkretnego złoża, a nie warsztatu w jego całości. Co najwyżej można powiedzieć, że warsztat wytwarzał we wczesnym okresie ceramikę, którą można uznać za wywodzącą się z kampanów, ale równie dobrze można ją zaliczyć do pierwszej ceramiki z czerwonym lakierem.
Ponadto ceramika tego okresu tworzyła nie tyle precyzyjnie określone typy kształtów, ile rodziny kształtów.
Badanie (Desbat & Génin) z 1996 roku dowodzi, że Loyasse jest rzeczywiście warsztatem o tradycji italskiej. Produkuje kielichy Aco i „imitacje” sigillea, czyli ceramiki szkliwionej gliną, a także skyphoï , eleganckie filiżanki na kciuki; z kantharoi lub cięcia cokołu i kubków wysadzanych ozdobami . Następnie został porzucony na rzecz warsztatu la Muette .
Fragmenty, które można było zebrać na najmniejszej powierzchni iw wyżej wymienionych okolicznościach, są bardzo małe; te z ceramiki szlachetnej są często redukowane do wielkości paznokcia. Rekonstrukcja całych pomieszczeń jest praktycznie niemożliwa.
Fragmenty elementów produkcyjnychKliny, rurki, kulki gliniane mniej lub bardziej ugotowane.
Imitacje sigiliiKilkaset fragmentów, głównie półki i stopy. Pieczęć zebrana przez R. Pelletiera w innym sektorze mszy 4 cmentarza, której przynależność do warsztatu wykazała analiza.
Należy zauważyć, że wczesna ceramika z powłoką z gliny (engobą) nie szlifowaną na czerwono lub czerń Loyasse, chociaż ich kształty są w dużej mierze inspirowane repertuarem sigillea, nie są pre-sigillea, ponieważ nie są wynikiem technicznego kroku w kierunku produkcji lakieru z piaskowca: są one produkowane celowo prostszymi metodami wypalania niż w przypadku sigillea, a ich produkcja trwa nawet po pojawieniu się sigillea. Nie są one jednak systematycznie produkowane przez garncarzy galijskich.
Ceramika cienkościenna1901 fragmentów
Filiżanki Aco3831 fragmentów, z których część jest zdeformowana przez wypalanie; oraz 14 fragmentów z żółtawozielonym szkliwem ołowianym, które również odpowiadają kielichom Aco.
Ceramika cienkościenna i dekoracje czesaneMałe kuliste wazony lub miski, 78 odłamków.
W pobliżu tego warsztatu prace związane z rozbudową cmentarza w 1970 r. między Chemin de Loyasse i Montée du Bas-de-Loyasse ujawniły część domowego wysypiska na południowym zboczu płaskowyżu Sarra, w dół zbocza. To wysypisko, zainstalowane około 70 roku, przyniosło dużą ilość zwykłej ceramiki i amfor (minimum 437 sztuk), z kośćmi zwierzęcymi i odpadami budowlanymi. Większość ceramiki pochodzi z Graufesenque ; ceramika lakierowana nieszlifowana pochodzi głównie z warsztatów Lezoux .
Ceramika na tym przydomowym wysypisku w Loyasse to w większości Drag. 29, a także Drag. 30 i przeciągnij. 37 wcześnie; a w gładkiej sigilacie Drag. 16 , Przeciągnij. 15/17 , Przeciągnij. 18 , Przeciągnij. 24/25 , Przeciągnij. 27 , Przeciągnij. 35 , Przeciągnij. 36 , Ritt. 8 , Ritt. 9 i Ritta. 12 .
Na podstawie ceramiki, którą znalazł w masach 2 i 4 cmentarza, Pelletier podaje daty od Augusta ( 27 pne - 14 ne ) do końca Antoninów .
Według Desbata strona jest datowana na lata -30 do -15 .
Wbrew wszelkim technicznym i estetycznym wyglądom ceramika na rue des Farges i du Verbe-Incarné w Lyonie nie pochodzi z Loyasse: analizy wykazały, że skład ich pasty jest inny niż Loyasse i bliski temu z la Muette . Albo warsztat La Muette działał wcześniej, niż mogłoby się wydawać, albo jeden lub więcej nieznanych jeszcze warsztatów działało w Lyonie, prawdopodobnie w dolinie Saony.