Starożytny warsztat garncarski Coulanges-Mortillon

Coulanges-Mortillon Antique Pottery Workshop to Gallo-Roman warsztaty ceramiki położony w Coulanges w departamencie Allier , Francja .

Lokalizacja

Warsztat znajduje się w pobliżu wioski Mortillon w gminie Coulanges , w departamencie Allier .

Opis

Historyczny

Latem 1957 roku dr Chigot i J. Michel znaleźli szczątki ceramiki na erozji zbocza Loary w pobliżu Mortillon, nieco powyżej Talenne. Ich znalezisko obejmuje sigillea i zwykłą ceramikę, w tym białą glinianą pleśń wytłoczoną Hortensjuszem.

Piec garncarski odkryto pod koniec lat pięćdziesiątych lub w latach 1960-1961 na dziedzińcu Domaine de Canal (działka 288 odcinka B katastru z 1933 r.) W pobliżu wioski Mortillon oraz w pobliżu mostu D779 nad kanałem .

Podczas instalacji wodociągowej, wykop wyciąć wcześnie pieca I st  century dla wspólnego ceramiki wypalania. Wysypisko dostarczyło również fragmentu Drag Slime Mould . 11 (w kształcie kielicha) typu aretyckiego, pierwszy znaleziony w środkowej Galii. Znaleziono kilka innych pieców, datowanych mniej więcej na czasy Hadriana (117-138). Trzy z nich zostały w całości odkopane przez H. Verteta w 1961 lub 1962 roku. Użyto ich do wypalania białej ceramiki, czasem wybijanej na krawędziach. W 1972 r. H. Vertet wznowił wykopaliska na stanowisku <, wówczas częściowo zagrożonym pracami przy moście.

Historia serwisu

Dział wyposażenia firmy Allier przeprowadził duże rozbiórki podczas robót drogowych. Jedyne znalezione pozostałości to kilka neolitycznych krzemieni, warsztaty garncarskie i związane z nimi chaty od Tyberiusza (14 do 37) do Antoninów (od 96 do 192) oraz kopiec feudalny i związane z nim chaty pochodzące ze średniowiecza. Dlatego nie ma instalacji garncarzy przed badanymi warsztatami.

Produkcja warsztatowa

Wiele znaczków pochodzi z warsztatu Coulanges-Mortillon, który dostarczył największą liczbę znanych zapraw stemplowanych:

• ANNVS F . Znaczek ten został znaleziony w warsztacie garncarskim Gueugnon ( Saône-et-Loire ) oraz w dwóch egzemplarzach w cytadeli Autun ( Saône-et-Loire ). Poświadczono, że pochodzi z warsztatu Mortillona.
• AVGVRINVS . Pięć kopii na moździerzach znalezionych na terenie szkoły wojskowej w Autun ( Saône-et-Loire ).
• AVGVST . Trzy kopie znalezione na moździerzach w miejscu Bolards w Nuits-Saint-Georges ( Côte-d'Or ).
• AVENTVS . Kopia na moździerzu znaleziona w Entrains-sur-Nohain ( Nièvre ).
• BIRACVSVSFE . Na moździerzu z lekkiej pasty, prawdopodobnie pochodzącym z Mortillon, znalezionym w miejscu Pré de Bize w Simandre ( Saône-et-Loire ).
• CARATVCCVS . Dwie kopie na moździerzach znalezionych na stanowisku archeologicznym Alésia ( Côte-d'Or ).
• CASSA F . Kopia znaleziona w warsztacie garncarskim Gueugnon, a druga w Saints-Geosmes ( Haute-Marne ).
• IRASSIA lub TRASSIA . Kopia na moździerzu znalezionym w Vertault ( Côte-d'Or ).
• MARITIMVS . Kopia na moździerzu znaleziona w Autunie .
• MARTICVS . Kopia na moździerzu znalezionym w Bourbonnais.
• MATVRV . Kopia na moździerzu znaleziona w Entrains-sur-Nohain .
• RVBEZ . Znaleziony na moździerzu na terenie szkoły wojskowej w Autun.
• SENILIS . Znaleziony na moździerzu na terenie szkoły wojskowej w Autun.
• TRITVS . Kopia na moździerzu znalezionym w Vertault ( Côte-d'Or ).
• VICANVS . Kopia na moździerzu znalezionym w Mâlain ( Côte-d'Or ).

Nie licząc znaczków, których nie jesteśmy absolutnie pewni, czy pochodzą z Mortillon, np. Z SAM- (rue des Pierres w Autun) czy TOVTORIX (Les Bolards w Nuits-Saint-Georges).

Ochrona

Miejsce to zostało sklasyfikowane jako zabytek w 1974 roku.

Załączniki

Bibliografia

• Pierre-François Fournier , „  Circonscription de Clermont-Ferrand  ”, Gallia , vol.  19 N O  21961, s.  355-367 ( ISSN  0016-4119 , czytać online , obejrzano 1 st listopad 2020 )
• Jean-Claude Poursat , „  Circonscription d'Auvergne  ”, Gallia , vol.  31 N O  21973, s.  439-450 ( ISSN  0016-4119 , czytać online , obejrzano 1 st listopad 2020 )
• Anne Pasquet , „Zwykłe zaprawy ceramiczne Burgundii. Charakterystyka produkcji ” , w: Lucien Rivet (red.), Proceedings of the Dijon Congress, 16-19 maja 1996 , Marsylia, French Society for the Study of Ancient Ceramics in Gaul,1996( BNF Ogłoszenie n o  FRBNF37064189 , czytać on-line ) , s.  99-109
• Jean-Paul Bourguignon i Daniel Barthèlemy , „Ciemna galo-rzymska ceramika pospolita w dolinie Saony. Między szarością a czerwienią ” , w Cécile Batigne Vallet (reż.), Wspólna ceramika w kontekście regionalnym: fasady konsumpcji i sposób zaopatrzenia , Lyon, Maison de l'Orient et de la Méditerranée Jean Pouilloux, coll.  "Praca z Orient House i Morza Śródziemnego" ( n O  60)2012( ISBN  978-2-35668-024-2 , czytaj online ) , str.  221-234

Uwagi i odniesienia

Uwagi

1. Pierwsza znana ceramika z wypustkami pochodzi z Arrezzo we Włoszech; nazywana jest wówczas „ceramiką aretynową”. Ale po odkryciu wielu innych warsztatów poza Włochami produkujących ten sam typ sigillea, zalecaną typologią jest obecnie cytowanie tej ceramiki jako „typu włoskiego” lub „typu Aretin”.

Bibliografia

1. Fournier 1961 , s.  355.
2. Fournier 1961 , s.  356.
3. „  Coulanges and Mortillon, interaktywna mapa  ” na Geoportalu .
4. Poursat 1973 , str.  449.
5. „  Italian-type (Arretine) sigillata  ” , w Atlas of Roman Pottery , na potsherd.net .
6. Pierre-François Fournier , „  Circonscription de Clermont-Ferrand  ”, Gallia , vol.  21 N O  21963, s.  485-486 ( ISSN  0016-4119 , czytać online , obejrzano 1 st listopad 2020 ).
7. Pierre-François Fournier , „  Circonscription de Clermont-Ferrand  ”, Gallia , vol.  23 N O  21965, s.  390 ( ISSN  0016-4119 , czytać online , obejrzano 1 st listopad 2020 ).
8. Poursat 1973 , s.  448.
9. Hugues Vertet , „Obserwacje warsztatów garncarzy w środkowej Galii” , w: Pierre Lévêque i Jean-Paul Morel (red.), Céramiques hellénistiques et romaines , vol.  1, Paryż, Les Belles Lettres, pot.  „Zbiory Instytutu Nauk i Technik Starożytności”,1980( czytaj online ) , s.  252.
10. Pasquet 1996 , s.  106.
11. Pasquet 1996 , s.  103, 107.
12. Pasquet 1996 , str.  107.
13. Bourguignon i Barthèlemy 2012 , s.  228.
14. Bourguignon i Barthèlemy 2012 , s.  227.
15. Pasquet 1996 , str.  108.
16. „  Pozostałości archeologiczne centrum produkcji ceramiki  ” , instrukcja n o  PA00093072, podstawa Merimee , francuski Ministerstwo Kultury .

Powiązane artykuły

• Wszystkie artykuły o starożytnej ceramice rzymskiej
• Lista zabytków w Allier