Astelia
Astelia
Astelia hemichrysa
Uprzejmy
Astelia Banks & Sol. ex R.Br. , 1810
Astelia to rodzaj roślin z rodziny Asteliaceae , kiedyś uważany za należący do rodziny Liliaceae .
Etymologia
Nazwa rodzaju składa się z języka greckiego przedrostek a- (a-) wyrażające privative i στέλη kolumnowej (steli), w odniesieniu do braku trzpienia i tułowia.
Lista gatunków
Według World Checklist of Selected Plant Families (WCSP) (20 marca 2012) :
-
Astelia alpina R.Br. (1810)
-
Astelia argyrocoma A.Heller ex Skottsb. (1934)
-
Astelia australiana (JHWillis) LBMoore (1966)
-
Astelia banksii A.Cunn. (1837)
-
Astelia chathamica (Skottsb.) LBMoore (1966)
-
Astelia fragrans Colenso (1883)
-
Astelia graminea LBMoore (1966)
-
Astelia grandis Hook.f. ex Kirk (1968)
-
Astelia hemichrysa (Lam.) Kunth (1850)
-
Astelia linearis Hook.f. (1844)
-
Astelia menziesiana Sm. (1819)
-
Astelia nadeaudii Drake (1892)
-
Astelia neocaledonica Schltr. (1906)
-
Astelia nervosa Banks & Sol. ex Hook.f. (1853)
-
Astelia nivicola Cockayne ex Cheeseman, Man. Nowa Zelandia Fl. (1925)
-
Astelia papuana Skottsb. (1934)
-
Astelia Petriei Cockayne (1899)
-
Astelia psychrocharis F. Muell . (1855)
-
Astelia pumila (JRForst.) Gaudich. (1825)
-
Astelia rapensis Skottsb. (1937)
-
Astelia skottsbergii LBMoore (1966)
-
Astelia solandri A.Cunn. (1837)
-
Astelia subulata (Hook.f.) Cheeseman (1909)
-
Astelia tovii F.Br. (1931)
-
Astelia trinervia Kirk (1868)
-
Astelia waialealae Wawra (1875)
Uwagi i odniesienia
-
IPNI. Międzynarodowy indeks nazw roślin. Opublikowano w Internecie http://www.ipni.org, The Royal Botanic Gardens, Kew, Harvard University Herbaria & Libraries and Australian National Botanic Gardens., Dostęp 28 lipca 2020 r.
-
(w) Maarten JM Christenhusz, F Michael Fay i Mark W. Chase, Plants of the World: An Illustrated Encyclopedia of Vascular Plants , Chicago, The University of Chicago Press,2018, 816 pkt. ( ISBN 978-0-2265-2292-0 , czytaj online ) , str. 161
-
WCSP. Światowa lista kontrolna wybranych rodzin roślin. Ułatwione przez Królewskie Ogrody Botaniczne w Kew. Opublikowane w Internecie; http://wcsp.science.kew.org/, dostęp 20 marca 2012
Linki zewnętrzne