Arupajhana

Arūpajhāna ( AIST  : arūpajjhāna ) oznacza w języku palijskim  : jhana bez formy ( a- rupa ), w przeciwieństwie do czterech czystych jhān, ale z formą. To praktyka samatha bhavana prowadzi do osiągnięcia jhāny. Ta buddyjska koncepcja dotyczy stanu skrajnej koncentracji - jest to już uwaga, która jest generalnie poczyniona na temat jhāny (sanskryt: dhyāna ).

Cztery arupadżhany

Nieskończona przestrzeń Medytujący ma w sobie tylko dwie rzeczy: upekkha, czyli równowagę i ekaggatę, czyli koncentrację - i te dwa czynniki pozostaną takie same dla czterech arupadżhan, podczas gdy zmieniały się w pierwszych czterech dhjanach. Przezwyciężając pojęcie przedmiotu, medytujący wizualizuje pustą, nieskończoną przestrzeń. Nieskończona świadomość sama przestrzeń nie ma już żadnego znaczenia, ponieważ istnieje tylko w świadomości. Medytujący rozważa tylko świadomość  : świadomość nieskończoną, bez ograniczeń. Żaden sama świadomość nie jest już postrzegana. Nierzadko czyta się stwierdzenia osoby medytującej o osiągnięciu stanu nieświadomości. Ani percepcja, ani niepercepcja to jest najgłębsza i najbardziej subtelna dhjana. Po percepcji nicości następuje więc stan na pograniczu percepcji i jej braku.

Niektóre z tekstów Tipitaki zawierają arūpajhāny w czwartej dhyānie, ponieważ zachowują one dwa elementy obecne we wszystkich dhyānach: upekkha (równowaga) i ekaggata (jednopunktowa koncentracja).

Zobacz też

Bibliografia

  1. Nyanatiloka , Pali-francuski słownik terminów buddyjskich , Adyar,1995.