Sztuka socjologiczna

Sztuka socjologiczna to ruch artystyczny lub metoda poszukiwań artystycznych rozwiniętych od 1971 roku w Paryżu przez Hervé Fischer , Fred Lasu i Jana Pawła Thénot , który założył w 1974 roku „zbiorowa sztuki socjologicznej” i opublikował serię manifestów (opublikowane w gazeta Le Monde ).

Teorie

Stworzyli „przesłuchującą szkołę socjologiczną”, brali razem i indywidualnie udział w międzynarodowych demonstracjach, po czym ruch rozwiązał się w 1980 roku w wyniku buntu.

Odwołało się do niego wielu autorów i krytyków sztuki, w tym François Pluchart , Bernard Teyssèdre , Pierre Restany , Vilém Flusser , Rainer Wick . Wiele odniesień bibliograficznych można znaleźć na stronach internetowych Hervé Fischera i Freda Foresta.

Od tamtej pory artyści w niewielkim stopniu śledzili socjologiczny ruch artystyczny. W belgijskiej grupie CAP był od połowy lat 70. prekursorem tzw.  Sztuki „  relacyjnej ”, o której teoretyzował Nicolas Bourriaud pod koniec lat 90.

Odróżniał się od sztuki konceptualnej i Art & Language , zbliżył się do „  sztuki ciała  ”. Przekroczył sztukę „  kontekstualną  ”. Był radykalny w krytyce ideologii awangardy lat 70. i 80. oraz kontestacji instytucji i rynku sztuki.

Fred Forest kontynuował swoją pracę pod hasłem „ estetyki komunikacji  ”, a Hervé Fischer z mitanalizą i wystawami „Obrazy przyszłości” w Montrealu.

Wydarzenia

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne


Bibliografia

  1. Muzeum Galliera, Paryż, 1975; ICC, Antwerpia, Biennale w Wenecji w 1976 r., Dokumenta itp.
  2. Bernard Teyssèdre, „  L'art sociologique  ”, Opus international ,Kwiecień 1975
  3. Zobacz Hervé Fischer, Historia sztuki dobiegła końca, Balland, Paryż, 1981