Imię urodzenia | Arthur Edward Pepper |
---|---|
Narodziny |
1 st Wrzesień +1.925 Gardena w Kalifornii |
Śmierć |
15 czerwca 1982 Los Angeles , Kalifornia |
Gatunek muzyczny | Jazz , jazz z zachodniego wybrzeża , fajny jazz |
Instrumenty | Saksofon altowy , klarnet , saksofon tenorowy |
aktywne lata | 1943 - 1982 |
Etykiety | The Jazz Factory , Savoy Jazz , Capitol , Pacific Jazz , Blue Note , Tampa , Pablo , Intro , Contemporary , Galaxy |
Arthur Edward Pepper , znany jako Art Pepper , urodził się w Gardena w Kalifornii dnia1 st Wrzesień +1.925i zmarł w Los Angeles dnia15 czerwca 1982Jest saksofonistą ( alt i tenor ) oraz klarnecistą US .
Art Pepper jako dziecko uczył się gry na klarnecie, a następnie na saksofonie altowym. Karierę muzyczną rozpoczął w latach 40. grając z Gusem Arnheimem , Bennym Carterem i Lee Youngiem . Następnie dołączył do Stana Kentona, z którym przebywał przez rok (1943). Po odbyciu służby wojskowej wrócił do orkiestry Kenton, której był członkiem epizodycznie od 1947 do 1952 roku. W tym czasie stworzył kwartet i zetknął się z pierwszymi problemami z narkotykami. Zostaje skazany na dwa lata więzienia. Na wyjściu (Sierpień 1954), nagrywał dla Pacific Jazz Records , Tampa , Pablo Records i Intro, po czym rozpoczął długą współpracę z Contemporary Records i Lester Koenig . Następnie stał się jednym z najwybitniejszych przedstawicieli jazzu zachodniego wybrzeża, między innymi z Chetem Bakerem , Gerrym Mulliganem i Shelly Manne .
Ale jego życie staje się coraz bardziej chaotyczne i od 1959 roku jego pobyty w San Quentin następują po sobie. W 1966 roku został zwolniony, a następnie ponownie upadł. Kiedy odchodzi, postanawia udać się do Synanon, aby się odtruć. Tam poznaje swoją trzecią żonę Laurie . Po trzech latach powraca chęć do zabawy.
Leczył go metadonem od 1975 roku, co pozwoliło mu na powrót i nagranie kilku niezwykłych płyt. W 1977 roku wystąpił w Village Vanguard przed drugą i triumfalną trasą koncertową po Japonii . Jego autobiografia , Prosto życia ( 1980 ), napisany wspólnie z Laurie, jest unikalnym eksploracja świata jazzu i narkotyków w Kalifornii .
W 1980 roku podpisał z Winter Moon ( Galaxy ) jedną z najpiękniejszych płyt jazzowych ze smyczkami.
Jego stan zdrowia się pogorszył i zmarł w 1982 roku w Los Angeles .
Art Pepper wykuł unikalny styl podczas swojego czasu w Stan Kenton Orchestra (zobacz utwór Art Pepper, w którym jego styl jest już zdefiniowany). Będzie jednym z nielicznych altówek lat pięćdziesiątych, na przykład z Lee Konitzem , który uwolni się od przytłaczającego wpływu Charliego Parkera na instrument.
„W końcu stworzył partnerstwo pomiędzy swingiem i bopem, gorącym i chłodnym, co wyróżniałoby się jako jeden z najbardziej autentycznych dźwięków altowych lat pięćdziesiątych ... Wiele z geniuszu Peppera leżało w tej wężowej zdolności do połykania całego stylu jego najbardziej znamienitych współczesnych, pozostając wiernym sobie.
Musiał odnieść sukces w kreatywnym połączeniu stylów swing i bop, gorących i chłodnych, potwierdzając to, co miało stać się jednym z najbardziej autentycznych dźwięków altówki lat pięćdziesiątych… Geniusz Pepper polega na zdolności tego Boa do całkowitego wchłonięcia style jego wybitnych współczesnych, pozostając wiernym sobie. "
- Ted Gioia , West Coast Jazz , cytowany w albumie The Hollywood All-Star Sessions , Laurie Pepper , 2001
Lata jego uwięzienia i styl Johna Coltrane'a radykalnie zmieniły jego styl, czasami prawie free jazz , co możemy usłyszeć w Complete TV Studio Recordings nagranym w 1964 roku .
Po powrocie w połowie lat 70. jego styl będzie reminiscencją wczesnych lat, połączonym z ostrzejszym brzmieniem, pod wpływem Johna Coltrane'a z lat Impulse . W jego intensywnym i energicznym stylu, graniczącym z przełamywaniem szybkich temp i pasją w balladach, można wyczuć wpływ jego burzliwego życia na jego grę i chęć grania w ostatnich latach życia.
„Czy jakiś saksofonista grał tak późno z taką nowo odkrytą energią? ... W przeciwieństwie do praktycznie każdego innego muzyka zbadanego w tej książce, Pepper stworzył swoje największe dzieło na końcu, jeśli jego życie, długo po tym, jak minęły dni jego świetności w West Coast Jazz ... Pochwała, którą tak bardzo chciał usłyszeć, i [która ] tak długo mu się wymykał, jest teraz kwestią dokumentacji.
Gdzie znaleźć innego saksofonistę, który bawił się tak późno znalezioną energią? … W przeciwieństwie do większości innych muzyków w tej książce, Pepper stworzył swoje najlepsze utwory pod koniec swojego życia, długo po tym, jak minęła jego świetność z West Coast Jazz… Pochwała, którą tak bardzo chciał usłyszeć i dla której uciekł tak długo, są teraz ostatecznie nabyte. "
- Ted Gioia , West Coast Jazz , cytowany w albumie The Hollywood All-Star Sessions , Laurie Pepper , 2001