Arsenio Martínez-Campos Antón
Arsenio Martínez-Campos Antón.jpg)
| Gubernator Kuby ( d ) | |
|---|---|
| 1895 -Styczeń 1896 | |
| Emilio Calleja ( d ) Sabas Marín y González ( d ) | |
| Kapitan generalny Katalonii | |
| 1893 | |
| Ramón Blanco y Erenas Valerià Weyler i Nicolau | |
| Kapitan generalny Katalonii | |
| 1890 | |
| Ramón Blanco y Erenas Ramón Blanco y Erenas | |
| Minister Marynarki Wojennej | |
| 9 -13 stycznia 1883 | |
| Francisco de Paula Pavía y Pavía ( d ) Rafael Rodríguez Arias ( d ) | |
| Minister Wojny ( d ) | |
| 8 lutego 1881 -13 października 1883 | |
| José Ignacio de Echavarría ( d ) José López Domínguez | |
| Prezes Rady Ministrów | |
| 7 Marca -9 grudnia 1879 | |
| Antonio Cánovas del Castillo Antonio Cánovas del Castillo | |
| Gubernator Kuby ( d ) | |
| Październik 1876 -Luty 1879 | |
| Joaquin Jovellar | |
|
Zastępca Sagunto | |
| 25 lutego -6 listopada 1876 | |
| Kapitan generalny Katalonii | |
| 1874-1876 | |
| Ramón Blanco y Erenas | |
| Kapitan generalny Katalonii | |
| 1873-1874 | |
| José Turón y Prats ( d ) Rafael Izquierdo Gutíerrez tam ( w ) | |
| Senator |
| Narodziny |
14 grudnia 1831 Segovia |
|---|---|
| Śmierć |
23 września 1900(w wieku 68 lat) Zarautz |
| Imię w języku ojczystym | Arsenio Martínez-Campos |
| Narodowość | hiszpański |
| Wierność | Hiszpania |
| Zajęcia | Polityk , żołnierz, sędzia |
| Rodzeństwo | Miguel Martínez-Campos y Antón ( d ) |
| Dziecko | Ramón Martínez Campos y Rivera ( d ) |
| Pokrewieństwo | Arsenio Martínez de Campos ( d ) (wnuk) |
| Partie polityczne |
Partia Liberalno-Konserwatywna Partia Liberalna |
|---|---|
| Stopień wojskowy | Generał |
| Konflikty |
Druga wojna marokańska Kubańska wojna o niepodległość Trzecia wojna karlistów ( en ) Dziesięcioletnia wojna Bitwa pod Peralejo ( d ) |
| Nagrody |
Kawaler Orderu Złotego Runa (1878) Krzyż Wielki Orderu Zasługi Morskiej z białą dekoracją (1944) |
Arsenio Martínez-Campos y Antón , urodzony 14 grudnia 1831 r. I zmarł 23 września 1900 r. , Jest hiszpańskim wojskowym i mężem stanu . Najbardziej znany epizod z jego życia jest pronunciamiento od Sagunto który29 grudnia 1874przyniósł upadek Pierwszej Republiki Hiszpańskiej i zapoczątkował Restaurację Burbonów w Hiszpanii .
Jako żołnierz brał udział w wojnach w Afryce , Meksyku , na Kubie , a także w ostatniej wojnie karlistowskiej .
Biografia
Urodził się w Segowii 14 grudnia 1831 r. W 1852 r. Wstąpił do sztabu armii. Brał udział w wojnie afrykańskiej ( 1859 - 1860 ) oraz w anglo-hispano-francuskiej wyprawie przeciwko Meksykowi w 1862 roku , przy różnych okazjach pod rozkazami Joan Prim .
W 1868 roku zdetronizowano królową Izabelę II . Rok później wysłano go na Kubę, gdzie właśnie rozpoczęła się wojna dziesięcioletnia . Trzy lata później wrócił do Hiszpanii w randze brygady zdobytej za zasługi. Otrzymał dowództwo brygady walczącej w Katalonii z karoliściami . W 1873 roku na prośbę prezydenta Nicolása Salmeróna udało mu się pacyfikować kantony Walencji i Almansy
Plik 2 stycznia 1874Generał Manuel Pavía powoduje rozwiązanie Kortezów , koniec Pierwszej Republiki jest bliski.
Martínez Campos opowiada się za przywróceniem Burbonów do tronu, ale w przeciwieństwie do Cánovas del Castillo nie uważa, że może to być wynikiem pokojowych działań politycznych.
Plik 29 grudnia 1874rząd postanawia skazać go na wygnanie z powodu poważnych podejrzeń, które go ciążą. Po otrzymaniu informacji udaje, że udaje się do Ávili, ale udaje się bezpośrednio do Sagunto , gdzie zwolennicy Alfonso czekają na niego, aby wystrzelić jego pronunciamiento , do której dołączyła brygada Segorbe pod dowództwem Luisa Dabána (es) . Martínez Campos tworzy oddział z kilkoma żołnierzami i ogłasza księcia Alfonsa, syna Izabeli II , Alfonsa XII, króla Hiszpanii . Rząd znajdujący się wówczas w rękach Sagasty nie jest przeciwny pronunciamiento i akceptuje nowego króla.
Ten ostatni powierzył Martínez Campos dowodzenie oddziałami walczącymi przeciwko karlistom w Katalonii i Nawarrze . W marcu 1875 roku zajmował Olot , centrum Karlizm w Katalonii, układane oblężenie do Urgell , który spadł w sierpniu. Powstanie karlistów zostało opanowane 19 listopada . Armia koncentruje teraz wszystkie swoje wysiłki na Nawarrze , ostatniej twierdzy karlistów. Plik28 lutego 1876król wkracza do Pampeluny na znak pojednania. Martínez Campos został mianowany kapitanem generalnym ze względu na zasługi w konflikcie.
Członek Kortezów okręgu Sagunto w wyborach 1876 roku, jednak w listopadzie zrezygnował z mandatu i został zastąpiony przez Eduardo Castañón . W tym samym roku został wysłany na Kubę i mianowany kapitanem generalnym wyspy, dowodząc oddziałami walczącymi z rebeliantami od prawie ośmiu lat.
Na czele 20 000 żołnierzy pokonał powstańców z Santiago de Cuba i Las Villas . Wkrótce potem, zdając sobie sprawę, że tak długa wojna znacznie osłabiła dwa walczące obozy i faktycznie poważnie uszkodziła całą wyspę, rozpoczął w duchu tolerancji negocjacje z powstańcami. Następnie ogłosił amnestię powszechną dla wszystkich, którzy oddaliby broń, a buntownicy zmęczeni wojną zaczęli zaprzestać walki.
Plik 7 lutego 1878ma tajny wywiad z Vicente Garcíą Gonzálezem , przywódcą powstańców, i opowiada mu o warunkach zakończenia konfliktu. W dniu 10 października pakt Zanjón została podpisana i położyć kres dziesięciu latach wojny. Kubie przyznano większą autonomię i zniesiono niewolnictwo.
W 1879 roku wrócił do Hiszpanii. Na prośbę Cánovasa został prezesem Rady Ministrów i ministrem wojny pod sztandarem Partii Konserwatywnej . Został on zastąpiony na 9 grudnia przez samego Canovas i wierząc, że został instrumentalnie przez nią, przyłączył się do Partii Liberalnej z Sagasta .
Był członkiem rządu tego ostatniego od 1881 do 1883 ponownie jako minister wojny. To właśnie w tej tece w 1882 roku stworzył Academia General Militar (es) w Toledo, w której próbował, bez rzeczywistego sukcesu, oferować przyszłym oficerom najbardziej zaawansowane lekcje tamtych czasów.
W 1893 roku był kapitanem generalnym Katalonii i był ofiarą anarchistycznego ataku w Barcelonie, z którego wyszedł bez szwanku.
Od 1890 roku wzrasta napięcie między hiszpańskimi wojskami Melilli a plemionami Rif . 2 grudnia zamordowano grupę hiszpańskich żołnierzy i kilku więźniów pracujących przy budowie fortu na obrzeżach miasta. Sytuacja pogarsza się do 27 i28 października 1893, fort Cabrerizas Altas zostaje zaatakowany, incydent, podczas którego gubernator wojskowy Melilli, generał major Juan García Margallo (es), ginie wraz ze znaczną liczbą swoich ludzi. Hiszpański rząd natychmiast zorganizował wysłanie 20-tysięcznej armii pod dowództwem Martíneza Camposa.
Obawiając się wojny, sułtan Hassan I najpierw wysłał wojska dowodzone przez swojego brata, by kontrolowały plemiona Rifu. Plik5 marca 1894 Martínez Campos podpisuje z sułtanem traktat kończący konflikt.
W 1895 r. Wybuchła ponownie wojna i został ponownie gubernatorem Kuby, ale tym razem próby pacyfikacji nie przyniosły wielkich rezultatów i odmawiając wzmocnienia działań podjętych wobec powstańców, w następnym roku został odwołany przez generała. Valeriano Weyler i wraca do Hiszpanii.
Wkrótce potem został mianowany prezesem Najwyższego Trybunału Wojennego i Morskiego, które pełnił aż do śmierci 23 września 1900 r. W Zarautz .
Uwagi i odniesienia
- Fernández López, str. 222 .
- The Columbia Encyclopedia, wydanie szóste , Columbia University Press, 2007.
Załączniki
Bibliografia
- (es) Javier Fernández López , Militares contra el Estado: España siglos XIX y XX , Madryt, Taurus,2003, 1 st ed. , 303 str. ( ISBN 978-84-306-0495-1 , uwaga BnF n o FRBNF39067332 ).