Antonio Cánovas del Castillo

A. Cánovas. Funkcje

Członek Kortezów ( d ) Okręg wyborczy Murcji
20 kwietnia 1896 -8 sierpnia 1897
Członek Cortes ( d ) okręgu wyborczego Albacete
18 kwietnia -27 lipca 1896
Francisco López Chicheri ( d )
Prezes Rady Ministrów
23 marca 1895 -8 sierpnia 1897
Práxedes Mateo Sagasta Marcelo Azcárraga Palmero
Członek Kortezów ( d ) Okręg wyborczy Murcji
15 czerwca 1893 -1 st lipca 1895
Członek Kortezów ( d ) Okręg wyborczy Murcji
12 marca 1893 -7 lutego 1895
Kaulak
Prezes Rady Ministrów
23 listopada 1891 -11 grudnia 1892
Antonio Cánovas del Castillo Práxedes Mateo Sagasta
Minister Marynarki Wojennej
5 -23 listopada 1891
José María Beránger ( d ) Florencio Montojo y Trillo ( d )
Członek Kortezów ( d ) Okręg wyborczy Murcji
10 lutego 1891 -5 stycznia 1893
Członek Kortezów ( d ) Okręg wyborczy Murcji
7 lutego -8 maja 1891
Kaulak
Prezes Rady Ministrów
5 lipca 1890 -23 listopada 1891
Práxedes Mateo Sagasta Antonio Cánovas del Castillo
Członek Kortezów ( d ) Okręg wyborczy Murcji
12 kwietnia 1886 -29 grudnia 1890
Przewodniczący Kongresu Deputowanych ( d )
26 grudnia 1885 -8 marca 1886
Francisco de Borja Queipo de Llano ( we ) Cristino Martos Balbi
Członek Kortezów ( d ) Okręg wyborczy Murcji
24 maja -14 czerwca 1884
Máximo Cánovas del Castillo ( d )
Członek Kortezów ( d ) Okręg wyborczy Madrytu
24 maja 1884 -8 marca 1886
Prezes Rady Ministrów
18 stycznia 1884 -27 listopada 1885
José de Posada Herrera Práxedes Mateo Sagasta
Członek Kortezów ( d ) Okręg wyborczy Madrytu
27 września 1881 -31 marca 1884
Członek Kortezów ( d ) Okręgu wyborczego Malagi
30 sierpnia 1881 -31 marca 1884
Członek Kortezów ( d ) Okręg wyborczy Murcji
29 sierpnia 1881 -31 marca 1884
Minister Stanu ( d )
25 października -22 listopada 1880
Jose Elduayen Gorriti ( we ) Jose Elduayen Gorriti ( we )
Ministro de Gobernación
19 marca -7 kwietnia 1880
Francisco Romero Robledo Francisco Romero Robledo
Minister Stanu ( d )
20 stycznia -19 marca 1880
Francisco de Borja Queipo de Llano ( we ) Jose Elduayen Gorriti ( we )
Prezes Rady Ministrów
9 grudnia 1879 -8 lutego 1881
Arsenio Martínez-Campos Antón Práxedes Mateo Sagasta
Członek Kortezów ( d ) Okręg wyborczy Murcji
28 kwietnia -5 listopada 1879
Członek Kortezów ( d ) Okręg wyborczy Madrytu
27 kwietnia 1879 -25 czerwca 1881
Minister terytoriów zamorskich ( d )
4 września -21 października 1878
Jose Elduayen Gorriti ( we ) Jose Elduayen Gorriti ( we )
Minister terytoriów zamorskich ( d )
10 stycznia -12 lutego 1878
Cristobal Martín Herrera ( we ) Jose Elduayen Gorriti ( we )
Minister Finansów
22 czerwca -25 lipca 1876
Pedro Salaverría ( d ) José García Barzanallana ( we )
Członek Kortezów ( d ) Okręg wyborczy Murcji
9 -17 marca 1876
Członek Kortezów ( d ) Okręg wyborczy Madrytu
18 lutego 1876 -30 grudnia 1878
Minister Marynarki Wojennej
16 lutego -20 marca 1876
Santiago Durán y Lira ( d ) Santiago Durán y Lira ( d )
Minister Wojny ( d )
16 lutego -20 marca 1876
Francisco de Paula Ceballos y Vargas ( d ) Francisco de Paula Ceballos y Vargas ( d )
Prezes Rady Ministrów
2 grudnia 1875 -7 marca 1879
Joaquin Jovellar Arsenio Martínez-Campos Antón
Minister Łaski i Sprawiedliwości ( d )
31 lipca -19 sierpnia 1875
Francisco Espejo Cárdenas tam ( we ) Francisco Espejo Cárdenas tam ( we )
Minister Marynarki Wojennej
9 lutego -8 czerwca 1875
Mariano Roca z Togores y Carrasco Santiago Durán y Lira ( d )
Minister Wojny ( d )
18 stycznia -10 lutego 1875
Joaquin Jovellar Joaquin Jovellar
Prezes Rady Ministrów
9 stycznia -12 września 1875
Práxedes Mateo Sagasta Joaquin Jovellar
Prezydent Ministerstwa Regencji ( d )
31 grudnia 1874 -13 lutego 1875
Członek Kortezów ( d ) Okręg wyborczy Murcji
30 kwietnia -28 czerwca 1872
Członek Kortezów ( d ) Okręg wyborczy Murcji
17 lipca -2 października 1871
Pedro Pagán Ayuso ( d )
Członek Kortezów ( d ) Okręg wyborczy Murcji
13 kwietnia 1871 -24 stycznia 1872
Członek Kortezów ( d ) Okręg wyborczy Murcji
16 lutego 1869 -2 stycznia 1871
Zastępca za panowania Isabelli II Hiszpanii ( d ) Okręg wyborczy Malagi
3 kwietnia 1867 -6 grudnia 1868
Minister Finansów
28 maja -10 lipca 1866
Manuel Alonso Martínez Manuel García Barzanallana ( we )
Członek panowania Isabelli II Hiszpanii ( d ) Okręg wyborczy Murcji
6 -14 marca 1866
Zastępca za panowania Isabelli II Hiszpanii ( d ) Okręg wyborczy Malagi
3 stycznia -30 grudnia 1866
Zastępca za panowania Isabelli II Hiszpanii ( d ) Okręg wyborczy Kadyksu
3 stycznia -14 marca 1866
Minister terytoriów zamorskich ( d )
21 czerwca 1865 -10 lipca 1866
Manuel Seijas Lozano ( d ) Alejandro Castro Casal ( we )
Zastępca za panowania Isabelli II Hiszpanii ( d ) Okręg wyborczy Malagi
30 grudnia 1864 -12 lipca 1865
Ministro de Gobernación
1 st marca -16 września 1864
Antonio Benavides y Fernández de Navarrete ( we ) Luis González Bravo
Zastępca za panowania Isabelli II Hiszpanii ( d ) Okręg wyborczy Malagi
11 listopada 1863 -23 czerwca 1864
Zastępca za panowania Isabelli II Hiszpanii ( d ) Okręg wyborczy Malagi
15 stycznia 1859 -12 sierpnia 1863
Zastępca za panowania Isabelli II Hiszpanii ( d ) Okręg wyborczy Malagi
6 grudnia 1858 -27 stycznia 1859
José López Domínguez
Zastępca za panowania Isabelli II Hiszpanii ( d ) Okręg wyborczy Malagi
13 listopada 1854 -2 września 1856
Członek panowania Isabelli II Hiszpanii ( d ) Okręg wyborczy Murcji

Biografia

Narodziny	8 lutego 1828 malaga
Śmierć	8 sierpnia 1897(w wieku 69 lat) Arrasate
Pogrzeb	Panteon sławnych ludzi ( w )
Narodowość	hiszpański
Dom	Madryt
Zajęcia	Polityk , historyk , dyplomata
Rodzeństwo	José Cánovas del Castillo ( d ) Máximo Cánovas del Castillo ( d )
Małżonkowie	María de la Concepción Espinosa de los Monteros ( d ) (de1860 w 1863) Joaquina de Osma y Zavala ( d ) (de1887 w 1897)
Pokrewieństwo	Joaquín José de Osma y Ramírez de Arellano ( en ) (teść) Kaulak (siostrzeniec)

Inne informacje

Religia	katolicyzm
Partia polityczna	Partia Liberalno-Konserwatywna
Członkiem	Królewska Akademia Nauk Moralnych i Politycznych Królewska Akademia Historii Królewska Akademia Hiszpańska Królewska Akademia Prawoznawstwa i Legislacji
Nagrody	Kawaler Orderu Saint-Grégoire-le-Grand Chevalier Orderu Złotego Runa (1875)

herb

podpis

Antonio Cánovas del Castillo ( Malaga , r8 lutego 1828- Mondragón, w Guipuzcoa ,8 sierpnia 1897) jest hiszpańskim historykiem i mężem stanu . Była to jedna z najważniejszych postaci w polityce hiszpańskich podczas drugiej połowy XIX th wieku, w tym jako główny architekt systemu politycznego Odnowy w 1874 roku , a następnie lider Partii Konserwatywnej ; przez wielu nadal uważany jest za jednego z najwybitniejszych polityków w historii Hiszpanii . Jest również przedmiotem kontrowersji ze względu na stosowanie tortur i egzekucji wobec przeciwników politycznych oraz jego stanowisko na rzecz niewolnictwa czarnych Kubańczyków.

Start przewoźnika

Po studiach prawa i historii, w 1854 roku wydał o historii hiszpańskiego Decadence . Rozpoczął karierę polityczną wraz z Leopoldo O'Donnellem i napisał manifest Manzanares, którego publikacja zapoczątkowała rewolucję 1854 roku. Członek Związku Liberałów , Cánovas został mianowany ministrem spraw wewnętrznych w 1864 roku , a ministrem spraw zagranicznych w następnym roku. pod panowaniem Isabelle II .

Przywrócenie

Po rewolucji 1868 roku i upadku monarchii przygotował powrót przyszłego Alfonsa XII , syna Isabelle II. Po pronunciamiento generała Martíneza Camposa i ogłoszeniu Alfonsa XII nowym królem, w 1874 r. Pracował nad systemem politycznym Restauracji, wyrażając swój punkt widzenia w manifeście Sandhurst , zatwierdzonym przez Alfonsa XII. Zaproponował system, w którym dwie główne partie polityczne sprawowałyby władzę naprzemiennie, w oparciu o sieć lokalnych notabli praktykujących kacyka . Za panowania Alfonsa XII Cánovas siedmiokrotnie piastował urząd Prezesa Rady Ministrów .

Jest głównym autorem konstytucji z 1876 roku ; jest on ponownie kilkakrotnie prezydentem rządu w okresie regencji Marie-Christine de Teschen .

Nowy ustrój polityczny wynikający z konstytucji z 1876 r. Był teoretycznie demokracją parlamentarną . System dwupartyjny pozwolił na utworzenie partii liberalnej, akceptującej legitymizację istniejącego systemu; w 1881 roku Cánovas podpisał porozumienia Pardo z liberalnym liderem Sagastą , w celu ustalenia warunków politycznej zmiany . Dopóki nie uznał Sagasty za gotowego do objęcia władzy, w 1881 roku Cánovas był prawie na stałe prezydentem rządu.

Jego rząd realizował politykę kolonialną opartą na represjach wobec zwolenników niepodległości Kuby . To tylko przyspieszyło rozwój kubańskiego nacjonalizmu, a Hiszpania ostatecznie przegrała wojnę ze Stanami Zjednoczonymi w 1898 roku .

Zwolennik niewolnictwa, zadeklarował w Listopad 1896we francuskim dzienniku Le Journal :

„Czarni na Kubie są wolni; mogą kontraktować, pracować lub nie pracować, i myślę, że niewolnictwo było znacznie lepsze niż ta wolność, z której korzystali tylko po to, by nic nie robić i szkolić masy bezrobotnych. Każdy, kto zna czarnych ludzi, powie ci, że na Madagaskarze, w Kongo, podobnie jak na Kubie, są leniwi, dzicy, skłonni do złych rzeczy i musisz ich prowadzić z autorytetem i stanowczością, aby coś od nich wyciągnąć. Te dzikusy nie mają innego właściciela niż własne instynkty, ich prymitywne apetyty ”.

Zamach

W 1897 roku Cánovas został zastrzelony przez włoskiego anarchistę Michele Angiolillo , który chciał pomścić skazanych w procesie na Montjuïc.

Uwagi i odniesienia

„ Quince thinkaciones sobre el racismo en Cuba ”, América Latina en movimiento ,29 sierpnia 2011( czytaj online , sprawdzono 9 listopada 2017 r. )

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa :