An „Aroukh ( hebrajski : ערוך ) to rodzaj słownika hebrajskiego.
Termin wywodzący się z Joba 32:14 ( וְלֹא- עָרַךְ אֵלַי מִלִּין „Nie kierował do mnie swoich przemówień”) odpowiada arabskiemu ta'alif .
Pierwszy Aruch wymienione w literaturze hebrajskiej jest to, że bin Ẓemaḥ Paltoï, agonia (dyrektor akademii talmudycznej ) od Pumbedita , zredagowany w ostatniej ćwierci IX XX wieku , choć nie ma pewności, że autor tak zatytułowany. Jest to leksykon języka Talmudu Babilońskiego, z którego zachowało się tylko kilka cytatów z późniejszych autorów.
Konkurs termin ze skutecznością Egron- ( „Collection”) wprowadzony przez Saadia agonia , zostaje tylko XII th century , w słowniku biblijnym hebrajskim Maḥberet'Aroukh-ha ( „Słownik Skład”) opracowanej przez Solomona ibn Parhon Aragonii.
Jednak dzieło ogólnie określane pod tytułem Aroukh to wielki słownik talmudyczny skomponowany przez Natana ben Yehiel z Rzymu, a ukończony w 1101 roku. Kondensacji tej sumy dokonano następnie na użytek kręgów bardziej rozbudowanych czytelników, z wyjaśnieniem we współczesnym języku trudnych terminów, pod tytułem Sefer ha 'Aroukh ha-Ḳaẓer ( Skrócona Księga Aroukh ). Były używane przez Sebastiana Münstera , Johannesa Reuchlina i innych chrześcijańskich Hebrajczyków.
Termin Erekh millin został również przyjęty przez Salomona Judę Loeba Rapoporta . Nie jest to jednak praca leksykograficzna, ale niedokończona encyklopedia judaizmu, której pierwsza część została opublikowana w Pradze w 1852 roku.