Narodziny | 9 października 1892 |
---|---|
Śmierć | 29 sierpnia 1964 (w wieku 71 lat) |
Narodowość | Senegalski |
Czynność | Polityk |
Armand Pierre Angrand (9 października 1892 - 29 sierpnia 1964) był burmistrzem Gorée i Dakaru w 1934 roku .
Syn Léopolda Angranda (1859-1906), znanego potomka Signares de Gorée Métis . Wnuk Pierre Angrand (1820-?), Rich armatora i kupca Joal , i Hélène de Saint-Jean (1826- 1859), wnuczka Estoupan de Saint-Jean, który podpisał kapitulację Gorée w 1758 roku stoi Brytyjczyków i pół -siostra Marii od św . Jana .
Napisał podstawowy przewodnik przeznaczony dla Europejczyków ( podręcznik francuski - ouolof , przedmowa Théodore Monod ) , mieszkających w Senegalu i mających zapewnić im podstawowe elementy, na których w razie potrzeby mogą oprzeć swoje kolejne nabytki. Z załącznikiem ciekawostki języka wolof oraz załączniki dotyczące głównych grup wolof i zestawienia poszczególnych nazw.
W innej pracy przedstawia genezę osadnictwa regionu Dakar (Senegal). W Les Lebous de la Peninsula du Cap-Vert (1951) przedstawia obyczaje Lebusa i ich pokrewieństwo ze starożytnymi Nilotycznymi Egipcjanami (według niego Egipt = Kemet , „kraina Czarnych”).
Na ten sam temat, w 1951 roku i wychodząc od badań embrionalnych Armanda Angranda, senegalskiego historyka i antropologa Cheikha Anta Diopa (1923-1986), przygotował pod kierunkiem Marcela Griaule rozprawę doktorską na Uniwersytecie Paryskim , w której twierdzi, że starożytny Egipt był zamieszkany przez czarnych Afrykanów, a język i kultura egipska rozprzestrzeniły się następnie do Afryki Zachodniej. Nie udaje mu się zebrać jury do zbadania tej tezy. Jednak spotkało się z wielkim echem w postaci książki Nations nègres et culture , wydanej w 1955 roku.
Armand-Pierre Angrand był także jednym z senegalskich korespondentów Universal Negro Improvement Association (UNIA), ruchu stworzonego przez Marcusa Garveya . Nigdy nie został aresztowany, mimo odkrycia śladu wyprawy, będącego „bunble of Negro World”. Dochodzenia francuskich służb bezpieczeństwa nie doprowadziły również do zatrzymania Johna Kamary, przedstawiciela UNIA.
Jean-Luc Angrand, jego wnuczek , opisuje swoją genealogię w swojej książce Céleste ou le temps des signares, która pozwala nam zrozumieć jego związek z Lebousem na półwyspie Dakar i Sererami z małego wybrzeża Senegalu, od których podpisali go jego przodkowie im.