Ariège (rzeka)
| Ariege | |
 Ariège w pobliżu Ax-les-Thermes . | |
 Cours de l'Ariège ( mapa interaktywna ) | |
| Charakterystyka | |
|---|---|
| Długość | 162,9 km |
| Basen | 4135 km 2 |
| Basen zbiorczy | Basen Garonny |
| Średni przepływ | 76,4 m 3 / s ( Pinsaguel ) |
| Organ zarządzający | SYMAR lub mieszany związek zarządzania rzekami: Haute Ariège, Vicdessos, Pays de Foix |
| Dieta | niwalny |
| Klasy | |
| Źródło | Pireneje |
| Lokalizacja | Cyrk Font-Nègre |
| · Wysokość | 2400 m² |
| · Informacje kontaktowe | 42 ° 31 ′ 10 ″ N, 1 ° 44 ′ 22 ″ E |
| Zbieg | Garonne |
| Lokalizacja | Portet-sur-Garonne |
| · Wysokość | 142 m² |
| · Informacje kontaktowe | 43 ° 31 ′ 08 ″ N, 1 ° 24 ′ 35 ″ E |
| Geografia | |
| Główne dopływy | |
| · Lewy brzeg | Vicdessos , Lèze |
| · Prawo bankowe | Crieu , Hers-Vif |
| Przekraczane kraje |
Andora Francja |
| Departament |
Pireneje Wschodnie Ariège Haute-Garonne |
| Regiony skrzyżowane | Oksytania |
| Główne miejscowości | Foix , Pamiers , Auterive |
| Źródła : SANDRE : " O1-0250 " , Géoportail , Banque Hydro , OpenStreetMap | |
Ariège to rzeka w południowej Francji . Ma swoje źródło w Pirenejach na wysokości 2400 m w cyrku Font-Nègre, na granicy Andory i departamentu Pyrénées-Orientales i wpada do Garonny na południe od Tuluzy , na wysokości Portet-sur- Garonne , w departamencie Haute-Garonne , po przebiegu 162,9 km .
Nadał swoją nazwę departamentowi Ariège .
Etymologia
Ariège ( Aurigera ) bierze swoją nazwę od płukania złota, które praktykowali tam Galowie.
Geografia
Trasa górska
Ariège ma swoje źródło w Lac Noir , w cyrku Font Nègre , wokół Pas de la Case i portu Envalira , jednej z najwyższych przełęczy w Pirenejach (2400 m ). Płynąc najpierw w kierunku północno-wschodnim wąską doliną i często głębokimi wąwozami, dociera do Ax-les-Thermes , gdzie skręca na północny-zachód, jednocześnie przyjmując na prawym brzegu wody Oriège i Lauze dwa strumienie, które schodzą się jak to z grzebieniem granicy oraz podwójne jego przepływ, który z kolei dojdzie do około 10 m 3 / S.
W górnym biegu podąża za bruzdą erozji lodowcowej, która na wysokości Ax-les-Thermes rozszerza się i zmienia kierunek . Ślady starego lodowca są szczególnie godne uwagi aż do Tarascon-sur-Ariège . Przez śluzy Foix i Saint-Jean-de-Verges Ariège przecina wapienne łańcuchy masywu Plantaurel i docierając do równiny Pamiers , na której utworzyły się jej aluwium, ucieka z Pirenejów .
W dół rzeki od Ax i aż do Tarascon-sur-Ariège dolina rozszerza się nieco i przybiera formę płaskodennej rynny polodowcowej zorientowanej na południowy wschód/północny zachód i zaklinowanej między masywami granicznymi du Rulle i du Montcalm (3 077 m ) na SW i masyw Tabe (2368 m ) na północny wschód.
Na tym odcinku Ariège płynie prawie na wschodnim krańcu swojego zlewni. Tak więc, podczas gdy jego dopływy na prawym brzegu są tylko małymi potokami schodzącymi ze stromych zboczy masywu Tabe, te na lewym brzegu są silniejsze i obejmują trzy główne arterie, gromadzące topniejący śnieg z wysokich szczytów i zwiększające przepływ. Ariège znacznie. Są to od góry do dołu, Najar , Aston i Vicdessos . Ten ostatni łączy się z Ariège w Tarascon-sur-Ariège i jest najważniejszym dopływem górskim.
Tuż po zbiegu przepływ Ariège osiąga około 35 m 3 / s, a nurt przyjmuje ostateczną orientację na północ. W tym samym czasie dolina zwęża się, gdy Ariège, połączona przez Saurat i Courbière na lewym brzegu i Arnave na prawym brzegu, wchodzi do zbiornika zapory Garrabet, a następnie przechodzi pod Diabelskim Mostem .
Dalej rzeka nadal przyjmuje Sios na prawym brzegu, zanim dotrze do Foix , prefektury Ariège słynącej z zamku hrabiego, u podnóża którego spotyka swój ostatni górski dopływ na lewym brzegu: Arget . Na końcu swojej górskiej trasy Ariège toczy się około 45 m 3 , do zlewni o powierzchni około 1500 km 2 , co stanowi znaczny odpływ (30 l / s / km 2 ).
Dolina Ariège ma wysokie wapienne klify wydrążone w niezliczonych jaskiniach, które służyły jako schronienie dla prehistorycznego człowieka lub jako schronienie podczas wojen religijnych .
Prosty kurs
Za śluzami Foix i Saint-Jean-de-Verges przez Plantaurel zaczyna się równina Basse Ariège, gdzie rzeka przecina miasta Varilhes , Pamiers i Saverdun . Dalej opuszcza departament Ariège i wchodzi do Haute-Garonne tuż przed spotkaniem Hers-Vif na prawym brzegu, w górę rzeki od Cintegabelle .
Chociaż Ariège nie spotkała się od czasu Foix innych dopływów innych niż tymczasowe strumienie (Estrique, Crieu ...), które tylko nieznacznie zwiększyły jego przepływ, otrzymuje wraz z Hers-Vif największy wkład, jaki będzie musiał w nim zostać wlany: 15 m 3 , co daje jej przepływ do 63 m 3 / s. Oprócz tego zauważalnego wzrostu modułu, Hers-Vif modyfikuje reżim Ariège. Rzeczywiście, chociaż jej źródła znajdują się na wysokości 2000 m w masywie Tabe (2368 m ), Hers prezentuje reżim pluwialny z wysokimi wodami zimą i wczesną wiosną (od grudnia do kwietnia lub maja), podczas gdy Ariège ma nival reżim z wysokimi wodami od kwietnia do lipca, kiedy topi się śnieg, ale niższe przepływy w środku zimy (zatrzymywanie śniegu). Połączenie tych dwóch uzupełniających się reżimów daje Ariège bardziej regularny i obfity przepływ przez większą część roku.
Jednak ogólnie niski poziom wody na rzece Hers może mieć wpływ na Ariège i uwydatnić deficyty w okresach suszy , co jest niwelowane przez niskie przepływy z rezerwatów Montbel (Hers) i zapór górskich (Ariège).
Za Cintegabelle Ariège ponownie przecina Auterive i Venerque , odbiera Lèze , swój ostatni znaczący dopływ (2 m 3 / s) na lewym brzegu i wpada do Garonne (prawy brzeg) naprzeciwko Portet-sur-Garonne , na południe od Tuluzy . Wkład Ariège (około 75 m 3 ) pozwala Garonnie stać się prawdziwą rzeką i osiągnąć średni przepływ 200 m 3 / sw Tuluzie.
Skrzyżowane departamenty i główne miasta
- Pireneje Wschodnie : Porta , Porté-Puymorens
- Ariège : L'Hospitalet-près-l'Andorre , Ax-les-Thermes , Les Cabannes , Tarascon-sur- Ariège , Montgaillard , Foix , Varilhes , Pamiers , Saverdun
- Haute-Garonne : Cintegabelle , Auterive , Venerque , Labarthe-sur-Lèze , Pins-Justaret , Pinsaguel
Dział wodny
Ariège przecina trzydzieści cztery strefy hydrograficzne o łącznej powierzchni 4135 km 2 . zlewnia ta składa się z 52,68% „lasy i środowiska półnaturalne” , 44,87% „tereny rolnicze” , 2,13% „tereny sztuczne” , 0,31% „powierzchnie w wodzie”
Organ zarządzający
Organem zarządzającym jest SYMAR lub związek zarządzania rzekami mieszanymi: Haute Ariège, Vicdessos, Pays de Foix
Główne dopływy
|
|
Hydrologia
Mówi się, że jego reżim hydrologiczny jest niwalny .
Pogoda
Ariège w Pinsaguelu
Przepływ Ariège był obserwowany przez okres 30 lat (1911-1940) w Pinsaguel , miejscowości w departamencie Haute-Garonne , położonej w pobliżu jej zbiegu z Garonną . Badana w ten sposób powierzchnia wynosi 4120 km 2 , czyli w przybliżeniu cała powierzchnia zlewni rzeki na poziomie 4135 km 2 .
Rzeki moduł w Pinsaguel wynosi 76,4 m 3 / S.
Przeciętne miesięczneprzepływu (wm 3 / s) Stacja Hydrologiczno: O1882510- Ariège w Pinsaguel dla przełomowym od 4,120 km 2
(dane wyliczone powyżej 30 lat)
Źródło: Banque Hydro - MEDDE
Ariège przedstawia sezonowe wahania przepływu typowe dla dużych rzek wysokogórskich. Wysoka woda występuje na wiosnę i podnosi średni miesięczny przepływ do poziomu między 113 a 156 m 3 / s, od kwietnia do czerwca włącznie i jest głównie związany z roztopami śniegu. Od lipca przepływ gwałtownie maleje (65,6 m 3 / s) i kończy się w okresie niskiego stanu wody. Te odbywają się latem i jesienią, od końca lipca do końca października, ze spadkiem średniego miesięcznego przepływu w wysokości do 28,6 m 3 / s we wrześniu, która pozostaje bardzo spójne.
Niska lub niska woda
VCN3 może spaść do 15 m3 / s, w przypadku pięcioletniego okresu suchego, który nadal jest bardzo zadowalająca i bardzo daleko od bycia dotkliwe.
Powodzie
Z drugiej strony powodzie mogą być niezwykle ważne. Seria QIX nie została obliczona, ale seria QJX jest. QJX 2 i QJX 5 są warte odpowiednio 550 i 760 m 3 / s. QJX 10 wynosi 900 m 3 / s, QJX 20 1000 m 3 / s, natomiast QJX 50 osiąga nie mniej niż 1200 m 3 / s.
Maksymalny dzienny przepływ odnotowany w Pinsaguel w tym okresie 30 lat wynosił 1030 m 3 / s w dniu 6 lutego 1919 r. Porównując tę liczbę z wartościami różnych QJX rzeki, wydaje się, że powódź była w porządku okres dwóch lat, a zatem ma być powtarzany średnio co 20 lat.
Ostrze wody i specyficzny przepływ
Warstwa wody płynącej do basenu Ariège jest 586 milimetrów rocznie, co jest wysoka, znacznie wyższa niż ogólna średnia dla Francji (320 mm rocznie), a także wyższy niż cała Francja. Zlewni Garonne (384 milimetrów na rok w Mas d'Agenais ). Właściwe natężenie przepływu (lub Qsp) osiąga 18,6 litrów na sekundę i na kilometr kwadratowy basenu.
Udogodnienia i ekologia
Fauna wodna
Niektóre gatunki występujące w Ariège: leszcz ( Abramis brama ), szczupak ( Esox lucius ) lub kleń ( Squalius cephalus ).
Działalność turystyczna
|
Linki zewnętrzne
- Monitorowanie i historyzacja danych hydrologicznych w regionie Tuluzy (Ariège, Garonne i główne dopływy)
Zobacz również
- Zmiana terytorialna między Francją a Andorą w 2019 r.
- Lista rzek we Francji
- Lista rzek w Ariège
- Przepływy rzek dorzecza Garonne
- Umywalka Garonne
Uwagi i referencje
Uwagi
Bibliografia
- Sandre , " Fiche cours d'eau - L'Ariège (O1-0250) " (dostęp 30 listopada 2013 )
- Banque Hydro - MEDDE , " Synthèse de Banque Hydro - L'Ariège wyborem Pinsaguel (O1882510) " (dostęp 27 lipca, 2017 )
- „ SYMAR lub mieszany związek zarządzania rzekami: Haute Ariège, Vicdessos, pays de Foix ” , na stronie www.banatic.interieur.gouv.fr (konsultacja 10 lutego 2017 r. )
- historyczny dotyczący eksploatacji metali w Galii . A. Daubrée. str. 300 .
- http://www.fede-peche31.com/Coin-de-peche_Ari%C3%A8ge_p170.html