Arka Pamięci

Ark Pamięci w języku angielskim  : Łuk Pamięci , jest pamiątką z pierwszej wojny światowej , zaprojektowany przez Edwina Lutyens , znajduje się w Victoria Park  (In) w Leicester w East Midlands w Anglii .

Przemysł Leicester wniósł znaczący wkład w brytyjski wysiłek wojenny. Tymczasowy pomnik wojenny został wzniesiony w 1917 r., a w 1919 r. utworzono komisję, której celem było zaproponowanie stałego pomnika. Komitet podejmuje decyzję o mianowaniu Edwina Lutyensa architektem i umieszczeniu pomnika w Victoria Park. Pierwsza propozycja Lutyensa zostaje zaakceptowana przez komisję, ale zostaje zmniejszona i ostatecznie anulowana z powodu braku funduszy. Następnie komitet poprosił Lutyensa o zaprojektowanie pamiątkowego łuku, który zaprezentował na publicznym spotkaniu w 1923 roku.

Pomnik jest pojedynczym łukiem , wykonanym z kamienia portlandzkiego , cztery stopy ( tetrapyle lub kwadryfrony), wysoki na 21 metrów. Filary tworzą cztery łuki, dwa duże na osi głównej, wysokie na 11 metrów, zorientowane z północnego zachodu na południowy wschód i dwa małe po bokach, wysokie na 7,3 metra. Na szczycie konstrukcji znajduje się duża kopuła , cofnięta od krawędzi. Główne łuki są ustawione tak, że słońce przechodzi przez nie o wschodzie słońca,11 listopada, dzień zawieszenia broni . Wewnątrz arki znajduje się ozdobny sufit kasetonowy i podparcie stóp z malowanych kamiennych flag, które reprezentują brytyjskie siły zbrojne i marynarkę handlową  (w) . Łuk jest otoczony ozdobnymi żelaznymi bramami i uzupełniony kolejnym zestawem bram przy wejściu do parku, na University Road oraz parą bram i pawilonów przy wejściu do London Road . Pomnik wojenny znajduje się na skrzyżowaniu ścieżek prowadzących do dwóch wejść.

kontekst

Architekt

W następstwie I wojny światowej i jej bezprecedensowych strat, w całej Wielkiej Brytanii budowane są tysiące pomników wojennych . Wśród najwybitniejszych projektantów upamiętniających jest Edwin Lutyens, określany przez Historic England jako „czołowy angielski architekt swojego pokolenia” . Karierę rozpoczynał od projektowania licznych dworków dla zamożnych klientów. Gdy świat pogrąży się w horrorze wojny, będzie to naznaczone, poświęcając znaczną część swojej powojennej pracy projektowi pomników wojennych, z których jeden stanie się symbolem poświęcenia.Brytyjczycy: Cenotaf w Londynie . Ta praca, jak również praca w Imperial War Graves Commission , departamencie identyfikacji ofiar i zarządzania pamięcią dwóch wojen, umożliwiły mu narysowanie wielu pomników wojennych.

Park Wiktorii

Victoria Park  (w) to obszar 35  hektarów gruntów otwartym południowym centrum Leicester . Jest to starożytny hipodrom , krajobrazowy park publiczny w późnym XIX -tego  wieku. Na początku I wojny światowej pięć jednostek Sił Terytorialnych w niepełnym wymiarze godzin ma swoją siedzibę w Leicester, z elementami Królewskiego Pułku Leicestershire  (w) . Specjalny Batalion Rezerwowy Królewskiego Pułku Leicestershire został wysłany w celu zapewnienia obrony wybrzeża w pobliżu Hull , podczas gdy pięć jednostek terytorialnych wysłano na front. Wśród członków jest były poseł z miasta Eliot Crawshay-Williams , który służył na Bliskim Wschodzie w 1. Leicestershire Królewskiej Artylerii Konnej .

Leicester i Wielka Wojna

Na początku wojny Leicester było dobrze prosperującym miastem z kwitnącym przemysłem tekstylnym i obuwniczym, którego jakość zabrakłoby w czasie wojny. Konsekwencją obniżonej stopy bezrobocia jest również wskaźnik zaangażowania. Niemniej jednak, oprócz części Pułku Leicestershire , w mieście znajduje się pięć jednostek rezerwistów Armii Biritskiej . Wraz z szalejącą wojną miasto się zmienia. Jeśli obecny przemysł był niezbędny do działań wojennych, zaczął produkować amunicję, w tym pierwszą generację brytyjskich pocisków. Ponadto, z pomocą miejscowego żołnierza, odznaczonego Krzyżem Wiktorii , w całym konflikcie rosło zaangażowanie w armii brytyjskiej .

Podczas gdy kraj budzi się, po 4 latach wojny, miasto otrzymało status miasta przez króla Jerzego V w 1919 roku . W tym samym roku odwiedził wraz z żoną Leicester. To właśnie w De Montfort Hall odznaczał ludzi, którzy służyli ojczyźnie, kiedy lord-burmistrz był nazywany dubbingiem. Król następnie bierze udział w paradzie żołnierzy i weteranów w Victoria Park, parku przylegającym do hali i starego toru wyścigów konnych. Ofiarą jej sukcesu są tysiące rannych wojennych, pielęgniarki VAD , a także wdowy i sieroty po wojnie. Spotkanie jest takie, że dotarcie do Pawilonu Królewskiego zajmuje 45 minut.

Zamówione

Tymczasowy pomnik wojenny został umieszczony przed ratuszem w Leicester w 1917 roku. W Leicester odbyło się publiczne spotkanie 14 maja 1919, walki ustały wraz z zawieszeniem broni 11 listopada 1918, co doprowadziło do powstania 23-osobowego komitetu, którego zadaniem było zaproponowanie odpowiedniego stałego pomnika. Komisja pod przewodnictwem Henryka Manners, 8 th księcia Rutland i Jonathan północy, burmistrza Leicester  (w) , jest wiceprezesem. Tworzone są dwie podkomisje, jedna zajmująca się finansami, a druga nadzorująca projekt. Książę Rutland sugeruje umieszczenie stałego pomnika przed ratuszem, ale propozycja ta została jednogłośnie odrzucona przez radę miasta, a komisja dokonuje przeglądu potencjalnych lokalizacji Castle Leicester  (w) i Victoria Park.

Sugestia członka społeczeństwa jest rozpatrywana przez podkomisję projektową, ale nie Październik 1919komisja plenarna postanawia wyznaczyć Lutyensa na architekta i wybudować pomnik w parku Wiktorii, który jest własnością rady miejskiej, od 1860 r. , zaaranżowany w parku publicznym, w 1883 r. Lutyens jedzie tam,20 października 1919. Towarzyszy mu książę i inni członkowie komitetu do oględzin wybranego miejsca. Pierwotny plan obejmuje wapienne chodniki, aby stworzyć wysadzaną drzewami katedrę  (w) z cenotafem (taki sam jak Londyn) na zachodnim krańcu i Kamieniem Pamięci na skrzyżowaniu, w okrągłej obudowie otoczonej murem, na której widniałby napis imiona zmarłych. Ścieżki, wzdłuż linii katedry drzew, zostałyby wybrukowane, aby zaakcentować przeznaczenie budowli. Ta propozycja zostaje przyjęta, a model jest produkowany i wystawiany w muzeum miejskim. wMarzec 1922, projekt jest zmniejszony ze względu na brak funduszy i brak entuzjazmu społecznego dla projektu - koszty szacowane są na 23 000 funtów, z czego pozyskano tylko około 4300. Na spotkaniu publicznym29 marcaKomisja zgadza się porzucić projekt i że „pomnik godny miasta powstanie na ziemi w pobliżu głównych bram wjazdowych . ”

Dwa dni później komisja poprosiła Lutyensa o zaprojektowanie łuku pamięci. Lutyens mówi, że taki łuk kosztowałby około 25 000  funtów . Sugeruje rozważenie alternatyw, takich jak obelisk (który szacuje na około połowę kosztów), ale komisja postanawia kontynuować arkę pomimo kosztów. Prezentują nowy projekt na kolejnym publicznym spotkaniu wmaj 1923. Lutyens deklaruje, że arka reprezentuje ducha triumfu miasta i ogłosił nazwę „Arka Pamięci” . Nazwa została wybrana, aby uniknąć wrażenia, że ​​pomnik jest łukiem triumfalnym , co komisja uważa za nie do pogodzenia z atmosferą żałoby po zmarłych.

Nowa propozycja została zatwierdzona, a budowa poprawionego pomnika rozpoczęła się w 1923 roku. Prace zakończono w 1925 roku. Budowę rozpoczęło Nine Elms Stone and Masonry Works , a ukończyło Bracia Holloway  (en) (która zbudowała kilka innych pomników dla Lutyensa, którego Southampton Cenotaph  (en) ). Ze względu na uporczywy brak funduszy Komitet Pamięci Wojennych zaciągnął kredyt bankowy na opłacenie prac do wykonania. Pięciu członków komitetu działa jako poręczyciele.

Projekt

Pomnik, wykonany z kamienia portlandzkiego, to czworonożny kwadratowy łuk (filary; tetrapylon lub kwadryfrony), który dominuje na otaczającym płaskim terenie. Ma 21 metrów wysokości, z dużymi łukowymi otworami na głównej osi (z północnego zachodu na południowy wschód) oraz mniejszymi i niższymi łukami po stronie północno-wschodniej i południowo-zachodniej. Szerokości, wysokości i głębokości łuków są w prostych proporcjach 2: 4: 1: największe łuki mają 5,5  m szerokości, 11  m wysokości i 2,7  m głębokości; mniejsze łuki mają 3,7  m szerokości, 7,3  m wysokości i 1,8  m głębokości. Kamienne korony są wyrzeźbione na nogach z przodu (strona północno-zachodnia, od strony University Road ) i z tyłu większego łuku; wewnątrz są wygrawerowane daty I wojny światowej  : po lewej stronie MCM XIV (1914), po prawej MCM XIX (1919). Konstrukcja jest zwieńczona kopułą (dachem), zagłębioną i wklęsłą z przodu iz tyłu. Z tyłu płaskorzeźbiony herb miasta, otoczony dużymi ornamentami .

Większe łuki osi głównej tworzą strop kasetonowy i sklepiony kolebkowo , poprzecinany z każdej strony łukami dolnymi. Oś główna jest wyrównana tak, że słońce znajduje się w centrum przy wschodzie zawieszenia broni,11 listopada(Drzewa i budynki na południu zmniejszyły widoczny horyzont od czasu wybudowania pomnika, co sugeruje, że słońce wydaje się być nieco poza środkiem). Cztery malowane kamienne flagi są umieszczone wewnątrz łuku, zamontowane na wronach po wewnętrznej stronie nóg: flaga Unii (reprezentująca armię brytyjską ) i flaga Royal Navy ( White Ensign ) z przodu oraz flagi Marynarki Handlowej  ( w) ( Czerwony Chorąży ) i Królewskich Sił Powietrznych (The Royal Air Force Ensign ) z tyłu.

Nad przednim łukiem (od strony University Road ) znajduje się napis „CHWAŁA BOGU NAJWYŻSZEMU I NA ZIEMI POKOJU” , po francusku  : CHWAŁA BOGU NAJWYŻSZYM NIEBOM I POKOJU NA ZIEMI, a po drugiej stronie (przed parkiem) ), "WSZYSTKO, NA CO MAJĄ NADZIEJĘ, WSZYSTKO, CO MIELI, DALI NA URATOWANIE LUDZKOŚCI - SAM WZGLĘDZILI NA zbawienie" , po francusku  : WSZYSTKO NA CO CZEKAJĄ, WSZYSTKO, CO MIENI, DALI, ABY Ocalić ludzkość - SIEBIE, ABY URATOWAĆ błędów, wydobądź hymn O Valiant Hearts  (en) . Na dole, od strony parku, dodano później napisy z datami II wojny światowej: „MCM XXXIX” (1939) i „MCM XLV” (1945). Na bocznych łukach również widnieją napisy. Na północno-wschodnim łuku (po lewej stronie, patrząc od drogi uniwersyteckiej) widnieje napis „PAMIĘTAJ Z WDZIĘCZNOŚCIĄ DWUNASTU TYSIĄCÓW TEGO MIASTA I POWIATU, KTÓRZY WALCZYLI I UMARLI ZA WOLNOŚĆ. PAMIĘTAJ WSZYSTKICH, KTÓRZY SŁUŻYLI I SŁUŻYLI, I TYCH, KTÓRZY CIERPLIWOŚCI ZNOSILI ” , po francusku  : PAMIĘTAJ Z WDZIĘCZNOŚCIĄ DWUNASTU TYSIĘCY MĘŻCZYZN TEGO MIASTA I HRABSTWA, KTÓRZY WALCZYLI I UMIERAJĄ ZA WOLNOŚĆ. PAMIĘTAJ WSZYSTKICH, KTÓRZY SŁUŻYLI I WALCZĄ ORAZ TYCH, KTÓRZY CIERPLIWOŚCI SKOŃCZYLI. Łuk po prawej (południowy zachód) zawiera fragment poematu Williama Blake'a , I zrobiłem te stopy w dawnych czasach: „NIE PRZESTRONĘ OD WALKI UMYSŁOWEJ ANI MÓJ MIECZ NIE BĘDZIE ŚPIĄ W MOICH RĘKACH DOPÓKI ZBUDUJEMY JEROZOLIM W ZIELONEJ I PRZYJEMNEJ KRAINIE ANGLII ” , po francusku  : NIE PRZESTANĘ WALCZYĆ W MYŚLE I MÓJ MIECZ NIE BĘDZIE ŚPIAŁ W MOJEJ DŁONI DOPÓKI NIE ZBUDUJEMY JEROZOLIMY W ZIELONEJ I ŁADNEJ ANGLII.

Pomnik otoczony jest żelaznymi bramami, które przeprute są czterema parami kamiennych filarów podtrzymujących drzwi przed każdym łukiem (łuk nie był przeznaczony do przekraczania, a drzwi są zamknięte). Baterie są ozdobione meander (wzory klucz grecki) i girlandami i pokrytych kamienne urny, podobny do tego znaleźć na pamiątkę Royal Berkshire Regiment  (IN) z Lutyensa w Reading .

Łuki są stosunkowo niezwykłą formą pomnika, zwłaszcza na czas I wojny światowej. Leicester jest jednym z trzech Lutyensa i jedynym w Wielkiej Brytanii, pozostałe dwa to Pomnik Thiepvala w Somme we Francji (zainaugurowany w 1932 roku) i Gateway to India (pierwotnie zwany Indian War Memorial , zainaugurowany w 1931 roku) w Nowe Delhi .

W szczególności Brama Indii wygląda bardzo podobnie do Łuku Pamięci, chociaż jest prawie dwa razy wyższa. Pomnik Thiepvala jest znacznie bardziej złożoną konstrukcją, wykorzystującą wiele zazębiających się łuków, tworząc jeden, znacznie większy łuk. Lutyens zaproponował łuk z kopułą podobną do kopuły Leicester dla pomnika IWGC w Saint-Quentin we Francji w 1924 roku, chociaż później odrzucono tę propozycję na rzecz pomnika Thiepvala. Trzy łuki, które zostały zbudowane i porzucona propozycja, mają silne podobieństwo wizualne.

Strona

Łuk znajduje się w najwyższym punkcie Victoria Park, dominując nad jego otoczeniem. Jest widoczny z daleka, z Lancaster Road (która prowadzi do parku z centrum miasta), London Road ( A6  (w) ) i Welford Road , dwóch głównych tras wylotowych z Leicester, na południe. W czasie budowy pomnika obszar był znacznie bardziej otwarty, a łuk był widoczny z dalszej odległości, zwłaszcza z torów kolejowych, na południowy zachód. Rozwój regionu podczas XX XX  wieku, w tym budynków uniwersyteckich Leicester dziś częściowo zamaskować pogląd.

Otoczenie poprawia się, gdy po śmierci żony w latach 30. North prosi Lutyensa o zaprojektowanie dwóch wejść procesyjnych w Victoria Park, prowadzących do pomnika wojennego, jako prezent dla miasta. Lutyens buduje parę pudeł i bram, przy wejściu do Granville Road w Victoria Park, na północny wschód od pomnika, oraz zestaw bram i filarów bramy na północnym zachodzie, prowadzących do University Road . Loże to prostokątne parterowe pawilony, które otaczają drzwi. Ściany zewnętrzne są stiukowe , dające efekt kamienia ryflowanego , z narożnymi łańcuchami i dużymi oknami skrzydłowymi . Oba mają architrawy nad drzwiami i natryskowy fryz pod dachami ostrosłupowymi z łupka i dużymi kominkami. Cztery filary drzwi są z kamienia wolnego, pasujące do pawilonów. Podtrzymują ozdobne żelazne bramy, które mają przewrót z herbem Leicester. Filary bramy przy wejściu na University Road wykonane są z kamienia portlandzkiego, pasującego do pomnika, ozdobionego toskańskimi pilastrami i zwieńczonego belkowaniem i wysokimi urnami. Wspierają dwoje mniejszych drzwi dla pieszych, po jednym z każdej strony centralnej pary. Nad środkowymi drzwiami znajduje się rewers, który przedstawia herb miasta. Droga procesyjna prowadzi od dwóch wejść do pomnika wojennego, gdzie spotykają się dwie ścieżki. 150-metrowa ścieżka od Pomnika do Uniwersyteckiej Bramy Drogowej jest znana jako Spacer Pokoju (dawniej Podejście do Pomnika Wojny ) i jest wysadzana krzewami i klombami.

Dostęp od wejścia do London Road został zaplanowany w 2016 roku jako uroczyste podejście do pomnika wojennego od wejścia na University Road w Victoria Park.

Fabuła

Odsłonięcie arki 4 lipca 1925 rprzez dwie lokalne wdowy, Elizabeth Butler i Annie Glover, na oczach 30 000 osób, w tym Lutyensa i lokalnych dygnitarzy. Ośmiu synów Butlera służyło w wojsku podczas wojny, z których czterech zginęło w akcji; Annie Glover straciła trzech synów, a także dwóch siostrzeńców i dwóch szwagierów. Pomnik poświęcony jest przez Cyrila Bardsleya  (en) , biskupa Peterborough , 12 000 mężczyzn z Leicester i Leicestershire zabitych podczas pierwszej wojny światowej. Całkowity koszt pomnika wyniósł 27 000  funtów, w tym 1635  funtów opłat Lutyensa. Do czasu inauguracji  zebrano tylko 16 000 funtów, a do końca 1925 r. komitet nadal miał deficyt w wysokości 5 500  funtów, które pięciu poręczycieli spłaciło bankowi z własnej kieszeni.

Wydana kwota jest podobna do kwoty zebranej na Rochdale Cenotaph, ale komitet Leicester decyduje się wydać całą kwotę na pomnik (zamiast funduszu dla rannych żołnierzy lub wdów wojennych, jak w Rochdale), w wyniku czego Leicester jest największym pomnik wojny w Lutyens w Wielkiej Brytanii. Jest to opisane przez Historic Anglii jako „Lutyensa„najbardziej imponujących angielskich pomników wojennych” i przez Lutyensa biograf Christopher Hussey jako jeden z Lutyensa «najbardziej spektakularny» pomników wojennych , " Pod względem wyglądu i ramy " . Inny biograf, Tim Skelton, ubolewa, że ​​pomnik mógłby być jeszcze bardziej imponujący, gdyby proces oddania do użytku był łatwiejszy.

Na inauguracji lokalna gazeta Leicester Advertiser pochwaliła projekt, ale ostro skrytykowała Komitet Pamięci Wojny, opisując go jako „wstyd”, że „prawie siedem lat po zakończeniu działań wojennych powinniśmy zrobić wszystko, aby uzyskać pieniądze, by zapłacić za to, co należało kupić i zapłacić co najmniej pięć lat temu. Te pieniądze można było wtedy uzyskać dość łatwo, ale powolność osób kontrolujących i brak taktu w kontaktach z opinią publiczną sprawiły, że wszystko zawiodło.

Artykuł porównuje projekt z kurantami  (in) wzniesionymi jako pomnik wojenny w pobliskim mieście Loughborough i zauważa, że „Leicester, chociaż osiem razy w Loughborough z trudem zebrało tyle pieniędzy, ile Loughborough już wydało” .

Uroczystość odbywa się pod pomnikiem co roku w niedzielę ku pamięci  (w) . W 2017 roku pomnik został połączony z Bramą Indii w New Delhi, aby uhonorować członków indyjskiego korpusu pracy, którzy służyli w I wojnie światowej. W ramach uroczystości Wysoki Komisarz Indii w Wielkiej Brytanii złożył wieniec pod Łukiem Pamięci, a Wysoki Komisarz Wielkiej Brytanii w Indiach złożył jeden u Bramy Indii. W 2018 r. Rada Miasta Leicester zleciła wykonanie zdjęcia łuku za pomocą drona, aby dotrzeć do części pomnika, których nie widać z ziemi.

Łuk został wpisany na listę zabytków klasy II w Wielkiej Brytanii w 1955 roku, a w 1996 roku został uaktualniony do klasy I. Bramy i filary bramy prowadzącej do University Road są osobno wymienione jako klasa II. Sam Park Wiktorii znajduje się na liście II stopnia w rejestrze zabytkowych parków i ogrodów  (w) . Status aukcji zapewnia ochronę prawną przed rozbiórką lub zmianą; stopień II dotyczy „szczególnie dużych budynków o szczególnym znaczeniu” i dotyczy około 5,5% wymienionych budynków. Klasa I jest zarezerwowana dla budynków o „wyjątkowym znaczeniu” i dotyczy tylko 2,5% rejestracji. Arka Pamięci jest jednym z 44 dzieł w kolekcji Lutyens National War Monuments, oznaczonej jako Historyczna Anglia , wlistopad 2015, w ramach obchodów stulecia I wojny światowej.

Bibliografia

1. (en) „  The Arch of Remembrance  ” , na stronie Historic England (dostęp 4 lipca 2020 r . ) .
2. Brązowy 1996 , s.  174–175.
3. (en) «  VICTORIA PARK, LEICESTER, miasto Leicester - 1000967 | Historyczna Anglia  ” , na stronie historicengland.org.uk (dostęp 8 lipca 2020 r. )
4. Richardson 2014 , s.  14-16.
5. Richardson 2014 , s.  21.
6. Richardson 2014 , s.  63.
7. Richardson 2014 , s.  61.
8. Beazley 1998 , s.  174–175.
9. Richardson 2014 , s.  150.
10. Radford i Cawthorne 2008 , s.  70.
11. Skelton i Gliddon 2008 , s.  67.
12. Cavanagh i Yarrington 2000 , s.  340.
13. Corke 2005 , s.  55.
14. Skelton i Gliddon 2008 , s.  66.
15. Skelton i Gliddon 2008 , s.  69.
16. Carden-Coyne 2009 , s.  127.
17. Pevsner i Williamson 2003 , s.  261.
18. (w) Douglas Cawthorne, „  Lutyens and the Leicester Arch of Remembrance  ” na stronie digitalbuildingheritage.our.dmu.ac.uk [link archiwalny] ,7 listopada 2015(dostęp 6 sierpnia 2020 r . ) .
19. (w) „  Leicester Arch of Remembrance  ” na stronie iwm.org.uk (dostęp 27 sierpnia 2020 r . ) .
20. Skelton i Gliddon 2008 , s.  170.
21. Skelton i Gliddon 2008 , s.  100.
22. Borg 1991 , s.  130.
23. Król 1998 , s.  66.
24. Zima 2014 , s.  105.
25. Amery i wsp. oraz 1981 s. 153, 154 .
26. Pieczęć 2007 , s.  132.
27. Geurst 2010 , s.  415.
28. Gradidge 1981 , s.  153-155.
29. Radford i Cawthorne 2008 , s .  72.
30. (w) „  Loże i północno-wschodnie bramy pomnika wojny  ” na stronie historicengland.org.uk ,2016(dostęp 22 listopada 2020 r . ) .
31. (w) „  Victoria Park road link do łuku wojennego Sir Edwina Lutyensa  ” na stronie internetowej BBC ,23 listopada 2015(dostęp 22 listopada 2020 r . ) .
32. Boorman 2005 , s.  145.
33. Boorman 2005 , s.  151-152.
34. Richardson 2014 , s.  155.
35. Skelton i Gliddon 2008 , s.  65, 94.
36. (w) „  Memoriały Wielkiej Wojny  ” , na stronie lutyentrustexhibitions1.org.uk ,listopad 2017(dostęp 30 listopada 2020 r . ) .
37. Hussey 1989 , s.  474.
38. Skelton i Gliddon 2008 , s.  65.
39. Boorman 2005 , s.  143.
40. (w) "  Pomniki wojenne Leicester i New Delhi łączą ceremonie  " , BBC ,25 maja 2017 r.( przeczytaj online , skonsultowano 7 grudnia 2020 r. ).
41. (w) Dan Martin, „  Niesamowity materiał filmowy pokazuje Łuk Pamięci w Leicester w całej okazałości  ” , Leicestershire Live ,9 listopada 2018 r.( przeczytaj online , skonsultowano 7 grudnia 2020 r. ).
42. (w) „  The listing and grading of War Memorials  ” [PDF] na stronie content.historicengland.org.uk [zarchiwizowany link] (dostęp 7 grudnia 2020 r . ) .
43. (w) „  National Collection of Lutyens' War Memorials Listed  ” na stronie historicengland.org.uk (dostęp 7 grudnia 2020 r . ) .

Bibliografia

 : dokument używany jako źródło tego artykułu.

Książki

• (en) Colin Amery i in., Lutyens: The Work of the English Architect Sir Edwin Lutyens , London, Arts Council of Great Britain,Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden, 200  pkt. ( ISBN  978-0-7287-0303-2 ). 
• (en) Ben Beazley, Cztery lata pamiętane: Leicester podczas Wielkiej Wojny , Derby, The Breedon Books Publishing Company,1998( ISBN  978-1-85983-182-3 ). 
• (en) Derek Boorman, At the Going Down of the Sun: British First War Memorials , York, Sessions of York,1988, 172  pkt. ( ISBN  978-1-85072-041-6 )
• (en) Derek Boorman, Stulecie pamięci: sto wybitnych brytyjskich pomników wojennych , Barnsley, Pen Sword Military,2005, 230  pkt. ( ISBN  978-1-84415-316-9 )
• (en) Alan Borg, Pomniki Wojenne: Od starożytności do współczesności , Londyn, Leo Cooper ,1991, 153  s. ( ISBN  978-0-85052-363-8 )
• (en) Jane Brown, Lutyens and the Edwardians: An English Architect and His Clients , Viking Press ,1996, 276  s. ( ISBN  978-0-670-85871-2 ). 
• (pl) Ana Carden-Coyne , Rekonstrukcja ciała: klasycyzm, modernizm i I wojna światowa , Oxford, Oxford University Press ,2009, 344  s. ( ISBN  978-0-19-954646-6 , czytaj online )
• Terry Cavanagh i Alison Yarrington , rzeźba publiczna Leicestershire i Rutland , Liverpool, Liverpool University Press , kol.  „Rzeźba publiczna Wielkiej Brytanii”,2000, 420  pkt. ( ISBN  978-0-85323-655-9 )
• Jim Corke , Pomniki Wojenne w Wielkiej Brytanii , Oxford, Shire Publications ,2005, 64  pkt. ( ISBN  978-0-7478-0626-4 )
• Jeroen Geurst , Cmentarze Wielkiej Wojny Sir Edwina Lutyensa , Rotterdam, 010 Publishers,2010, 470  pkt. ( ISBN  978-90-6450-715-1 , czytaj online )
• Roderick Gradidge , Edwin Lutyens: Laureat Architekta , Londyn, George Allen & Unwin ,Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden( ISBN  978-0-04-720023-6 )
• Alex King , Memorials of the Great War In Britain: The Symbolism and Politics of Remembrance , Oxford, Berg Publishers ,1998( ISBN  978-1-85973-988-4 )
• Nikolaus Pevsner i Elizabeth Williamson , Leicestershire i Rutland , New Haven, Connecticut, Yale University Press , coll.  "  Budynki Anglii  ",2003, 576  s. ( ISBN  978-0-300-09618-7 , czytaj online )
• (en) Matthew Richardson, Leicester w Wielkiej Wojnie , Barnsley, Pen and Sword Military,2014, 172  pkt. ( ISBN  978-1-78303-289-1 , czytaj online ). . 
• Jane Ridley , Edwin Lutyens: His Life, His Wife, His Work , Londyn, Pimlico ,2003, Pimlico  wyd. , 484  s. ( ISBN  978-0-7126-6822-4 )
• Tim Skelton i Gerald Gliddon , Lutyens and the Great War , Londyn, Frances Lincoln Publishers ,2008, 224  s. ( ISBN  978-0-7112-2878-8 )
• Pieczęć Gavina , Pomnik Zaginionych Sommy , Londyn, Profile Books ,2007,  wyd. , 214  s. ( ISBN  978-1-86197-896-7 , czytaj online )
• Jay Winter , Miejsca pamięci, Miejsca żałoby: Wielka wojna w historii kultury europejskiej , Cambridge, Cambridge University Press ,2014, Canto Klasyka  wyd. , 320  pkt. ( ISBN  978-1-107-66165-3 , czytaj online )

Czasopismo

• (en) Dennis Radford i Douglas Cawthorne, „  Odblokowywanie Lutyensa: brama do ukrytej spuścizny Johna Pella i Sir Christophera Wrena  ” , ARQ: Architectural Research Quarterly , tom.  12, n o  1,15 kwietnia 2008, s.  69-85 ( ISSN  1474-0516 , DOI  10.1017/S1359135508000948 , hdl  2086/5636 , przeczytaj online [PDF] , dostęp 7 lipca 2020 ).

Zobacz również

Linki zewnętrzne

• Zasoby architektoniczne  :
  • Struktury
  • (pl)  Lista Dziedzictwa Narodowego dla Anglii

Źródło tłumaczenia

• (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „  Arch of Remembrance  ” ( patrz lista autorów ) .