Arama (buddyzm)

Arama Pali i sanskryt IAST: Arama, jest w buddyzmie rodzaj zakwaterowania dla mnichów i mniszek w porze deszczowej. Są zakładane i utrzymywane przez wiernych, darczyńców. Pierwotnie ta przestrzeń była miejscem nauczania świeckich. Często budowano go poza miastami. W życiu niereligijnym słowo to może oznaczać miejsce przyjemności, przyjemności lub odpoczynku, ogród.

Termin ārāma jest używany przez mnicha Theravādin Walpola Rahula w jego pracy Thera, History of Buddhism in Ceylon: The Anuradhapura Period, 3d Century BC - X Century — AC ( Thera, Histoire du bouddhisme à Ceylan (obecnie Sri Lanka ): Okres Anuradhapura , III th  century  . BC w X th  century AD ), odnoszący się do klasztorów, gdzie przebywają paribbājakas (pali) (sanskryt IAST: parivrājaka ) lub Shramana , wędrujących mnichów, ascetów i pabbajitas (pali) lub shramanera (sanskryt IAST : śrāmaṇera), przyszłe nowicjusze w oczekiwaniu na pierwszy święceń „  pabajjā  (in)  ” (pali), (sanskryt IAST: pravrajyā ), pod panowaniem Devanampiya Tissa król syngaleskim , w III th  wieku  przed naszą erą. AD .

Uwagi i referencje

  1. Słownik buddyzmu Princeton autorstwa Robarta E. Buswella Jr i Donalda S; Lopez Jr w Princeton University Press, ( ISBN  0691157863 ) , strona 61.
  2. Gérard Huet , Słownik dziedzictwa sanskryckiego , wersja online DICO, hasło „  ārāma  ”, czytaj: [1] . Skonsultowano się z20 września 2020 r..
  3. (w) Wisdom Library, „  Online Dictionary entry” paribbājaka „  ” na mądrościlib.org ,2018(dostęp 20 września 2020 r . ) .
  4. Gérard Huet, wersja DICO online, wpis „  parivrājaka  ”, czytaj online: [2] . Skonsultowano się z20 września 2020 r..
  5. (w) Wisdom Library, „  Online Dictionary entry” pabbajita „  ” na mądrościlib.org ,2018(dostęp 20 września 2020 r . ) .
  6. (w) The Editors of Encyclopaedia Britannica „  input” pabbajjā  ” na britannica.com (dostęp 20 września 2020 r . ) .
  7. (w) Oxford University Press, "  Oxford Reference, input" pravajya "  " na oxfordreference.com ,2020(dostęp 20 września 2020 r . ) .
  8. Walpola Rahula 1956 , s.  43, 45, 53, 56, 60, 115, 137, 150, 151.

Cytowana praca