| Aquiaulne (Quiaulne) | |
| Charakterystyka | |
|---|---|
| Długość | 30,9 km |
| Basen | 147 km 2 |
| Umywalka zbiorcza | Loara |
| Dieta | deszcz |
| Zajęcia | |
| Źródło | Cernoy-en-Berry |
| · Wysokość | 211 m |
| · Informacje kontaktowe | 47 ° 32 ′ 28 ″ N, 2 ° 37 ′ 42 ″ E |
| Zbieg | Loara |
| Lokalizacja | Lion-en-Sullias |
| · Wysokość | 116 m |
| · Informacje kontaktowe | 47 ° 43 ′ 26 ″ N, 2 ° 30 ′ 22 ″ E |
| Geografia | |
| Kraje skrzyżowane | Francja |
| Działy | Loiret , Cher |
| Regiony skrzyżowane | Środkowa Dolina Loary |
| Źródła : SANDRE : K4214000, Géoportail | |
Aquiaulne jest francuski ciek wodny , który płynie w działach o Loiret i Cher . Jest dopływem z Loarą na lewym brzegu.
Aquiaulne ma 30,9 km długości. Wypływa z miejscowości Cernoy-en-Berry na wysokości 211 m n.p.m. i wpada do Loary w miejscowości Lion-en-Sullias na wysokości 116 m . Ciek wodny ma zatem spadek hydrauliczny wynoszący 3,1 mm / m . Przepływa generalnie ze wschodu na zachód.
Aquiaulne przecina 6 gmin, od góry do dołu: Cernoy-en-Berry (45), Blancafort (Cher), Autry-le-Châtel , Coullons , Saint-Gondon , Lion-en-Sullias (Loiret)
Jej dział wodny odpowiada strefie hydrograficznej „Aquiaulne i jej dopływy (K421)” w obrębie większego basenu DCE „Loara, Vendée i bretońskie rzeki przybrzeżne”. Ten ostatni rozciąga się na ponad 147 km 2 . Stanowi 74,08% „terenów rolniczych” , 23,09% „ terenów leśnych i półnaturalnych” oraz 2,41% „terenów sztucznych” .
Kategoria Rybołówstwo to prawna klasyfikacja cieków wodnych według dominujących grup ryb. Stały dekret regulacyjny prefektury zawiera wszystkie przepisy mające zastosowanie do połowów w departamencie Loiret, różnicując je według kategorii hodowli ryb. Rivière l'Aquiaulne jest sklasyfikowana w drugiej kategorii , to znaczy, że dominujące gatunki biologiczne składa się głównie z białej ryby ( karpiowatych ) (zatem cyprinicole rzeki) i drapieżniki ( szczupak , szczupak okoń i okoń ).
„Aquiaulne Dolina” to typ 2 ZNIEFF który zajmuje powierzchnię 473 hektarów. Strefa ta rozciąga się na dwie gminy: Coullons i Saint-Gondon. Jego wysokość waha się od 127 do 154 m . Aquiaulne schodzi z Berry Orléanais, aby dołączyć do Loary w Saint-Gondon. Jego podróż między płaskowyżem a Doliną Loary jest stosunkowo krótka. Jego szeroka dolina jest wyłożona złożoną mieszaniną różnych namadów i aluwiów z okolicznych terenów: mniej lub bardziej kwaśnych glin krzemiennych, wapieni. Zagospodarowanie terenu odpowiada tej różnorodności gleb: jest to mozaika środowisk o bardzo zróżnicowanej wielkości (lasy bagienne, mniej lub bardziej wilgotne naturalne łąki) o bardzo dużym zainteresowaniu botanicznym ( Equisetum sylvaticum , Chrysosplenium oppositifolium , Maianthemum bifolium ) i entomologicznym ( Leucorrhinia caudalis , zwarta szachownica ( Euphydryas aurinia )).
We Francji gospodarka wodna, podlegająca ustawodawstwu krajowemu i dyrektywom europejskim, jest podzielona na dorzecze hydrograficzne , których jest siedem we Francji kontynentalnej, a skala jest spójna ekologicznie i dostosowana do zarządzania zasobami wodnymi. L'Aquiaulne znajduje się na terenie dorzecza Loary-Bretanii, a organem zarządzającym obejmującym cały dorzecze jest agencja ds . Wody Loire-Bretagne .
W 2017 roku Aquiaulne nie była zarządzana na szczeblu lokalnym przez związek międzygminny.