| Antoine Charles Bernard Delaitre | |
| Narodziny |
13 stycznia 1776 Paryż |
|---|---|
| Śmierć |
1 st lipiec +1.838(w wieku 62 lat) Paryż |
| Pochodzenie | Królestwo Francji |
| Uzbrojony | Kawaleria |
| Stopień | Dywizja generalna |
| Lata służby | 1789 - 1838 |
| Nagrody |
Baron Cesarstwa Dowódca Legii Honorowej Chevalier de Saint-Louis |
| Daniny | Nazwa ta jest wygrawerowana na Łuku Triumfalnego , 29 th kolumnie |
Antoine Charles Bernard Delaitre to francuski generał, urodzony dnia13 stycznia 1776w Paryżu i zmarł dalej1 st lipiec +1.838 w tym samym mieście.
Podąża za szkołą wojskową Tyrona . The 15 Brumaire Year III (5 listopada 1794), wstąpił do armii zachodniej jako adiutant generała Canclaux, a następnie w VI roku Floréal (Maj 1798) ze Wschodu w kampanii egipskiej , gdzie służył pod Caffarelli du Falga , a następnie pod Klébera . Został ranny w Saint-Jean-d'Acre w 1799 roku . Otrzymał stopień kapitana na2 września 1799i bierze udział w bitwie o Heliopolis . Po zabójstwie Klébera, którego był bezbronnym świadkiem, pod koniec 1800 roku wrócił do Francji.
Germinal 25, rok X (15 kwietnia 1802), został mianowany kapitanem kwatermistrza i miał za zadanie reorganizację eskadry mameluckiej Straży Konsularnej. Został kawalerem Legii Honorowej w dniu14 czerwca 1804. Jest zaangażowany ze swoją firmą na wsi w Niemczech i Austrii. Pod koniec bitwy pod Austerlitz, gdzie brał udział w obronie płaskowyżu Pratzen, został mianowany 27 Frimaire XIV roku (18 grudnia 1805), dowódca eskadry i dowódca mameluków . Kapitan Delaitre demonstruje swój sukces, obalając rycerzy-strażników cara Aleksandra pod Austerlitz. Zadowolenie cesarza jest takie, że w nagrodę za ten wielki wyczyn zbrojny osobiście otrzymuje pagony dowódcy eskadry oraz, co jest niezwykle rzadkie, jego kompanię, orła i przewodnika.
Po powrocie do Francji został podniesiony do godności oficera Legii Honorowej 14 marca 1806. Następnie brał udział w kampanii pruskiej, potem polskiej. Plik25 grudnia 1806zostaje ranny kulą armatnią, która zabija jego konia w Lopaczynie . Odznaczył się także w Eylau w 1807 roku .
Plik 6 kwietnia 1807Napoleon powierzył mu nową, delikatną misję w Warszawie: jak najszybciej założyć od podstaw pułk polskich lekkich koni. Opuścił kompanię mameluków i skierował się do Warszawy, gdzie dowodził jako major, wraz z Pierrem Dautancourtem , nad utworzeniem polskiego pułku lekkich koni Gwardii . Został baronem Imperium28 czerwca 1808i wziął udział w bitwie pod Somosierrą (Hiszpania), potem pod Wagramem pod rozkazami pułkownika Wincentego Krasińskiego . W 1810 roku , jest głównym dowodzącym 1 st Pułk marsz kawalerii Gwardii Cesarskiej i uczestniczył w drugiej kampanii w Hiszpanii.
Plik 27 stycznia 1812Został mianowany pułkownikiem z 7 -go pułku myśliwych na koniach i26 kwietnia 1812Został awansowany na generała brygady i został szefem 30 th brygady lekkiej kawalerii. Brał udział w kampanii rosyjskiej , w której został wzięty do niewoli podczas przekraczania Berezyny .
Wrócił do Francji dalej 1 st wrzesień 1814, a król Ludwik XVIII uczynił go rycerzem Orderu Saint-Louis the24 września 1814i wyznacza go 16 marca 1815do zatrudnienia w sztabie generalnym armii. Podczas Stu Dni , zebrał do Napoleona, który dał mu Brygady Kawalerii z 3 e organizmie. Z powodu odniesionych obrażeń nie mógł dołączyć do swojego zadania i pozostał zatrudniony w organizacji Gwardii Narodowej działającej w departamencie Marne .
W sierpniu 1815 r. Został postawiony w stan bezczynności, aw 1816 i 1817 pełnił funkcje inspektora piechoty, kawalerii i żandarmerii. Plik18 maja 1817, jest potwierdzony w tytule dziedzicznego barona. Został dowódcą Legii Honorowej w dniu18 maja 1820. Plik8 września 1830, otrzymuje dowództwo nad królewską szkołą kawalerii Saumur . Został mianowany znaczącą ogólną ON27 lutego 1831. Umieszcza się, że kontroluje żandarmerii w 4 th , 12 th i 13 th podziałów wojskowej w 1832 roku . Plik24 lutego 1834został wysłany do departamentów zachodnich w celu zorganizowania tam nowego korpusu żandarmerii poborowej, aw czerwcu 1834 r. wznowił obowiązki inspektora, które pełnił do 1838 r .
Jest synem Bernarda urodzonego w Metz dnia 2 marca 1732, zamordowany dnia 26 października 1792i Élisabeth Raymond wyszła za mąż 26 kwietnia 1774 w Woippy.
Jest wnukiem Jean Étienne (1701-1783), urzędnik jurysdykcji marki żelazek, wyszła na18 lipca 1730, Metz (Sainte-Croix) (Moselle), z Anne Bertrand.
Jest prawnukiem Étienne Delaitre (1676-1759), sekretarza gubernatora wojskowego Metz i Marguerite Menard.
Ma dwóch braci i siostrę:
Plik 18 listopada 1807Charles Delaitre poślubił Jeanne Joséphine Antoinette Sontag (23/06/1789 - 15/04/1832), z której urodziło się dwoje dzieci: