Antoine-René de Voyer użytkownika Paulmy d'Argenson
Antoine-René de Voyer d'Argenson użytkownika Paulmy
Antoine-René de Voyer użytkownika Paulmy d'Argenson
| Narodziny |
22 listopada 1722 Valenciennes |
|---|---|
| Śmierć |
13 sierpnia 1787(w wieku 64 lat) Paryż |
| Zajęcia | Dyplomata , romanista , pisarz , prawnik |
| Tata | René Louis de Voyer użytkownika Paulmy d'Argenson |
podpis
Antoine-René de Voyer , markiz de Paulmy następnie d'Argenson ( 1757 ), urodzony dnia22 listopada 1722w Valenciennes i zmarł dnia13 sierpnia 1787Jest dyplomatą i mężem stanu Francuzem .
Biografia
On jest jedyny syn René-Louis de Voyer de Paulmy, markiza d'Argenson ( 1694 - 1757 ) oraz Marie-Madeleine Méliand, który rozstał się z nieruchomości i organów w 1734 r.
Był prawnikiem króla w Châtelet, następnie doradcą parlamentu (1744), mistrzem wniosków (1747), następnie ambasadorem w Szwajcarii (1748-1751). W 1751 roku został sekretarzem stanu ds. Wojny, aby ocalić swojego wuja, hrabiego d'Argensona , a następnie1 st luty 1757 w 3 marca 1758 r. Zastąpiony przez marszałka de Belle-Isle przeszedł na emeryturę z tytułem ministra stanu . Następnie był ambasadorem w Polsce (1759-1765), w Wenecji , w Rzymie .
Pasja do książek, biblioteka markiza de Paulmy
W 1757 roku markiz de Paulmy, komornik artylerii, złożył patent króla w Arsenale . Stopniowo przekształcił budynek w bibliotekę, w której mieściły się jego książki oraz bardzo ważne zbiory rękopisów, medali i druków.
Jego biblioteka, jedna z najwspanialszych, jakie kiedykolwiek zgromadziła osoba prywatna, zawiera około stu tysięcy starannie dobranych tomów, głównie autorów francuskich, a zwłaszcza poezji; sam sporządza katalog i umieszcza na czele wielu tomów odręcznych notatek, podyktowanych lub napisanych przez niego, które często dostarczają ciekawych informacji i świadczą o bardzo pewnym gustie literackim.
W 1785 r . Hrabia Artois odkupił całość pozostawiając w użytkowaniu markiza i stała się „Biblioteką Monsieur”, która następnie stanowiła zalążek Biblioteki Arsenału .
Brat króla, który wyemigrował z 17 lipca 1789została objęta sekwestracją, pozostała tam, aw 1797 r. została uznana przez Dyrekcję za Bibliotekę Narodową i Publiczną , która udostępniła ją publiczności.
Pauley jest także autorem planu Powszechnej Biblioteki Powieści (40 tomów, 1775 - 1778 ). Przy tempie 16 tomów rocznie chciał objąć całą produkcję redakcyjną i przeprowadzić uzasadnioną analizę powieści.
Opublikował w tym zbiorze kilka opowiadań o swojej kompozycji, zebranych później w osobnym tomie pod tytułem Wybór małych powieści różnych gatunków ( 1782 ): Les Amours d'Aspasie , Les Exiles de la cour d'Auguste , Le Juif errant , Le Roman du Nord, czyli historia Odyna .
Jeśli chodzi o 69 tomów jego Melange, zaczerpniętych z dużej biblioteki (z André-Guillaume Contant d'Orville , 1779 - 1787 ), odtworzył tam dużą liczbę ogłoszeń, które napisał dla swojej biblioteki; 24 pierwsze tomy serii drukowanej w Paryżu przez Moutarda w latach 1779-1781 i powiązane z herbami hrabiny d'Artois, ukazały się w bibliotece Sacha Guitry (nr 1 katalogu na sprzedaż25 marca 1976- łuk. os.).
Został wybrany członkiem Académie française w 1748 roku , Académie des sciences, belles-lettres et arts de Besançon i Franche-Comté w 1756 , Académie des sciences w 1764 oraz Académie des inscriptions and belles-lettres .
Małżeństwo i potomkowie
Ożenił się dwukrotnie.
W nocy z 17 na 18 lipca 1744 ożenił się z Anne Louise Jacquette Dangé, jedyną córką François Balthazara Dangé, sekretarza króla i generała farmera, oraz Anne Jarry. Zmarła w wieku 19 lat od 11 lipca 1745 bezdzietnie.
W kwietniu 1748 ożenił się ponownie z Suzanne Marguerite Fyot de La Marche (1731-1784), córką Claude'a Philiberta Fyot de la Marche (1694-1768), pierwszego przewodniczącego parlamentu Dijon i Jeanne-Marguerite Baillet. Z tego drugiego związku urodziła się córka Madeleine Suzanne Voyer (1752-1813), która wyszła za mąż9 kwietnia 1771do Anne Charles Sigismond Montmorency-Luksemburga , książę Piney.
Pracuje
- Wycieczka inspekcyjna do granicy alpejskiej w 1752 r. , Opublikowana w 1902 r. Przez Henry'ego Duhamela . oraz redaktorzy H. Falque i F. Perrin (Grenoble).
Uwagi i odniesienia
- Nie należy go mylić ze swoim kuzynem Markiem-René de Voyer d'Argenson (1722-1782) , markizem de Voyer, synem hrabiego d'Argenson, który był między innymi dyrektorem Royal Studs, wielkiego kolekcjonera dzieł sztuki, który zbudował zamek Asnières .
- na temat tego funduszu, por. "Biblioteka Arsenału" Connaissance des Arts , numer specjalny 385, wydanie 4- te . 2008
- „VOYER DE PAULMY D'ARGENSON Antoine-René de” na stronie internetowej Cths
- Mercure de France , wrzesień 1745, s. 212-213. Dziennik zdigitalizowany .
- Antoine-René de Voyer d'Argenson, markiz de Paulmy, Wyprawa inspekcyjna do granicy Alp w 1752 r. / Przez markiza de Paulmy,…; [zaprezentowano i opublikowano. przez] Henry Duhamel , Grenoble, H. Falque i F. Perrin,1902( czytaj online )
Załączniki
Bibliografia
- Yves Combeau, Le comte d'Argenson, 1696-1764: Minister of Louis XV , Paryż, École des Chartes, 1999, s. 106-107.
- Nicolas de Condorcet , Pochwała M. le marquis de Paulmy , w Pochwały akademików Królewskiej Akademii Nauk zmarłych od roku 1783 , Frédéric Vieweg, Brunswick i Paryż, 1799, s. 245-270 ( czytaj online )
- Martine Lefèvre i Danielle Muzerelle, „The library of the Marquis de Paulmy” in History of French libraries, libraries under the Ancien Régime , Paryż 1988, s. 300-315.
Powiązany artykuł
Linki zewnętrzne
-
Dokumentacja urzędowa :
- Plik wirtualnego organu międzynarodowego
- Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
- Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
- System dokumentacji uczelni
- Gemeinsame Normdatei
- Królewska Biblioteka Holenderska
- Biblioteka Uniwersytecka w Polsce
- Watykańska Biblioteka Apostolska
- Czeska Biblioteka Narodowa
- WorldCat Id
- Zasoby literaturowe :
- Akademia Nauk: członkowie przeszłości, których imiona zaczynają się na literę P