Pompa mleka (lub po prostu: pompa mleka ) jest urządzenie, które zapobiega wrzenia mleka przepełnieniu .
Doprowadzając mleko do wrzenia, widać, że tworzy się „skóra”: warstwa skoagulowanych białek mleka.
Pod skórą , podobnie jak w piwie, tworzy się również piana pod wpływem protein (znowu) i cukrów.
Skóra utrudnia odprowadzanie ciepła i sprzyja pienieniu, które unosi się, unosząc skórę (nie powodując jej pękania).
Gdy piana osiągnie krawędź, zaczyna się przelewać i płynąć, aż opadnie poniżej poziomu cieczy na patelni; w tym momencie inicjuje syfon w wyniku działania kapilarnego : przecieka już nie tylko piana, ale potencjalnie całe mleko.
Pompa przeciwmleczna to ciężki dysk, który opada na dno, gdzie tworzą się bąbelki. Zamiast unosić się bezpośrednio, bąbelki wytwarzane pod obiektem gromadzą się w bańce wystarczająco dużej, aby ją unieść: ta ostatnia pozwala następnie bąbelkowi uciec, a następnie opada z hałasem na dno. Obiekt miesza mleko i znacznie zwiększa rozmiar bąbelków, co ma dwa efekty:
Dodatkowo charakterystyczny hałas ostrzega kucharza o konieczności obniżenia temperatury. Jeśli nie jest to zbyt ważne, wystarczy laktator, aby zapobiec przepełnieniu, które nastąpiłoby bez niego.
Podnośnik przeciwmleczny został wynaleziony w 1938 roku przez Anglika Vincenta Hartleya i stał się popularny w krajach łacińskich.
W Mozeli jest czasami żartobliwie nazywany „ telefonem ” (tradycja ustna).