Annie działko skaczące

Annie Jump Cannon w 1922 roku. Kluczowe dane

Narodziny	11 grudnia 1863 r. Dover , Delaware ( USA )
Śmierć	13 kwietnia 1941 Cambridge , Massachusetts ( Stany Zjednoczone )
Narodowość	amerykański
Obszary	Astronomia
Znany z	Klasyfikacja gwiazd
Nagrody	Medal Henry'ego Drapera

Annie Jump Cannon , urodzona w dniu11 grudnia 1863 r.w Dover ( Delaware ) i zmarł dnia13 kwietnia 1941w Cambridge ( Massachusetts ), amerykański astronom . Jest znana jako główna autorka Klasyfikacji Harvarda , pierwszego fundamentalnego wkładu w klasyfikację gwiazd według ich temperatur i typów widmowych. Była sufrażystką i członkinią Narodowej Partii Kobiet .

Biografia

Dzieciństwo i rodzina

Annie Jump Cannon urodziła się w Delaware ( Stany Zjednoczone ), w Dover , 11 grudnia 1863 roku. Jej rodzicami są Wilson Lee Cannon i Mary Elizabeth Jump Cannon. Jego ojciec jest szkutnikiem i senatorem z Delaware. Jego matka wprowadziła go w szczególności w astronomię i zachęciła, wbrew ówczesnym konwencjom, do studiowania matematyki i fizyki.

Młodzież i szkolenia

Studiowała w Wellesley College (znajdującym się w mieście Wellesley , niedaleko Bostonu , Massachusetts ) i ukończyła fizykę i astronomię w 1884 roku . Studiowała u Sarah Frances Whiting , jednej z niewielu kobiet fizyków w Stanach Zjednoczonych w tym czasie, i jako major w swojej klasie została szkołą pożegnalną w Wellesley College. Była także jedną z pierwszych kobiet z Delaware, które wstąpiły do tego typu uczelni.

Wróciła, aby uczyć w swoim rodzinnym Delaware i stała się ekspertem w fotografii , dyscyplinie, która była wtedy bardzo niedawna, i podróżowała do Europy, aby robić zdjęcia. Jego artykuły i zdjęcia z Hiszpanii zostały opublikowane w broszurze „Śladami Kolumba” , wydanej przez firmę Blair i rozprowadzanej na Wystawie Światowej w Chicago w 1893 roku . Z fotografią będzie pracować przez dziewięć lat.

Po śmierci matki w 1894 roku Annie Jump Cannon, która w poprzednim roku prawie ogłuchła z powodu szkarlatyny , szukała innej drogi. Jej były profesor w Wellesley College, Sarah Frances Whiting, zatrudnia ją jako młodszy profesor fizyki w tej uczelni. Dzięki temu może kontynuować studia wyższe z matematyki, fizyki i astronomii. Jako specjalna uczennica zapisała się do Radcliffe College w 1895 roku, aby mieć dostęp do lepszego teleskopu i kontynuować studia astronomiczne. Bliskość Harvard College zapewniła Annie Jump Cannon dostęp do Obserwatorium Uniwersytetu Harvarda (założonego w 1839 r.), a w 1896 r. astronom i nowo wybrany dyrektor obserwatorium Edward Charles Pickering , zatrudniony jako asystent w obserwatorium, od zespół kalkulatorów . Ukończyła studia w 1907 i ukończyła Wellesley College.

Kariera naukowa

Przez całą swoją karierę naukową Annie Jump Cannon była głucha i stopniowo traciła słuch. Mimo słabego słuchu w 1896 roku wzięła udział w pierwszych eksperymentach rentgenowskich w swoim kraju.

Harvard College Observatory , stworzony w 1839 roku przez uniwersytet, miał na celu między innymi od 1885 roku, że z obserwacji całego nocnego nieba. Aby to zrobić, będzie miał swoją główną obserwatorium w Cambridge (Massachusetts), jak również innym w Arequipa , Peru - na południowej półkuli naszego globu. Przez dziesięciolecia wyprodukował ponad 500 000 szklanych fotografii nocnego nieba. Zapisy obserwacji w epoce Pickeringa i Cannon są przechowywane wraz ze zdjęciami na szklanych płytach iw zeszytach.

Już w 1875 roku Edward Charles Pickering , dyrektor Obserwatorium Harvard College, zatrudnił pierwszą kobietę jako kalkulator dla Obserwatorium; na początku XX th wieku, popełnić wiele kobiet do tej roli do wykonywania skomplikowanych operacji redukcji danych. Dane te pochodzą z nocnych obserwacji gwiaździstego nieba w Obserwatorium. Kalkulatory często płacą od 50 centów do 1 dolara za godzinę (lub 25 centów), mniej niż ich podobnie wykwalifikowani koledzy płci męskiej, którzy mają zdolność widzenia większej ilości nieba przez teleskopy. Te kobiety, które początkowo były ograniczone do drugorzędnych ról - przez ówczesne społeczeństwo, w tym także Harvard i Pickering - staną się dla niektórych z nich honorowymi członkami społeczności astronomicznej; Annie Jump Cannon jest jednym z najbardziej znanych.

Niektóre fotografie z końca XIX -tego wieku przeżywają przez pryzmat dołączonej do teleskopu przez Williamina Fleming , pierwszą kobietą, być wprowadzane jako kalkulatora w Obserwatorium i poczyniła postępy w zakresie odpowiedzialności, które zostały podane. Urządzenie z pryzmatem umożliwiało badanie widma światła transmitowanego przez gwiazdy, a jednocześnie dostarczało informacji o ich temperaturze i składzie. Fleming stworzył pierwszą metodę klasyfikacji gwiazd (system Pickering-Fleming, nazywanie kategorii literami alfabetu od A do Q) przy użyciu ilości wodoru ocenianej w funkcji widma światła; w ten sposób klasyfikuje 59 mgławic i ponad 10 000 gwiazd, w tym około 310 gwiazd zmiennych i około dziesięciu nowych. Te pierwsze błyskotliwe prace zostały opublikowane w 1890 roku w Obserwatorium Draper Catalog of Stellar Spectra . Przybyła w 1888 roku do Obserwatorium Antonia Maury (1866-1952), która miała udoskonalić system Fleminga, przeciwnie, stworzyła własny system klasyfikacji; opuści laboratorium kilka lat później, ale jej system przyczyni się do powstania przyszłego diagramu Hertzsprunga-Russella .

W Obserwatorium Annie Jump Cannon będzie współpracować z różnymi kobietami naukowcami. Tak jest w przypadku astronoma Henrietty Swan Leavitt (1868-1921), której prace nad gwiazdami zmiennymi dostarczyły astronomom elementów do obliczenia odległości między naszą galaktyką a innymi (prawo Leavitta ustala matematyczną zależność między okresem a jasnością gwiazd zmiennych, jest on nadal stosowany w XXI th wieku); ale także z astronomem Cecilią Payne-Gaposchkin (1900-1979), która odkryje, z czego zbudowane jest Słońce. Tak samo jest z astronom Antonią Maury, która opublikowała pierwszy katalog widmowych typów gwiazd i odkryła pierwsze widmowe dowody świadczące o istnieniu gwiazdy podwójnej .

Na fotografiach nieba wykonanych przez Obserwatorium Annie Jump Cannon odkrywa ponad 300 gwiazd zmiennych; wiele z nich zostało wykrytych dzięki ich charakterystykom spektralnym.

Annie Jump Cannon jest częścią zespołu kalkulatorów, którego zadaniem jest skompletowanie katalogu gwiazd rozpoczętego przez Henry'ego Drapera – obejmującego rejestrację, klasyfikację i katalogowanie gwiazd o jasności do 9 magnitudo – oraz sporządzanie map nieba. Wraz z jej dwiema koleżankami Williaminą Fleming i Antonią Maury biorą udział w wewnętrznym konkursie, aby ustalić najlepszą możliwą metodę rankingu. Każda z trzech oferuje inną metodę. Wreszcie, Annie Jump Cannon poszerza swoją metodę, czerpiąc z prac swoich dwóch kolegów, opracowuje system klasyfikacji dla różnych typów widm, który jest podstawą klasyfikacji Harvarda i jest nadal używany do oznaczania typów widmowych gwiazd. Ta klasyfikacja, opisana w 1900 r., została nieznacznie zmodyfikowana w 1912 r.

W 1901 roku Annie Jump Cannon opublikowała opis 1122 najjaśniejszych gwiazd po 5 latach pracy. W tej publikacji uprościła system Fleminga, zachowując klasy O, B, A, F, G, K i M oraz używając liter P i Q dla niektórych gwiazd. Podzieliła również każdą klasę na dziesięć podczęści, nazwanych od 0 do 9. Na przykład nasze Słońce jest w widmie typu G2. Szybko zauważa się, że klasyfikacja Cannona polega na klasyfikowaniu gwiazd według ich temperatury, co wkrótce doprowadzi do przyjęcia tego systemu jako uniwersalnego.

W 1911 roku, zastępując Fleminga, została kuratorem zdjęć Harvard University Observatory.

Na Harvardzie szybko stała się światowym ekspertem w klasyfikacji gwiazd dzięki swojej pamięci wzrokowej, cierpliwości i organizacji. Rzeczywiście, między 1911 i 1915 , to klasyfikuje około 5000 Data miesięcznie . Aby utrzymać taki rytm 3 sekund na gwiazdę, bada klisze fotograficzne i identyfikuje spektralny typ każdej gwiazdy do wielkości 9. Dyktuje w formie kodu alfabetycznego asystentowi, który zapisuje wartość w zeszycie .

Od 1912 do 1919 była sekretarzem Amerykańskiego Towarzystwa Astronomicznego (AAS).

W 1914 roku została wybrana honorowym członkiem Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego w Wielkiej Brytanii , w czasie, gdy kobiety nie mogą stać się stałymi członkami.

Owocem jej pracy są gromadzone w formie katalogu Henry Draper opublikowane między 1918 i 1924 , z których i ona edytowana po śmierci Pickering w 1919. W trakcie swojej kariery, odkryła ponad 300 gwiazd zmiennych.

W 1922 roku Międzynarodowa Unia Astronomiczna przyjęła system klasyfikacji opracowany przez Annie Jump Cannon jako oficjalny system klasyfikacji widma gwiazdowego. Co więcej, w tym samym roku astronom spędził sześć miesięcy na widmach gwiazd półkuli południowej w Arequipie w Peru.

Jest pierwszą kobietą, która uzyskała doktorat z astronomii na Uniwersytecie w Groningen ( 1921 ). W 1923 została wybrana jedną z dwunastu najważniejszych żyjących Amerykanek przez Narodową Ligę Wyborców Kobiet . Oxford University przyznał mu tytuł doktora honoris causa w 1925 roku . W 1931 otrzymała od Narodowej Akademii Nauk Medal Henry'ego Drapera . Otrzymała wiele innych nagród, w tym w 1932 Nagrodę Ellen Richards, której kwotę przekazała Amerykańskiemu Stowarzyszeniu Kobiet Uniwersyteckich, aby umożliwić stworzenie Nagrody Astronomicznej im. Annie J. Cannon, którą stowarzyszenie przyznaje co roku kobiecie. rozpoczynając karierę w astronomii. Podczas dyskusji na temat ewentualnego wyboru kobiety do Narodowej Akademii Nauk biolog i statystyk Raymond Pearl przekonuje, że z powodu jej głuchoty Annie Jump Cannon nie może otrzymać swojego głosu; nie zostanie członkiem tej akademii, a pierwsza kobieta, która do niej wejdzie, zrobi to dopiero w 1978 roku.

Jednak dopiero w 1938 roku uzyskała stałe stanowisko w Obserwatorium Uniwersytetu Harvarda jako astronom i została profesorem astronomii, obejmując stanowisko astronoma Williama Crancha Bonda, który był pierwszym obserwatorem astronomicznym na uniwersytecie. Przeszła na emeryturę w 1940 roku, ale aktywnie kontynuowała swoją pracę do kilku tygodni przed śmiercią.

W latach 1925 i 1949 ukazało się rozszerzenie katalogu Draper ( Draper Catalog Extension ) w dwóch tomach iz tysiącami dodatkowych gwiazdek w porównaniu z poprzednią edycją.

Śmierć

Annie Jump Cannon ginie 13 kwietnia 1941 w Cambridge (Massachusetts).

Prace fotograficzne

Po kilku latach podróży i robienia zdjęć Annie Jump Cannon opublikowała w szczególności zdjęcia Hiszpanii.

Praca naukowa

Fotografia skorzystał pracę naukową od końca XIX th wieku, szczególnie w celu zlokalizowania gwiazdy na niebie i mierzyć ich jasność; były wykorzystywane przez Harvard Computers w swojej pracy.

Po wejściu do laboratorium Obserwatorium Annie Cannon Jump udoskonala system klasyfikacji gwiazd, podobnie jak jej wyrachowani koledzy. Prowadzi również obserwacje - będąc tym samym jedną z pierwszych kobiet, którym pozwolono używać Teleskopu Harvarda - i dokonuje odkrycia 1777 konkretnych gwiazd.

Annie Jump Cannon opracowała i udoskonaliła uniwersalny system klasyfikacji gwiazd ( Harvard Classification Scheme dla gwiazd lub system klasyfikacji gwiazd OBAFGKM ), powiązany z ich temperaturą; taki, który jest nadal używany w XXI th wieku. Zebrała też największą ilość danych astronomicznych zebranych przez pojedynczą osobę, która pojawia się w Katalogu Henry'ego Drapera , który składa się z naukowego katalogu gwiazd: ten zawiera ponad 250 000 gwiazd. Jego praca nad klasyfikacją gwiazd umożliwiła także lepsze zdefiniowanie typologii wśród nich.

Praca naukowa Annie Jump Cannon wniosła znaczący wkład w astronomię i umieściła ją jako słynną uczoną w historii nauki.

Zaangażowanie wobec kobiet

Annie Jump Cannon opowiadała się za prawami wyborczymi kobiet i była częścią Narodowej Partii Kobiet , która popierała wybory kobiet. Poparła swój zawód, mówiąc na przykład: „ jeśli kobiety potrafią zorganizować niebo, my możemy zorganizować głosowanie ” ( „jeśli kobiety potrafią zorganizować niebo, my możemy zorganizować głosowanie” ).

Ponadto Annie Jump Cannon wykorzystała swoją sławę do dalszego utorowania drogi kobietom w nauce. Była więc pierwszą kobietą, która otrzymała honorowy stopień naukowy Uniwersytetu Oksfordzkiego (w 1925 r.).

Książki i artykuły

(en) Drugi katalog gwiazd zmiennych, Annie J. Cannon… , Annals of the astronomical Observatory of Harvard College. 55, 1, Cambridge (ms.), Obserwatorium, 1907.
(en) Maksima i minima gwiazd zmiennych o długim okresie, autorstwa Annie J. Cannon… , Annals of the Astronomous Observatory of Harvard College. Lot. LV, część II, Cambridge (Massachusetts), Obserwatorium, 1909. W-4 °, paginacja 99-291.
(en) Pomnik Henry'ego Drapera, Annie J. Cannon , Harvard College Observatory, Cambridge, Massachussets, 17 kwietnia 1915. Przedrukowany przez The Journal of the Royal Astronomical Society of Canada , maj-czerwiec 1915.
(w) Pani Henry Draper , Przedruk z "Science", NS, tom. XLI, nr 1054, s. 380-382, 12.03.1915.
(en) Katalog Henry Draper 0h, 1h, 2h i 3h, Annie J. Cannon,… i Edward C. Pickering , Cambridge (Massachusetts), Obserwatorium, 1918. In-4 °, IV-290 s.
(en) Katalog Henry Draper… Annie J. Cannon,… i Edward C. Pickering,… tomy opublikowane przez Obserwatorium Cambridge (Massachusetts), w latach 1918-1924.
(en) Rozszerzenie Henry Draper, autorstwa annie J. Cannon , Annals of Harvard College Observatory, tom. 100.
(en) Harvard katalog gwiazd zmiennych długookresowych, Sidney D. Townley, Annie J. Cannon i Leon Campbell (przedmowa Harlow Shapley ), Annals of the Astronomical Observatory of Harvard College. Lot. 79, część 3, Cambridge (Massachusetts), Obserwatorium, 1928.

Hołdy i potomność

W historii świata Annie Jump Cannon jest jedną z czołowych kobiet astronomów. Jego praca wniosła ważny wkład w astronomię, szczególnie w dziedzinie klasyfikacji widmowej gwiazd.

Nagrody

1931: Medal Henry-Draper z Narodowej Akademii Nauk .
1932: Nagroda Ellen Richards (nazwana na cześć amerykańskiej chemiczki Ellen Richards ).
1994 : ceremonia przyjęcia do National Women's Hall of Fame , muzeum poświęconego słynnym amerykańskim kobietom.

Stopnie honorowe i honorowy członek instytucji

W 1914 roku Annie Jump Cannon został wybrany honorowym członkiem Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego w Zjednoczonym Królestwie .

Po 1920 roku uzyskała cztery stopnie honorowe z uniwersytetów amerykańskich ( Uniwersytet Delaware , Wellesley, Oglethorpe University, Mount Holyoke College ) oraz dwa z uniwersytetów w innych krajach ( Uniwersytet w Groningen w Holandii i Uniwersytet Oksfordzki w Wielkiej Brytanii). 1925)). Jest również pierwszą kobietą, która otrzymała tego typu wyróżnienie na Uniwersytecie Oksfordzkim.

Była także pierwszą kobietą oficerem Amerykańskiego Towarzystwa Astronomicznego .

Nauka

Księżyca krater nosi jego imię.
Planetoida (1120) Cannonia został nazwany na jego cześć.
Annie J. Cannon Prize Astronomii został stworzony przez siebie w 1933 roku z pieniędzy zebranych z Ellen Richards nagrody; pierwotnie miał być przyznawany co dwa lub trzy lata. Ta nagroda jest przyznawana przez Amerykańską Unię Astronomiczną (AAS) została nazwana na jego cześć; Przyznawany corocznie kobiecie z Ameryki Północnej, która ma doktorat od mniej niż 5 lat, nagradza ważny wkład w astronomię lub pokrewne dyscypliny oraz ma zastosowanie w astronomii.
Opracowany w XXI th century „Cannon” Algorytm nazwany - na cześć Annie Jump Cannon - stosowany w szczególności zmian w jasności niektórych gwiazd zbadać historię naszej galaktyce.

Uwagi i referencje

(en) „ Annie Jump Cannon | Amerykański astronom ” , na Encyclopedia Britannica (dostęp 9 maja 2021 r. )
Coralie Lemke, „ 80 lat temu Annie Jump Cannon, pierwszy naukowiec, który sklasyfikował gwiazdy zniknęły ” , na Sciences et Avenir (konsultacja 9 maja 2021 r. )
(en-US) „ Annie Jump Cannon | Encyclopedia.com ” , na www.encyclopedia.com (dostęp 9 maja 2021 r. )
Florencia Valdés Andino, „ 1875: kiedy kobiety z Harvard College Observatory zmieniły bieg astronomii ” , w TV5MONDE ,5 grudnia 2016(dostęp 9 maja 2021 r. )
(en) Kiona N. Smith , „ Tragedy And Illness Brought Astronomer Annie Jump Cannon Back To The Stars ” , na Forbes (dostęp 31 maja 2021 r. )
(en) Joan Marie Naturale , „ Głuche kobiety walczyły o prawo do głosowania ” , na temat Rozmowa ,11 marca 2021(dostęp 9 maja 2021 r. )
(en) „ Ten miesiąc w historii fizyki – 13 kwietnia 1942: Śmierć Annie Jump Cannon ” , na www.aps.org (dostęp 13 maja 2021 r. )
(pt-BR) Leila McNeill, „ O 'computador humano' que ajudou a desvendar novas galáxias no Universo ” , BBC News Brasil ,2 maja 2021( przeczytaj online , skonsultowano 9 maja 2021 r. )
(en-US) „ Cannon, Annie Jump ” , z National Women's Hall of Fame (dostęp 9 maja 2021 r. )
„ Kobiety” Harvard Computers „Która mapowała 400 000 gwiazd ” na stronie mymodernmet.com (dostęp 31 maja 2021 r. )
(en) Emily A. Margolis, „ ludzie za Płyty Astronomicznych i notebooków: Projekt Phaedra i Harvard College Observatory Computers ” , na airandspace.si.edu ,16 maja 2021(dostęp 31 maja 2021 )
(en-US) Catherine Shteynberg , „ Kobiety Pickeringa? » , O archiwach Instytutu Smithsona ,8 maja 2009(dostęp 9 maja 2021 r. )
(w) Leila McNeill , „ The 'star-fiend' who unlock the Universe ” na www.bbc.com (dostęp 31 maja 2021 )
Pierre Barthélémy, „ Opowiedz nam inną historię gwiazd ”, Le Monde ,22 grudnia 2020( przeczytaj online , skonsultowano 9 maja 2021 r. )
„ Brooklyn Museum: Annie Jump Cannon ” na stronie www.brooklynmuseum.org (dostęp 31 maja 2021 r. )
(w) Elizabeth Howell, „ Annie Jump Cannon: „Computer” Classified Who the Stars ” na Space.com ,12 listopada 2016(dostęp 9 maja 2021 r. )
(i) " Annie skok Cannon " na Physics Today (dostęp 31 maja, 2021 ),
Camille Gévaudan , „ Jak liczysz gwiazdy? » , O wyzwoleniu (konsultowane 31.05.2021 )
(w) Roberta Humphreys, „ Odrzucenie nagrody, która wstrząsnęła astronomią ” na Physics Today ,27 lutego 2018(dostęp 31 maja 2021 )
Xavier Demeersman , „ Zasłona unosi się na młodości Drogi Mlecznej ” , o Futurze (dostęp 31 maja 2021 )

Załączniki

Bibliografia

(en) Carole Gerber , Annie Jump Cannon, Astronom , Pelican Publishing Company, Inc.,26 września 2011( ISBN 978-1-58980-911-6 , czytaj online )

Linki zewnętrzne

Ewidencja organów :
Ogłoszenia w ogólnych słowników lub encyklopedii : American National Biografia • Brockhaus Encyklopedia • zbiorowego biografie kobiet • Deutsche Biography • uniwersalny słownik twórczy • Encyclopaedia Britannica • Encyclopaedia Britannica • Gran Enciclopèdia Catalana • Hrvatska enciklopedija • szwedzki Nationalencyklopedin • Proleksis enciklopedija • Store Norske leksikon