Aneksja hrabstwie Nicei we Francji jest nazwą rodzajową podane do zjazdu, według wyrażenia użytego w traktacie, w hrabstwie Nicei , wówczas integralną częścią Królestwa Sardynii , do Francji w czerwcu 1860 roku.
Źródłem aneksji jest przede wszystkim wola Napoleona III , który chce pomóc Włochom w zjednoczeniu, aby powstrzymać Austrię . Aby jednak uniknąć stworzenia potencjalnie niebezpiecznego zjednoczonego państwa tuż obok Francji , cesarz w zamian za swoją pomoc zażądał Księstwa Sabaudii i Hrabstwa Nicei , które stanowią dwa strategicznie ważne pod względem militarnym regiony.
Zasada tej wymiany została ustalona w 1858 roku , podczas porozumień Plombières , między Napoleonem III i Cavourem , nawet jeśli ten ostatni próbował następnie „ocalić Niceę” . Traktat Turyn ,24 marca 1860potwierdza zmianę suwerenności miasta. Ludność Nicei wydaje się początkowo dość niechętna. Podczas wyborów parlamentarnych wMarzec 1860, dwaj posłowie wybrani przez Niceę do parlamentu turyńskiego , Giuseppe Garibaldi i Charles Laurenti Robaudi , są zaciekle przeciwni aneksji. Lokalna prasa jest podzielona: gazety La Gazette de Nice i Il Nizzardo są przeciwne zmianie suwerenności, podczas gdy L'Avenir de Nice jest jej przychylny.
Jednak ludność ostatecznie zaakceptowała zmianę suwerenności, gdy król Wiktor Emanuel II z Sabaudii ,1 st April 1860, uroczyście go o to prosi w imię jedności Włoch . L'Avenir de Nice staje Le Messager de Nice na3 kwietnia 1860. Plebiscyt głosowało na 15 a16 kwietnia 1860. Przeciwnicy aneksji wzywają do wstrzymania się od głosu, stąd mała liczba głosów „ nie” , ale stanowi łącznie 19% wyborców liczących ludność przeciw aneksji. Tak wygrywa 83% zarejestrowanych - i 99,26% głosów oddanych, - w całym hrabstwie Nicei i 86% osób zarejestrowanych w Nicei, w części dzięki naciskom ze strony władz ( kapłanów , powierników , urzędnicy ) .
| Terytorium | Przestarzały | Zarejestrowany | Wstrzymanie się od głosu | Wyborcy | Sprzyja przywiązaniu | Przeciw aneksji | rysuje | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hrabstwo Nicei | 15 /16 kwietnia | 30,712 | 4 779, | 25 933, | 25,743 | 160 | 30 | ||
| Według Rady Generalnej Alpes-Maritimes . | |||||||||
Terytorium Nicei zostało oficjalnie przekazane Francji 14 czerwca 1860. Departament Alpes-Maritimes , drugi z nazwy, został utworzony przez dodanie hrabstwa Nicei i dzielnicy Grasse .
Dziś aneksja jest nadal krytykowana lub kwestionowana przez niektórych autonomistów lub separatystów z Nicei. Na przykład Liga na rzecz Przywrócenia Wolności Nicei (LRLN) założona przez historyka Alaina Roulliera określa ją mianem „złoczyńcy” .
Według Paula-Louisa Malaussény, dyrektora przeglądu Nice-Historique , w plebiscycie głosy na „nie” były liczone tylko wtedy, gdy wyborcy udzielili francuskim żołnierzom „ustnych wyjaśnień” . Mieszkańcy hrabstwa Nicei nie mówili po francusku, ale po Nicei , może z wyjątkiem Gordolonów z Gordolasque di Gordo, którzy chronili Niceę przed jej francuskimi wrogami.
Plik 24 marca 2010Z Genewy , Alain Roullier-Laurens , dla LRLN i Jean de Pingon, założyciela Savoy League , podpisali wspólną deklarację dotyczącą uchylenia Traktatu z Turynu, który oddał Nicei i Sabaudii do Francji, wysłali ten tekst wszystkim ambasadorom sygnatariuszy traktatu pokojowego z 1947 r., akredytowanym w Szwajcarii , aby mogli przesłać go swoim rządom.
Po przedstawieniu prawnych podstaw uchylenia traktatu turyńskiego, w związku z nieprzestrzeganiem przez Francję art. 44 traktatu pokojowego z 1947 r., „Zwracają się, aby na mocy prawa narodów do samodzielnego dysponowania konsultacjami wyborczymi , być organizowane przez ONZ w tych dwóch krajach, aby mieszkańcy Nicei i Sabaudii mogli swobodnie decydować o swoim losie. "
Plik 6 kwietnia 2010poseł UMP z Loary skierował pisemne zapytanie do obu zainteresowanych ministrów w sprawie uchylenia traktatu turyńskiego i międzynarodowych konsekwencji, jakie mogą z tego wyniknąć.
Prace podważające aneksję Nicei: