| Narodziny |
27 kwietnia 1874 Rotterdam |
|---|---|
| Śmierć |
26 lutego 1943(w 68) Auschwitz lub Oświęcim |
| Narodowość | holenderski |
| Zajęcia | Pisarka , feministka , redaktorka |
| Miejsca zatrzymania | Westerbork , Auschwitz |
|---|
Anna Sophia Polak , ur27 kwietnia 1874w Rotterdamie i zmarł26 lutego 1943w Auschwitz jest holenderską żydowską feministką i pisarką . Do Auschwitz została deportowana w 1943 roku.
Urodziła się w rodzinie żydowskich intelektualistów, jest córką Hermana Josepha Polaka (1844-1908), dyrektora Gimnazjum Erasmiaans i Louisy Heleny Stibbe (1848-1936). Ma młodszego brata, ale on umiera w wieku jednego roku. W 1893 roku zdała maturę, ale nie podjęła wyższego wykształcenia. W 1894 r. Rodzina przeniosła się do Groningen, gdzie jego ojciec uzyskał posadę greckiego na uniwersytecie. W tym samym czasie została tłumaczką języka włoskiego podczas pracy w fabryce.
W ramach ogólnopolskiej wystawy prac kobiecych zorganizowanej w 1898 roku opublikowała pracę Vrouwenwerk w Holandii. Beschouwingen over eenige zijden der vrouwenbeweging ( Praca kobiet w Holandii. Refleksja nad niektórymi aspektami ruchu feministycznego) w 1902 r. Broni w nim poglądu, że młode kobiety są całkiem zdolne do wykonywania trudnych zawodów, co jest sprzeczne z idee z tamtych czasów i żeby młode dziewczyny z dobrych rodzin pracowały, co nadałoby im cel w życiu, a nie tylko czekało na „dobro” . Dla Anny Sophii Polak praca jest „jednym z najważniejszych źródeł radości życia dla wszystkich zdrowych dorosłych, mężczyzn i kobiet” . Broni też idei, że kobieta niekoniecznie musi znaleźć męża i może żyć sama, będąc niezależną finansowo.
W 1908 r. Została trzecią dyrektorką Narodowego Biura Pracy Kobiet (nl) w Hadze po odejściu Marie Jungius . Założona w 1901 roku dzięki zyskowi 20 000 guldenów na wystawie w 1898 roku w celu „odkrywania, rozszerzania i ulepszania rynku pracy dla holenderskich kobiet” . Gromadzi informacje na temat pracy kobiet i będzie liderem holenderskiego ruchu feministycznego przez 50 lat istnienia. W ciągu 28 lat na czele Biura Anna Polak zredagowała prawie 55 broszur i kilka artykułów w gazetach, w tym De Economist .
Mniej więcej w tym czasie holenderski rząd podejmuje kroki w celu ograniczenia płatnej pracy kobiet, takie jak zwalnianie urzędniczek służby cywilnej po ślubie, co uważa za „najtrudniejszy cios, jaki kiedykolwiek spotkał ruch kobiecy w tym kraju” .
W tym samym duchu zasiadała w latach 1922–1936 w Wysokiej Radzie Pracy, organie doradczym rządu holenderskiego. Zasiada również w Komitecie ds. Zawodów Międzynarodowej Rady Kobiet (1920-1925), Komitecie ds. Warunków Pracy Międzynarodowego Związku Kobiet (1929) oraz w Okręgu Ekspertów ds. Pracy Kobiet Międzynarodowej Organizacji Pracy (1932- 1936).
W Wrzesień 1936Anna Sophia Polak traci matkę i musi zrezygnować z funkcji dyrektora Biura z powodów zdrowotnych - być może z powodu demencji . Następnie zostaje objęty nadzorem. Pięć lat później została przyjęta do szpitala psychiatrycznego w Hadze . Na początku 1943 r. Została wysłana do obozu w Westerbork, a następnie deportowana do Auschwitz, gdzie zmarła26 lutego 1943 w wieku 69 lat.