Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .
Anna perennaNarodziny | Tyr |
---|---|
Śmierć | Włochy |
Ojciec | Belos |
Rodzeństwo | Pigmalion, Dydo |
Anne lub Anna Perenna jest charakter Eneidy z Wergiliusza i Fasti z Owidiusza . Stała się rzymską boginią, zwykle przedstawianą jako stara kobieta.
Jest córką Wergiliusza Belosa , króla Tyru , oraz siostrą Pigmaliona i Dydony . Opuszcza swoją ojczyznę Fenicję i wraz z siostrą wyrusza do Afryki, gdzie odnajdą Kartaginę . Zgodnie z księgą 4 Eneidy Wergiliusza, radziłaby Dydona poddać się miłości do trojańskiego księcia Eneasza . Według Owidiusza ( książka Fastes 3), po śmierci Dydony (która odmawia poślubienia Hiarbasa poprzez popełnienie samobójstwa ), udaje się do Włoch, aby uniknąć prześladowania Hiarbasa , króla Getuli i przyjmuje gościnę ' Eneasza . Ale prześladowana przez Lavinie , żonę Eneasza , zazdrosna o jej urodę, Anna Perenna rzuca się w wody Numikosu , którego staje się nimfą .
Według innej legendy żyje dłużej. Jest już bardzo stary, gdy plebs z Rzymu wykonane secesję i zrezygnuje Górze Świętej w 494 pne. J. - C. Współczujący nieszczęściom plebejuszy , przychodzi codziennie, aby im przynosić żywność, ratując ich od głodu. Z wdzięczności zbudowali mu świątynię. Święto Anny Perenny obchodzone jest co roku 15 marca w świętym lesie niedaleko Rzymu .
Od słynnego apostrofu à Anne par Dido rozpoczyna się pieśń IV Eneidy : „ Anna soror, quae me suspensam insomnia terrent!” „ Dosłownie” Aniu, moja siostro, jakie przerażające sny wprawiają mnie w zakłopotanie! », To zdanie zna kilka innych tłumaczeń, na przykład tę aleksandrynę Parseval-Grandmaison :
„O jakie sny, moja siostro, mrozi mnie przerażeniem! "
Jacques Delille robi luźniejsze tłumaczenie:
„O ty, która jesteś kochaną połową mojej duszy,
Moja siostro, przeczytaj ze mną w moim przerażonym sercu :
Jak to jest, że sen ucieka z mojej niespokojnej duszy? "
Wyrażenie to zostanie podjęta w formie powtórzenia ( Anna Soror, soror Anna ) w Owidiusza 7 th Heroic , przed przejściem do francuskiego potomności w słynnym transpozycji La Barbe Bleue.