Andrzej Jarosik | ||
Biografia | ||
---|---|---|
Nazwisko | Andrzej Władysław Jarosik | |
Narodowość | Polskie | |
Narodziny | 26 listopada 1944 | |
Lokalizacja | Sosnowiec | |
Skaleczenie | 1,76 m (5 ′ 9 ″ ) | |
Okres Pro. | 1958 - 1979 | |
Poczta | Napastnik | |
Ścieżka zawodowa 1 | ||
Lata | Klub | 0M.0 ( B. ) |
1958 - 1974 | Zagłębie Sosnowiec | 265 (113) |
1974 - 1976 | RC Strasbourg | 17 ust. 3 |
1976 - 1979 | Tulon | |
Reprezentacje narodowe 2 | ||
Lata | Zespół | 0M.0 ( B. ) |
1965 - 1972 | Polska | 25 (11) |
1 Oficjalne zawody krajowe i międzynarodowe. 2 oficjalne mecze (w tym mecze towarzyskie zatwierdzone przez FIFA). |
||
Andrzej Władysław Jarosik , ur26 listopada 1944w Sosnowcu w Niemczech jest polskim międzynarodowym piłkarzem . Większość kariery spędził w Zagłębiu Sosnowiec , gdzie do dziś jest najlepszym strzelcem klubu.
Andrzej Jarosik zadebiutował w 1958 roku w Zagłębiu Sosnowcu . Przez siedemnaście lat uszczęśliwiał swój klub, z którym dwukrotnie zdobył Puchar Polski i trzykrotny wicemistrzostwo Polski . W 1970 i 1971 roku zakończył sezon królem strzelców w mistrzostwach, zdobywając odpowiednio osiemnaście i trzynaście bramek. W styczniu 1975 r. , Gdy kilka lat wcześniej został królem strzelców w historii Sosnowca i zajął czwarte miejsce wśród najbogatszych zawodników klubu, dołączył do klubu East of France i Racing Strasbourg . Jarosik spędził tam tylko rok i podpisał kontrakt w Tulonie w styczniu 1976 roku . W drugiej lidze po cichu zakończył karierę sportową, zakończoną kontuzją odniesioną po zderzeniu z Mariusem Trésorem z Marsylii . Następnie wraz z rodziną rozpoczął nową działalność od 1979 roku.
Plik 16 maja 1965w Krakowie zadebiutował w reprezentacji Polski przeciwko Bułgarii . Do 1972 roku rozegrał dwadzieścia pięć meczów międzynarodowych i strzelił jedenaście bramek. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 roku Jarosik zdobywa jedno ze swoich najpiękniejszych trofeów, nawet jeśli weźmie udział w jakimkolwiek meczu. Jednak trener Kazimierz Górski chciał, żeby wszedł do gry przeciwko Związkowi Radzieckiemu , ale Andrzej Jarosik odmówił, niezadowolony, że był rezerwowym na początku meczu. Nieobecny podczas oficjalnej ceremonii, został zapomniany przez władze piłkarskie do 2001 roku , kiedy to oficjalnie otrzymał złoty medal.