Andriej Jeliabów

Andriej Jeliabów Obraz w Infoboksie. Andriej Jeliabow. Biografia
Narodziny 17 sierpnia 1851
Rząd Taurydy
Śmierć 3 kwietnia 1881 r.(w wieku 29 lat)
Sankt-Petersburg
Pogrzeb Cmentarz Ofiar z 9 stycznia ( d )
Imię w języku ojczystym Andrej Bielabow)
Narodowość Rosyjski
Czynność Polityk

Andrei Ivanovich Zhelyabov (po rosyjsku  : Андрей Иванович Желябов ), ur.17 sierpnia (29 sierpnia) 1851 i śmierć przez powieszenie3 kwietnia (15 kwietnia) 1881 , rosyjski rewolucjonista i członek Komitetu Wykonawczego Ruchu Narodnaja Wola .

Biografia

Po ukończeniu liceum w Kerczu Andriej Żelabow rozpoczął w 1869 roku studia prawnicze na Uniwersytecie Noworosyjskim w Odessie . Został wydalony z uniwersytetu za udział w niepokojach studenckich w październiku 1871 r. i wydalony z Odessy. Kontynuował działalność polityczną w kręgu Czajkowskiego z rewolucjonistami z Kijowa na Ukrainie i utrzymywał kontakty ze studentami z Odessy, dokąd wkrótce powrócił.

W 1874 został aresztowany, a następnie zwolniony za kaucją. Mimo zwolnienia za kaucją kontynuował nielegalną działalność.

Andrei Jéliabov był jednym z podejrzanych w „ procesie 193 ”, który dotyczył głównie studentów. Po jego uniewinnieniu w 1878 r. osiadł w Podolsku w celu prowadzenia propagandy rewolucyjnej wśród chłopów.

W czerwcu 1879 Andriej Żelabow uczestniczył w Lipieckim Kongresie Terroryzmu Politycznego. Został przyjęty do ruchu „  Zemlia i Volia  ” podczas kongresu w Woroneżu, podczas którego oświadczył: „Historia jest zbyt wolna, trzeba nią wstrząsnąć! ” . Przedstawiał się jako jeden z głównych obrońców terroryzmu. Jesienią 1880 r., po rozłamie Zemlia je Volia, był jednym z głównych organizatorów ruchu „ Narodnaja Wolia ” i jego gazety „ Gazeta Robotnicza ”. Andrei Jéliabov brał czynny udział w opracowaniu niektórych z najważniejszych dokumentów programu ruchu. Ponadto był wraz ze swoją towarzyszką Sofią Perowską jednym z głównych organizatorów zamachu na Aleksandra II z Rosji z1 st marzec 1881. Został jednak aresztowany na kilka dni przed tym atakiem i to Sofia Perowska przejęła i zorganizowała całą logistykę tego ataku. Andriej Żelabow był sądzony wspólnie z innymi członkami, o których mowa Pervomartovtsy (dosłownie: Ci od 1 st marcu). Został stracony wraz ze swoją towarzyszką Sofią Perowską (pierwszą kobietą skazaną na śmierć w Rosji z powodów politycznych) i trzema innymi spiskowcami,3 kwietnia 1881 r, o królobójstwo .

Zachwycony jego oddaniem sprawie rewolucyjnej Lenin porównał go z innymi wielkimi rewolucjonistami, takimi jak Maximilien Robespierre i Giuseppe Garibaldi .

Uwagi i referencje

Uwagi

Bibliografia

  1. Jean-Jacques Marie , Lenin, Rewolucja permanentna , Payot 2011 s.  25
  2. Lenin , Bankructwo Drugiej Międzynarodówki ,1915( czytaj online ) , część III

Linki zewnętrzne