Narodziny |
11 marca 1912 r. Laval |
---|---|
Śmierć |
9 marca 1989(w wieku 76 lat) Rennes |
Narodowość | Francuski |
Zajęcia | Ruch oporu, historyk , historyk sztuki |
André Mussat , urodzony 11 marca 1912 w Laval i zmarły dnia9 marca 1989w Rennes jest bojownikiem ruchu oporu i francuskim historykiem sztuki, specjalistą od sztuki średniowiecznej. Jego praca skupia się na dziedzictwie architektonicznym zachodniej Francji, a zwłaszcza Bretanii.
Pochodzący z Laval stracił ojca podczas I wojny światowej . Ukończył studia średnie w Laval, a następnie rozpoczął studia na Wydziale Literatury w Rennes, gdzie uzyskał podwójny dyplom z historii i geografii. Został przyjęty do agregacji historii w 1933 roku w wieku 21 lat i rozpoczął karierę w Lycée de Laval (1933-1934). Pod koniec służby wojskowej został powołany do Lycée David d'Angers (1935-1945), a także wykładał jako wykładowca w Ecole des Arts et Métiers d'Angers .
Sekretarz wydziałowy (49) Komitetu Czujności Antyfaszystowskich Intelektualistów, był częścią wydziałowego biura wiecu Frontu Ludowego od jego powstania 6 lutego 1936 r.
Zmobilizowany w 1939 r., wzięty do niewoli w 1940 r., zwolniony w 1941 r., w 1942 r. dołączył do ruchu oporu w maquis w Plouaret (Côtes-du-Nord). W 1943 wstąpił do partii komunistycznej (1943-1956). W 1944 roku jest częścią 15 th batalion Mavericks zwolenników a następnie uczestniczył w walkach z Poche de Lorient . Kapitanie, odpowiada za wywiad i stosunki z Amerykanami. Jego zachowanie przyniosło mu Croix de Guerre .
Po wyzwoleniu André Mussat aktywnie uczestniczył w tworzeniu i rozwoju prasy regionalnej. Jest dyrektorem Patriote de l'Ouest i jest zaangażowany w uruchomienie postępowego dziennika Ouest-Matin (1945-1947).
Od 1945 uczył w gimnazjum dla chłopców w Rennes . Jednocześnie był wykładowcą od 1948 r. w École des Beaux-Arts w Rennes oraz w École d'Architecture de Rennes . W 1951 został wykładowcą na Wydziale Literackim w Rennes, gdzie prowadził ogólnodostępny kurs historii sztuki (architektura, malarstwo), co było bardzo udane.
Doctor of Letters (1960) z pracą państwową, Styl gotycki na zachodzie Francji (Picard, 1963), w 1960 został mianowany wykładowcą na Uniwersytecie w Rennes, ówczesnym profesorem, uzyskując w 1963 katedrę historii sztuki, pierwszą w zachód. Dyrektor sekcji historii (1965-1967) i Annales de Bretagne od 1963, w 1967 utworzył sekcję historii sztuki i pracował nad zorganizowaniem i rozwojem struktury nauczania i badań nad sztuką, rozumianej od początku jako posiadającej zebranie wszystkich sztuk (historia sztuki, sztuki wizualne, muzyka, sztuki sceniczne), które doprowadziły do powstania UER des Arts. Wykształcił wielu kuratorów muzealnych, dyrektorów Ministerstwa Kultury, nauczycieli, architektów, artystów plastyków, naznaczonych silną osobowością, entuzjazmem i niemal encyklopedyczną wiedzą. Na początku lat 70. stworzył Centrum Badań nad Sztuką Zachodu, a następnie, w 1976 r., przegląd Arts de l'Ouest . Odgrywał aktywną rolę w różnych organach zarządzających Uniwersytetu Rennes 2, w szczególności w Radzie Uniwersyteckiej, gdzie zasiadał do 1980 roku.
Od lat 60. André Mussat poświęcił dużą część swoich osobistych badań Bretanii i opublikował w 1979 r. mistrzowską syntezę swojej pracy, Arts et Cultures de Bretagne, un millénaire (Berger-Levrault, 1979), która odnowiła artystyczną wizję tej prowincji. W 1963 powołał powołaną właśnie przez André Malraux regionalną komisję inwentaryzacji zabytków i bogactwa artystycznego Francji: był jej wiceprzewodniczącym (prezydencja powraca do prefekta) i kierownictwem naukowym. Przez dwadzieścia lat kierował z rygorem i pasją pracami inwentaryzacyjnymi prowadzonymi przez wyszkolony przez siebie zespół młodych badaczy oraz publikacją powstałych prac, w szczególności kantonów Carhaix-Plouguer (1969), Faouëta i de Gourina (1975). ) i Belle-Ile-en-Mer (1978).
Jest Komandorem Orderu Palm Akademickich oraz Komendantem Orderu Sztuki i Literatury.
Aleja nosi jego imię w Rennes, ulica w Laval i budynek Sztuk Plastycznych na Uniwersytecie Rennes 2.