André Mussat

André Mussat Obraz w Infoboksie. Biografia
Narodziny 11 marca 1912 r.
Laval
Śmierć 9 marca 1989(w wieku 76 lat)
Rennes
Narodowość Francuski
Zajęcia Ruch oporu, historyk , historyk sztuki

André Mussat , urodzony 11 marca 1912 w Laval i zmarły dnia9 marca 1989w Rennes jest bojownikiem ruchu oporu i francuskim historykiem sztuki, specjalistą od sztuki średniowiecznej. Jego praca skupia się na dziedzictwie architektonicznym zachodniej Francji, a zwłaszcza Bretanii.

Rodzina i formacja

Pochodzący z Laval stracił ojca podczas I wojny światowej . Ukończył studia średnie w Laval, a następnie rozpoczął studia na Wydziale Literatury w Rennes, gdzie uzyskał podwójny dyplom z historii i geografii. Został przyjęty do agregacji historii w 1933 roku w wieku 21 lat i rozpoczął karierę w Lycée de Laval (1933-1934). Pod koniec służby wojskowej został powołany do Lycée David d'Angers (1935-1945), a także wykładał jako wykładowca w Ecole des Arts et Métiers d'Angers .

Polityka

Sekretarz wydziałowy (49) Komitetu Czujności Antyfaszystowskich Intelektualistów, był częścią wydziałowego biura wiecu Frontu Ludowego od jego powstania 6 lutego 1936 r.

Druga wojna światowa

Zmobilizowany w 1939 r., wzięty do niewoli w 1940 r., zwolniony w 1941 r., w 1942 r. dołączył do ruchu oporu w maquis w Plouaret (Côtes-du-Nord). W 1943 wstąpił do partii komunistycznej (1943-1956). W 1944 roku jest częścią 15 th  batalion Mavericks zwolenników a następnie uczestniczył w walkach z Poche de Lorient . Kapitanie, odpowiada za wywiad i stosunki z Amerykanami. Jego zachowanie przyniosło mu Croix de Guerre .

Po wyzwoleniu André Mussat aktywnie uczestniczył w tworzeniu i rozwoju prasy regionalnej. Jest dyrektorem Patriote de l'Ouest i jest zaangażowany w uruchomienie postępowego dziennika Ouest-Matin (1945-1947).

Historia sztuki

Od 1945 uczył w gimnazjum dla chłopców w Rennes . Jednocześnie był wykładowcą od 1948 r. w École des Beaux-Arts w Rennes oraz w École d'Architecture de Rennes . W 1951 został wykładowcą na Wydziale Literackim w Rennes, gdzie prowadził ogólnodostępny kurs historii sztuki (architektura, malarstwo), co było bardzo udane.

Doctor of Letters (1960) z pracą państwową, Styl gotycki na zachodzie Francji (Picard, 1963), w 1960 został mianowany wykładowcą na Uniwersytecie w Rennes, ówczesnym profesorem, uzyskując w 1963 katedrę historii sztuki, pierwszą w zachód. Dyrektor sekcji historii (1965-1967) i Annales de Bretagne od 1963, w 1967 utworzył sekcję historii sztuki i pracował nad zorganizowaniem i rozwojem struktury nauczania i badań nad sztuką, rozumianej od początku jako posiadającej zebranie wszystkich sztuk (historia sztuki, sztuki wizualne, muzyka, sztuki sceniczne), które doprowadziły do ​​powstania UER des Arts. Wykształcił wielu kuratorów muzealnych, dyrektorów Ministerstwa Kultury, nauczycieli, architektów, artystów plastyków, naznaczonych silną osobowością, entuzjazmem i niemal encyklopedyczną wiedzą. Na początku lat 70. stworzył Centrum Badań nad Sztuką Zachodu, a następnie, w 1976 r., przegląd Arts de l'Ouest . Odgrywał aktywną rolę w różnych organach zarządzających Uniwersytetu Rennes 2, w szczególności w Radzie Uniwersyteckiej, gdzie zasiadał do 1980 roku.

Od lat 60. André Mussat poświęcił dużą część swoich osobistych badań Bretanii i opublikował w 1979 r. mistrzowską syntezę swojej pracy, Arts et Cultures de Bretagne, un millénaire (Berger-Levrault, 1979), która odnowiła artystyczną wizję tej prowincji. W 1963 powołał powołaną właśnie przez André Malraux regionalną komisję inwentaryzacji zabytków i bogactwa artystycznego Francji: był jej wiceprzewodniczącym (prezydencja powraca do prefekta) i kierownictwem naukowym. Przez dwadzieścia lat kierował z rygorem i pasją pracami inwentaryzacyjnymi prowadzonymi przez wyszkolony przez siebie zespół młodych badaczy oraz publikacją powstałych prac, w szczególności kantonów Carhaix-Plouguer (1969), Faouëta i de Gourina (1975). ) i Belle-Ile-en-Mer (1978).

Jest Komandorem Orderu Palm Akademickich oraz Komendantem Orderu Sztuki i Literatury.

Aleja nosi jego imię w Rennes, ulica w Laval i budynek Sztuk Plastycznych na Uniwersytecie Rennes 2.

Publikacje

Uwagi i referencje

  1. Mieścił się wtedy na Placu Hoche .
  2. [1]

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne