André Le Meut

André Le Meut Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej André Le Meut, zbombardowany , na festiwalu Cornouaille 2017. Ogólne informacje
Przezwisko Dédé Le Meut, Le Grand Dédé
Narodziny 4 grudnia 1964
Ploemel , Morbihan , Bretania
Podstawowa działalność muzyk , różnorodny
Gatunek muzyczny Muzyka Breton , celtycka muzyka
Instrumenty bombard , biniou kozh
aktywne lata Od lat 80
Etykiety BNC Productions , Coop Breizh , produkcja etykiet
Oficjalna strona andrelemeut.blogspot.fr

André Le Meut , urodzony dnia4 grudnia 1964w Ploemel , w pobliżu Carnac , to dzwonek z bombarduje uznanych od Morbihan . Był kilkukrotnym mistrzem Bretanii w parze lub na czele bagad Roñsed-Mor de Locoal-Mendon (1993, 1999, 2003), a także zdobywcą głównej nagrody Kan Ar Bobl 2003. Również wokalista pracuje w archiwach wydziałowych z Morbihan do publikacji tradycyjnych pieśni. Większość jego prac jest wydawana przez BNC Productions, wytwórnię stworzoną przez Pascala Lamoura , której jest stałym współpracownikiem.

Biografia

Debiuty rodzinne

Urodzony w dużej wiejskiej rodzinie składającej się z dziesięciorga dzieci, André jest synem Jeana Le Meuta, rolnika i piosenkarza z regionu Vannes , który był częścią Trouzerion Mod Koh, zanim dołączył do Kanerion Pleuigner. To słuchanie Trouzerions w połączeniu z duetem Jégat-Ihuel (bombardowanie i organy) oraz śpiewających par, takich jak Le Barz- Le Buhé , ujawniło młodemu André jego powołanie jako muzyka. Jego wujek André, który śpiewa z ojcem, również gra na akordeonie, a kiedy decyduje się na przejście z diatoniki na chromatyczność, bezskutecznie André uczy się gry na instrumencie, próbując odtworzyć usłyszane melodie. W ten sposób może skłonić publiczność do słuchania różnych utworów.

Zaczyna dzwonić podczas potajemnie pożyczania brata Bombard spróbować grać z ewidencji. Kiedy jego brat odkrywa dzwonnika-ucznia, proponuje mu naukę biniou , aby stał się jego wspólnikiem. W wieku czternastu lat, miesiąc później André występował na festynach i lokalnych festiwalach.

Uznany „mistrz dudziarza”

Od tego czasu swoje doświadczenia zwielokrotniał, by grać najwięcej: połączył siły z Philippe Le Boulaire, założycielem celtyckiego kręgu swojej gminy, by akompaniować bratu Danserionowi Plenuerowi , z akordeonistą z Ploemel lub w duecie bombardowania i organów. Śpiewa także na fest-noz z ojcem i bratem. Kontynuował doskonalenie muzyczne podczas studiów i służby wojskowej, rozszyfrowując w sposób samouk teorię muzyki i tradycyjne transkrypcje muzyczne. Po uzyskaniu DUT w dziedzinie transportu i logistyki w Quimper zajmował różne stanowiska w bretońskich firmach transportowych. W tym samym czasie wstąpił do bagad Roñsed-Mor w Locoal-Mendon w 1986 roku, gdzie dwóch jego braci już zabrzmiało. Coraz bardziej proszony przez Bertranda Quillaya o rozwój repertuaru, został jego dudziarzem w 1991 roku i utrzymywał tę funkcję do 2005 roku. Podczas konkursów kilkakrotnie dyrygował bagadą do tytułu mistrza Bretanii: po raz pierwszy w 1990 roku. , potem w 1993 i 1999, i kilka drugich miejsc. Jego siostrzeniec, Yvonic Le Meut, prowadzi następnie bagad.

Stopniowo staje się znanym talabarderem w swoim regionie. W 2001 roku uzyskał DEM (Diplôme d'études musicales), DE ( Diplôme d'Etat ) w zakresie muzyki tradycyjnej w 2004 roku, a następnie w 2011 roku CA (Certificate of Aptitude do nauczania muzyki tradycyjnej). W latach 2001-2002 uczył się języka bretońskiego w zakresie immersji w stowarzyszeniu Stumdi. W 2012 roku uzyskał DCL (Diploma in Linguistic Skills) w Breton. Ponadto nadal prowadzi warsztaty, dzwoni i śpiewa na festynach i na koncertach.

Dzieło kolekcjonerskie i promocyjne

W latach 2000-2004 pracował w stowarzyszeniu RAM'DAM z siedzibą w Pluvigner, które wspiera wszelkie formy twórczości w tradycyjnej muzyce bretońskiej poprzez promocję kultury lokalnej, zapewniając także zbiórkę. Utworzyła filię stowarzyszenia Dastum w Pluvigner . Jego kolekcjonerska praca prowadzi go do edycji zbiorów. Współpracuje z piosenkarzami, takimi jak Jude Le Paboul czy stowarzyszeniem Dastum, aby publikować książki. Od 2005 roku pracuje w wydziałowych archiwach Morbihan nad ulepszeniem archiwów rękopiśmiennych i dźwiękowych związanych z repertuarem śpiewanym i śpiewanym regionu Vannes: 830 piosenek Vannes zebranych przez Yvesa le Diberdera w latach 1910-1915, w transkrypcji André Le Meut with Donatien Laurent , zostały opublikowane w 2011 roku przez Radę Generalną Morbihan w dwóch książkach. Za pracę w archiwach, zdobył drugą nagrodę „brittophone of the Year” przyznawaną podczas Prizioù 2012. W roku 2013 tradycyjne pieśni kraju Vannes, zebranych na początku XX th  wieku przez ks Mathurin Buleon, są publikowane .

Kreacje

André Le Meut zawsze brzmiał jak para. W biniou braz był mistrzem Bretanii w 2001 roku, razem z Ronanem Latry, a następnie dudami bagady Local. Od 1989 roku gra z Dominique Le Blay na biniou bihan (small), znanym duecie, który czterokrotnie wygrał konkurs Roñsed-Mor, Hubert Raud na ramieniu biniou (duży), Samuel Le Hénanff na akordeonie diatonicznym. od 1997 Daniel Millarec na bębnie, Pascal Lamour na skrzypcach elektronicznych. Towarzyszy Pascalowi od 7 lat na koncertach, grał w szczególności na albumach Avais-je rêve? i Pieśń mandragory . Z Richardem Quesnelem, kapelmistrzem Maîtrise de St Anne d'Auray, którego poznał w 2003 roku, testował różne formuły, aż do sekstetu (śpiew / bombarda, fortepian i kwartet smyczkowy). Od 2004 roku współpracuje z trio „Dédé Le Meut”. Po raz pierwszy wystąpił ze swoimi trzema braćmi w 2011 roku i nadal z nimi śpiewa. Śpiewał w języku bretońskim z ojcem aż do śmierci w 2012 roku.

Po śmierci swojego pomocnika Hervé Rivière, organisty i muzykologa, który wzmocnił jego muzyczne zaplecze, połączył siły z organistą Philippe Bataille , którego poznał w 2000 roku i nagrał dwie płyty CD, bardzo zainspirowane duetem Jean-Claude Jégat i Louis Ihuel , a także w trio ze swoimi przyjaciółmi Dominique Le Blay i Samuelem Le Hénanffem. Przez kilka lat kierował głównymi zespołami, które animują Celtic Nights of the FIL na Stade de France , w Zéniths , Paris-Bercy … W 2011 roku, w ramach Un Automne autre à Brech , ma wolną rękę , aby zamontować swój show, które zaowocowało wydaniem bardzo eklektycznej płyty CD: Kan er vombard , gromadzącej wielu jego przyjaciół.

Dyskografia

z bagadem Roñsed-Mor

Udziały

Filmografia

Uwagi i odniesienia

  1. André Le Meut urodził się przedwcześnie dwa miesiące za wcześnie i zaczął mówić dopiero, gdy miał 4 lata. Raynaudon-Kerzerho 2013 , s.  24
  2. Józef Rio z Loeiz Le Bras i André Le Meut „  szczątki głosowe Jean Le Meut A dla nas ...  ” Musique bretonne , n o  233,październik 2012, s.  14-17 ( czytaj online )
  3. Bretania dzwonników , s.  32
  4. Michenaud 2000 , str.  18
  5. Michenaud 2000 , s.  19
  6. Ram'dam
  7. Tradycyjne piosenki z Vannes, 2 tomy , sonerien.com
  8. Prizioù 2012: lista nagród , strona internetowa Public Office of the Breton Language (OPLB)
  9. Koncert. Carte blanche do czterech braci Le Meut Sobota , Le Télégramme, 14 grudnia 2011
  10. Raynaudon-Kerzerho 2013 , s.  24
  11. Bombarde i organy. Pojedynczy duet w kościele w piątek wieczorem , Le Télégramme, 21 lipca 2011
  12. Bretania dzwonników , 2008, s.  33
  13. Douar Alré. Carte blanche to André Le Meut , Le Télégramme, 31 października 2010
  14. Muzyka doczesna i sakralna z Brittany w Discogs
  15. Wyciąg ze strony entre2prises , kolejny wyciąg na Vimeo.com
  16. Gwen Rastoll, film dokumentalny. Dédé cine star , Le Télégramme , 29 października 2013

Zobacz też

Bibliografia

Artykuły prasowe Książki i broszury

Linki zewnętrzne