Al-Nawawi

Ten artykuł jest zarysem dotyczącym islamu i ulemów .

Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .

Al-Nawawi Biografia

Narodziny	Październik 1233 Nawa ( w ) ( Sułtanat Mamelouk Kair )
Śmierć	22 grudnia 1278(w wieku 45 lat) Nawa ( pl )
Imię w języku ojczystym	يحيى بن شرف الحزامي النووي الشافعي
Pseudonimy	مُحيي الدين , أبو زكريَّا , قطب الأولياء , شيخ الشافعية
Zajęcia	Muhaddith , faqih , Oulema

Inne informacje

Pracował dla	Q12211226
Domena	Fiqh
Religia	islam
Gospodarz	Abu Shama Al-Maqdisi ( w )

Tytuł honorowy

Imam ( d )

Podstawowe prace

Al-Minhaj fi Shârh Mûslim Ibn Hajjâj ( d ) , Czterdzieści hadisów ( d ) , Ogrody cnotliwych (The) , Q12198341 , Q16165404

Al-Imam Muîn ad-Dîn Abu Zakariya Yahya ibn Sharaf ibn Marri ibn Hasan ibn Husayn ibn Hizam ibn Muhammad ibn Jumuah An-Nawawi (1233-1277 (631-676 AH lub 1233-1277)) ( arabski : النووي ). Urodzony w Hegirze 631, w 1233 roku kalendarza gregoriańskiego, we wsi Nawā w regionie Ḥūrān w południowej Syrii , jest postacią szkoły Chaféite , uważanej za wydawcę, hodowcę ogłoszeń i reorganizatora szkół prawnych. Uczęszczał do szkoły teologicznej Ash'ari.

Biografia

Jej młodość

Urodził się w miesiącu Muḥarram w roku 631 Hegiry (Październik 1233ery chrześcijańskiej) we wsi Nawa 85 km na południowy wschód od Damaszku. Od najmłodszych lat był przywiązany do czytania Koranu, a jego pobożność sprawiła, że w wieku siedmiu lat, w dwudziestą siódmą noc Ramana , ujrzał noc przeznaczenia. Jego ojciec, sklepikarz, powiedział: "Spał przy mnie, wstał w środku nocy, obudził mnie i powiedział do mnie:" O mój ojcze, co to za światło, które wypełnia dom? „Cała rodzina się obudziła i nic nie widzieliśmy, a ja wiedziałem, że to noc przeznaczenia”.

W wieku dziesięciu lat jego ojciec umieścił go w straganie, aby tam pracował, ale bardziej interesowało go uczenie się i zapamiętywanie Koranu. W latach czterdziestych VII wieku AH szejk Yasīn Ibnu Yūsuf Al-Murrākichiyy przechodził przez Nawa, gdzie go zauważył. Zobaczył, że podczas recytowania Koranu ucieka przed dziećmi, które chciały go zmusić do zabawy, i z powodu tego wydarzenia uczony powiedział: „Jego miłość wstąpiła wtedy do mojego serca”. Poszedł więc do tego, który nauczył go Koranu i zalecił, aby zwrócił na to szczególną uwagę. Powiedział mu: „Miejmy nadzieję, że to dziecko stanie się najbardziej uczonym i najbardziej ascetycznym z ludzi swoich czasów i że ludzie go wykorzystają”. Zaskoczony nauczyciel zapytał go: „Czy jesteś wróżbitą? ”. Szejk Yasin odpowiedział: „Nie, ale to Allah zmusił mnie do wypowiedzenia tych słów”. Jego ojciec został poinformowany o tej dyskusji, więc zwracał baczną uwagę na syna, dopóki nie nauczył się go na pamięć [Koranu] w wieku dojrzewania, jednocześnie ucząc się fiqh od uczonych z jego wioski.

Jego przybycie do Damaszku

Zmotywowany radą szejka Yasina, entuzjazmem syna dla nauk religijnych i niezwykłą inteligencją, ojciec sprowadził go z powrotem do Damaszku, aby kontynuować naukę w 649H, czyli w wieku 18 lat.

Kierował się w stronę imama Wielkiego Meczetu Umajjadów , szejka Jamala 'Abd al-Kāfi (zmarłego w 689H), który skierował go do mufti Damaszku, szejka Tadź ad-Dīn al-Fazārī, zwanego Ibn al-Firkāḥ Damasceński mistrz An-Nawawi.

Następnie Ibn al-Firkāh odesłał go z powrotem do Imama al-Kamāla Isḥāqa bin Amada al-Maġribi, dyrektora szkoły ar-Rawaḥiyya, który przyznał mu aneks do szkoły. Znalazł spokój w tym pokoju, w którym mieszkał aż do śmierci w 676H.

Jego pielgrzymka

W 651H udał się z ojcem, aby zakończyć pielgrzymkę, po czym wrócił do Damaszku. Podczas swojej pielgrzymki zachorował zaraz po opuszczeniu Nawa aż do dnia rafArafata. Jego ojciec powiedział: „Nigdy nie narzekał”. W Medynie przebywał około półtora miesiąca. Po powrocie do Damaszku powrócił z ogromnymi zdolnościami naukowymi i niezrównanym wersetem w nauce islamskiej. Rozpoczął nowy epizod w swoim życiu, podążając śladami swojego mistrza Szejka Al-Murrakichiyy, wyróżniając się w kulcie, ascezie i zarządzaniu swoim czasem, aby nie tracić ani chwili aż do śmierci.

Jego praktyka w Damaszku

Natychmiast po osiedleniu się w swoim nowym domu w szkole Ar-Rawāḥiyya, w cztery i pół miesiąca nauczył się na pamięć „Tanbih” i jednej czwartej słynnej szafickiej książki prawniczej „al-Muhaḋḋab” Imama al.-Ŝīrazi w pozostałej części roku. W 650H wyrecytował na pamięć „Tanbih” do wybitnego prawnika Egiptu Muhammada bin al-Ḥusajna bin Ruzajna.

Stał się przykładem poważnej i skutecznej nauki w Damaszku. Uczęszczał na 12 lekcji dziennie, łącząc studia prawnicze, narrację i przekaz hadisów, języka arabskiego, wierzeń i innych. Nie marnował czasu ani w nocy, ani w dzień, poświęcał się nauce nawet podczas podróży, poprawiał swoje wspomnienia lub czytał. Kiedy ktoś go odwiedził, udzielił mu jedynie zbawienia i odpowiedzi na jego pytania. Jeśli gość siedział w domu, dawał mu książkę, żeby nie tracił czasu. Nawet podczas swoich podróży w drodze do lub z domu poprawiał swoje wspomnienia. Utrzymywał ten rytm przez około sześć lat.

Jego przywództwo Dar al-Sadih al-Aŝrafiyyah

Dār al-ṯadīh al-Aŝrafiyya jest najbardziej prestiżową Dār [Wyższą Szkołą] nauczania przedmiotów ścisłych w Cadiṯ. Został zbudowany przez ajjubitskiego sułtana al-Aŝrafa Mużaffara ad-Dīn Mūsā bin Muhammada al-ᶜĀdila w 630H. Warunkiem wāqif tej szkoły [tego, który sfinansował jej budowę] było to, że dyrektor szkoły musiał być największym uczonym swoich czasów w naukach o przekazie i wiedzy o Ḥadīh. Wiadomo, że jej dyrektorem jest najwybitniejszy naukowiec swoich czasów. Jej pierwszym dyrektorem był Imam Abū ᶜAmr ibn ṣ-Ṣalā.

Imam An-Nawawi nie starał się zostać dyrektorem tej szkoły, ale został zmuszony do przyjęcia tego zadania, w którym dostarczył uczniom obfitej wiedzy. Dopiero w 665 roku zgodził się przyjąć tę odpowiedzialność i przyjąć kierownictwo Dar al-sadih al-Aŝrafiyya, gdzie nauczał aż do śmierci. Mimo tej nowej funkcji zachował życie ascetyczne i nigdy nie otrzymywał wynagrodzenia związanego z tą funkcją. To właśnie w tej szkole Imam an-Nawawī kilkakrotnie podyktował dwie autentyczne kolekcje ḥadīṯ, a także dużą liczbę dzieł z różnych dyscyplin naukowych. Taj al-Dīn al-Subqi powiedział o Dar al-Sadīṯ al-Aŝrafiyya: „Nikt nie wszedł do niego z lepszą pamięcią niż al-Mizzi ani nie był bardziej pobożny niż an-Nawawi i Ibn ṣ-Ṣalah”.

Jego konfrontacje z sułtanem

An-Nawawi często staje się rajem, w którym ludzie mogą domagać się swoich praw od gubernatorów. W ten sposób odbył kilka zjadliwych rozmów z mameluckimi sułtanami Bajbarami, którzy powiedzieli: „Boję się tylko tego Nawawi”.

W rzeczywistości sułtan Bajbars wezwał właścicieli gruntów w Ġūṭa do przedstawienia dowodów ich własności po najeździe mongolskim. Chciał uniemożliwić ludziom zawłaszczanie cudzej własności, a zwłaszcza mienia osób zabitych przez Mongołów. Był to jednak wymóg, który był sprzeczny z przepisami prawnymi przyznającymi posiadaczowi dowód posiadania, biorąc pod uwagę trudności w znalezieniu dowodu własności dla większości ludzi, takich jak ci, którzy odziedziczyli swoją ziemię. Kiedy imam an-Nawawī sprzeciwił się decyzji Bajbarsa, zastanawiał się, kim jest ta osoba? Jego wezyrowie powiedzieli mu, że jest on ayh Dar al-sadit al-Aŝrafiyya. Tak więc Bajbars nakazał cięcie płac i zapasów. Był jednak zszokowany, że Imam an-Nawawi nie otrzymał żadnej z tych pensji. To przeniknęło myśl sułtana, że stoi przed niezwykłą osobą. Zauważ, że listy Imama an-Nawawi do sułtana zostały dostosowane do charakteru relacji i odzwierciedlają jego mądrość w radzeniu sobie z tą kwestią. Autorzy wspominają o trzech głównych konfrontacjach między nimi.

Po ostatniej konfrontacji Imam an-Nawawī przysiągł, że nigdy więcej nie wejdzie do Damaszku, dopóki Bajbars tam pozostanie. Otrucie się zajęło temu ostatniemu bardzo krótki czas. Śmierć ta została odnotowana dzięki znakomitym anegdotom, które korelowały z afirmacją pobożności imama i boskim wsparciem, na którym mógł polegać.

Jego śmierć

Odwiedził Jerozolimę i al-Ḣalīl ( Hebron ), a następnie wrócił do Nawa do domu swego ojca, gdzie zmarł w środę w środę 24 radżabu w 676 roku hegiry. Kiedy wiadomość dotarła do Damaszku w czwartek wieczorem, muzułmanie modlili się nad nim w piątek w Wielkim Meczecie Umajjadów i był to wielki smutek i żal. Opis jego ostatnich chwil i towarzyszących mu cudów rozdziera serce i sprawia, że łzy płyną. Ponad sześćset linijek poezji zostało wypowiedzianych, by go opłakiwać, a które pojawiają się w pracach dotyczących jego biografii.

Jego cnoty były niezliczone, jego uczeń Imam Ibn al-ᶜAṭṭār, nazywany streszczeniem an-Nawawi, zebrał je w biografii, którą dla niego napisał. To życie było tematem wielu książek i esejów poświęconych jego prezentacji i studiowaniu.

W styczniu 2015 roku terroryści należący do organizacji Al-Nusra wysadzili w powietrze jego mauzoleum znajdujące się 45 km od Deraa w Syrii.

Jego mistrzostwo naukowe

Prawo Chafeite

Studiował Shafeite fiqh z wybitnymi uczonymi swoich czasów, opanowując w krótkim czasie podstawy i zasady szkoły. Jego uczeń Ibn al-ᶜAṭṭar powiedział: „Zapamiętał prawo szkoły Shafeite: jej zasady, podstawy i szczegółowe pytania, a także opinie Towarzyszy i ich potomków (Tabiᶜin), różnice między uczonymi i ich umowy i konsensus, a także to, co znane i nieznane ”. W ten sposób stał się punktem odniesienia dla prawa Chaféite. Jest jedynym muzułmańskim prawnikiem, który stał się punktem odniesienia w jego szkole prawniczej przed osiągnięciem czterdziestu lat. W wyniku swoich słynnych prac w fiqh uzyskał w pracach szkoły tytuł szejka al-maḋhaba (uczonego szkoły), a jego wybory stały się punktem odniesienia w szkole.

W swoim dziele „Minhāj al-Ṭālibin” prawa szafickiego wprowadził nowe terminologie w redagowaniu fiqh, otwierając nową erę w życiu szkoły szafickiej. Zapewniło to stabilność terminologiczną redakcji prawa w porównaniu z innymi szkołami. Dlatego imam Tāj al-Dīn al-Subqī nazwał go „Ŝayḣ al-Islam, nauczycielem późnych uczonych (muta'aḣirīn), dowodem Boga wobec następców, wzywającym go na drogę poprzedników”.

Wiara islamska

Był jak większość uczonych Shafeite , tradycyjnym sunnitą wyznającym islamską szkołę Aŝᶜarite . Jego słynny komentarz na temat Ṣaḥiḥ Muslim jest tego wyraźnym dowodem. Niektórzy biografowie donoszą, że napisał tylko jedno dzieło wiary zgodnie ze szkołą Ash'arite, list przeznaczony dla początkujących, zatytułowany „Ostateczność”. Jednak ta praca przetłumaczona na język francuski jest w rzeczywistości listem wiary, prawa (fiqh) i oczyszczenia (tazkiya).

Oto niektóre z jego cytatów dotyczących wiary:

W swoim komentarzu do Sahîh Muslim, Imâm An-Nawawi powiedział: „Z pewnością Allâh ta'âlâ, nic nie jest takie jak On, On jest wolny od ciała, przemieszczenia, położenia w jednym kierunku i wszystkich innych cech stworzeń” .

Mówi w tym samym dziele: „Allah jest tym, dla którego ci, którzy inwokują, wznoszą ręce ku niebu, w taki sam sposób jak ten, który się modli, idzie w kierunku Ka'by; i to nie dlatego, że znajdowałby się w (lub nad) niebem, ani dlatego, że nie znajduje się w kierunku Ka'bah, ale dlatego, że niebo jest Qiblah tych, którzy inwokują, a Ka'bah jest kierunkiem modlących się ”

Powiedział też w nim: „Allâh ta'âlâ jest wolny od atrybutów stworzeń i całkowicie wolny od ruchu, przemieszczenia i pozostałych stanów stworzenia”.
W swojej książce „Rawdat At-Talibin” w rozdziale o apostazji Imam An-Nawawi powiedział: „Jeśli ktoś, kto mówi„ Nie ma innego boga oprócz tego, który znajduje się w niebiosach ”, nie staje się wierzącym ( Muzułmanin) i tak samo jest, jeśli mówi „Nie ma innego boga oprócz Allaha, który znajduje się w niebiosach”, ponieważ fakt „bycia zlokalizowanym jest niemożliwy w przypadku Allaha ta'ala”.

język arabski

An-Nawawī było odniesieniem w języku arabskim. Jego prace „at-Tanbih” i „tahḋib al-'asma 'wa-l-luġat” dowodzą jego wielkiego mistrzostwa językowego. Wspomniał o tym Ibn Qāḍī żahba we własnej pracy o biografiach językoznawców.

Jego asceza

Słynny asceta i pobożny, wiadomo było, że nigdy nie jadł owoców Damaszku słynącego z ogrodów i kultur. W rzeczywistości miał wątpliwości prawne co do ważności umów kontraktacji stosowanych w jego regionie. Spędził ascetyczne życie, jedząc tylko jeden posiłek dziennie po wieczornej modlitwie (al ᶜiŝā ') i wydając tylko minimum na swoje doczesne potrzeby. Podobnie nigdy nie przyjął prezentu i żywił się chlebami i figami, które ojciec przywiózł mu z wioski. Aż do śmierci i pomimo najwyższego urzędu, jaki piastował, nadal mieszkał w małym pokoju przyległym do szkoły ar-Rawaḥiyya, gdzie osiedlił się po przybyciu do Damaszku.

Poświęcając życie dla nauki religijnej, nigdy się nie ożenił.

Jego mistrzowie

Wśród jego mistrzów cytujemy :

Abu Ibrahim Ishaq ibn Ahmad ibn Othman Al-Maghribi Al-Maqdisi (prawnik chafeistyczny).
Abu Muhammad Abd Ar-Rahman ibn Nuh ibn Muhammad ibn Ibrahim ibn Musa Al-Maqdisi Ad-Dimashqi (ówczesny mufti Damaszku)
Abu Hafs Omar ibn Asad ibn Ghalib Al-Irbili.
Abu Ishaq Ibrahim ibn Isa Al-Muradi Al-Andalusi Ash-Shafii.
Sędzia Imad Ad-Din Abu Al-Fadail Abd Al-Karim ibn Abd As-Samad ibn Al-Horastani.
Al-Fakhr Al-Maliki.
Abu Al-Fath Omar ibn Bundar ibn Omar ibn Ali At-Taflisi (szoferski prawnik).

Główne prace

Imam an-Nawawī skomponował wiele pożytecznych prac na temat różnych nauk islamskich. Imam as-Sanawi naliczył w swojej biografii Imama an-Nawawi ponad pięćdziesiąt prac napisanych przez imama. Uczeni donoszą, że pisma Imama an-Nawawi są obdarzone szczególnym błogosławieństwem, które obdarzyło je szczególnym rozpowszechnieniem i akceptacją wśród muzułmanów. Wynika to ze szczerości i ascezy Imama an-Nawawi.

Wśród jego prac są:

Komentarz do „Autentycznej kolekcji” imama muzułmanina („Ŝarḥ Ṣaḥīḥ Muslim”), która jest najbardziej prestiżowym komentarzem do „Autentycznej kolekcji imama muzułmanina”;
Niedokończona „Al-Majmūᶜ Sharḥ al-Muhaḋḋab”, uważana za najlepszą pracę fiqh w porównaniu między różnymi szkołami.
„Minhaj al-Ṭālibin”, sztandarowe dzieło fiqh shafiite, jest głównym podręcznikiem nauczania fiqh shafii. Jest przedmiotem ponad 300 prac (komentarzy, streszczeń, adnotacji itp.);
„Rawḍat al-Ṭālibin”, majestatyczne dzieło Shafiite fiqh;
Ogrody cnotliwych ,
Inwokacje („al-'Aḋkār”), które były głównym wsparciem późniejszego pisania i są przedmiotem dużej liczby prac (komentarze, adnotacje, streszczenia, badania nad pochodzeniem 'aḥādīṯ);
"40 hadisów Nawawi", nawet jeśli praca zawiera ponad 40, w rzeczywistości "42" jest pracą dochodową, staje się niezbędnym, najnowszymi 40 autentycznymi hadisami, fundamentalnym zajmowaniem się różnymi tematami w religii. Przeprowadzka z Fiqh do „Aqidah.
i inne prace w różnych naukach islamskich.

Uwagi i referencje

( الحافظ محيي الدين أبو زكريا يحيى بن شرف بن مر بن جمعة بن حزام النووي المحدث الفقيه الشافعي الشهير بالنووي )
Hermeneutyka tradycji islamskiej: komentarz do Arbaʻun al-Nawawiya Muhyi al-Din Yahya al-Nawawi (zm. 676/1277), tom 13 badań, nowa seria, tom 13 badań (Uniwersytet św. Józefa) Bejrut, Liban) Wydział Literatury i Nauk Humanistycznych), Autorzy Nawawĭ, Louis Pouzet, redaktor Dar el-Machreq, 1982
(ar) Ibn al-ᶜAṭṭār, Tuḥfat aṭ-ṭālibin fi tarjamat al-'imam Muḥyiddīn , rozdział jego narodziny i śmierć, s.42.
(ar) Ibn al-ᶜAṭṭār, Tuḥfat aṭ-ṭālibín fi tarjamat al-'imam Muḥyiddīn , s.43 .
(ar) Ibn al-ᶜAṭṭār, Tuḥfat aṭ-ṭālibīn fī tarjamat al-'imam Muḥyiddīn , rozdział jego pojawienie się i początek nauki, s.44 i nast.
(ar) ᶜAbd al-Ġanī ad-Diqr, Imam an-Nawawī , s.25 .
(ar) ᶜAbd al-Ġanī ad-Diqr, Imam an-Nawawī
(ar) As-Saāwī, al-Manhal al-ᶜaḋb ar-rawiyy fi tarjamat quṭb al-'awliyā 'an-Nawawi , s.12.
(ar) Ibn al-ᶜAṭṭār, Tuḥfat aṭ-ṭālibīn fi tarjamat al-'imam Muḥyiddīn , rozdział jego pojawienie się i początek nauki, s. 44-51.
(ar) Ibn al-ᶜAṭṭār, Tuḥfat aṭ-ṭālibīn fī tarjamat al-'imam Muḥyiddīn , rozdział jego pojawienie się i początek nauki, s. 44-51.
(ar) ᶜAbd al-Ġanī ad-Diqr, Imam an-Nawawī , s.25-36.
(ar) As-Saāwi, al-Manhal al-ᶜaḋb ar-rawiyy fi tarjamat quṭb al-'awliyā 'an-Nawawi , s. 13-14.
(ar) Ibn al-ᶜAṭṭār, Tuḥfat aṭ-ṭālibīn fī tarjamat al-'imam Muḥyiddīn , rozdział jego pojawienie się i początek nauki, s.64.
(ar) Więcej szczegółów można znaleźć w pracy naszego szejka Muhammada Muṭīᶜ al-Ḥāfiża na temat szkół damasceńskich.
(ar) ᶜAbd al-Ġanī ad-Diqr, Imam an-Nawawī , rozdział szkoły, w których nauczał, s.75 i s.
(ar) Tāj al-Dīn al-Subqī, Ṭabaqāt aŝ-Ŝāfiᶜiyya al-kubrā , t.10, s.169.
(ar) ᶜAbd al-Ġanī ad-Diqr, Imam an-Nawawī , s.148 i s.
(ar) ᶜAli aṭ-Ṭanṭāwī, Imam an-Nawawī , s.32 i nast .
(ar) As-Sanawi, al-Manhal al-ᶜaᶜb ar-rawiyy fi tarjamat quṭb al-'awliya 'an-Nawawi
(ar) Ibn al-ᶜAṭṭār, Tuḥfat aṭ-ṭālibín fi tarjamat al-'imam Muḥyiddīn , s. 95 i s.
(ar) ᶜAli ṭ-Ṭanṭāwī, Imam an-Nawawī , s. 59 i s.
(ar) Abd al-Ġanī ad-Diqr, Imam an-Nawawī , s.197 i nast.
LeFigaro fr z AFP , „ Syria: Al-Nosra niszczy mauzoleum sunnickie ” , na Le Figaro.fr ,7 stycznia 2015(dostęp 29 kwietnia 2020 )
(ar) ᶜAbd al-Ġanī ad-Diqr, Imam an-Nawawī , s.47 i s.
(ar) Tāj al-Dīn al-Subqī, Ṭabaqāt aŝ-Ŝāfiᶜiyya al-kubrā , vol.8, s.395.
" Imâm An-Nawawi mówi, że Allâh nie jest skierowany w jednym kierunku i że jest wolny od ciała i przemieszczenia ", islam sunnicki ,11 sierpnia 2011( przeczytaj online , skonsultowano 4 stycznia 2018 r. )
„ Imâm An-Nawawi wyjaśnia, dlaczego podczas inwokacji podnosimy ręce do nieba ”, islam sunnicki ,13 października 2011( przeczytaj online , skonsultowano 4 stycznia 2018 r. )
" Imâm An-Nawawi wyjaśnia hadis nouzoûl ", islam sunnicki ,19 maja 2012( przeczytaj online , skonsultowano 4 stycznia 2018 r. )
„ Imam An-Nawawi uważa za niedowierzanie tym, którzy wierzą, że Allah jest w niebiosach ”, islam sunnicki ,22 maja 2014( przeczytaj online , skonsultowano 4 stycznia 2018 r. )
(ar) ᶜAbd al-Fattāḥ Abū Ġudda, Uczeni w celibacie , s.92.

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Ewidencja organów :