„ Sahîh ” ( arab . صحيح / ṣaḥīḥ , wymawiane: saħîħ ) jest przymiotnikiem męskim w liczbie pojedynczej oznaczającym „ autentyczny ”, „prawdziwy”. Jest używany jako rzeczownik do oznaczenia głównych zbiorów hadisów uważanych za najbardziej wiarygodne w islamie sunnickim .
Termin sahîh , który również oznacza zdrowy i ważny, odnosi się do jakości łańcucha narratorów, którzy przekazali taki hadis. Nie wskazuje na autentyczną wartość hadisów. Kompilatorzy hadisów ( al-Buchari , Muslim , al-Tirmidhî , Ibn Dawûd , Tabarâni, itd.) Nie pracują nad tekstem hadisów, ale tylko na świadectwach potwierdzających lub unieważniających moralną jakość nadawców, którzy muszą być godny zaufania ( thiqât ).
To jest dla mujtahid lub treść specjalisty, aby wyciągnąć wniosek ważności zostać przyznany hadisów. Wielu zwykłych muzułmanów błędnie uważa, że kwalifikator sahîh odnosi się do samych hadisów, podczas gdy odnosi się tylko do przekaźników. Ale prawdą jest, że kiedy nadajniki zostaną uznane za godne zaufania, istnieje tendencja do myślenia, że to, co transmitują, jest również godne zaufania.
Ten problem pojawia się tylko w przypadku hadisów, a nie Koranu , ponieważ panowała jednomyślność co do autentyczności jego tekstu, który jest podstawowym odniesieniem dla muzułmanów.
Najbardziej znany Sahih al-Bukhari , zbiór 2602 hadisów (9082 z powtórzeniami) i Sahih Muslim . Te dwa dzieła są często nazywane al-Sahîhayn, to znaczy „dwoma Sahîh”.