Alofi (wyspa)

Alofi
Zdjęcie poglądowe artykułu Alofi (wyspa)
Geografia
Kraj Francja
Archipelag Wyspy Rogu
Lokalizacja Pacyfik
Szczegóły kontaktu 14 ° 20 00 ″ S, 178 ° 02 ′ 00 ″ W
Obszar 17,78  km 2
Punkt kulminacyjny góra Kolofau  (pt)  (417  m )
Geologia Podwyższony atol
Administracja
Zbiorowość zagraniczna Wallis i Futuna
Demografia
Populacja 1  hab.  (2018)
Gęstość 0,06 mieszk./km 2
Największe miasto Alofitai
Inne informacje
Strefa czasowa UTC + 12
Geolokalizacja na mapie: Wallis-et-Futuna
(Zobacz sytuację na mapie: Wallis-et-Futuna) Alofi Alofi
Geolokalizacja na mapie: Ocean Spokojny
(Zobacz lokalizację na mapie: Ocean Spokojny) Alofi Alofi
Wyspy we Francji

Alofi to wyspa w Polinezji , na zachodnim Pacyfiku , tworząca z Futuną (2  km na północny zachód) i niektórymi rafami archipelag Wysp Horn .

Jest częścią Wallis-et-Futuna , francuskiej społeczności zamorskiej . Znajduje się w królestwie Alo .

Geografia

Wyspa od 17.78  km 2 z wulkanicznego pochodzenia , jest bardzo strome, zakończone na 417  m na górze Mont Kolafau  (PT) (dawniej zwanej Mont Bougainville). Jest otoczony częściowo odsłoniętą rafą koralową , co czyni go wyniesionym atolem . Znajduje się on zaledwie 1,8 km od Futuny  . Kanał, który je dzieli, nazywa się po futuniańsku Vasa .

Lasy pierwotne obejmuje 70% Alofi powierzchni.

Jest praktycznie niezamieszkany (tylko jeden stały mieszkaniec w Alofitai w 2018 r.), ale był zamieszkany już wcześniej, z założonymi kilkoma wioskami i wodzostwami.

Poszczególne ziemie należą do rodzin futuniańskich, które je uprawiają.

Pointe Afaga, położone na południowym krańcu wyspy, jest ze wszystkich ziem francuskich najdalej wysuniętym punktem od Paryża (16 252  km ) .

Na zachodnim krańcu wyspy znajduje się Jaskinia Loka, miejsce pielgrzymek futuńczyków i źródło słodkiej wody.

Fabuła

Pierwsi mieszkańcy i pierwsze zwierzchności

Data pierwszej osady Alofi jest niepewna. Jednak wykopaliska archeologiczne prowadzone w latach 1970-1980 ujawniły obecność ceramiki w Mamalua w Alofi. W Futuna , stanowisko Tavai , wykopane przez Patricka V. Kircha w 1974 roku, pochodzi z okresu Lapita , a ślady ludzkiej okupacji sięgają 200 roku p.n.e. AD , a Asipani sięga 700 roku p.n.e. J.-C.

Wykopaliska przeprowadzone w Alofitai wskazują na obecność ryb, skorupiaków i haczyków: „to pokazuje, że starożytni Oceanianie z Alofi zjadali eksploatację małej laguny Alofitai, podczas gdy ci z Futuny, gdzie nie ma laguny, musieli większość ich żywności pochodzi z zasobów glebowych” .

Ze względu na znaczną presją populacji, ludzie, którzy mieszkają nad morzem będzie stopniowo zajmują drogi od VI XX  wieku  : jest upływ okresu Kele Uli ( „czarna ziemia”) do Kele Mea okresie . Powstało kilka wodzów w Mauifa, Tui Saavaka i Vakalasi; ostatnie wodzowie, Fale Tolu, pojawia się później.

Podczas gdy w Futunie buduje się kilka fortów, jeden fort budowany jest na górze Kolofau.

Próby inwazji na Tonga

W latach 1476–1504 Tongańczycy najechali Alofi. Wódz Gaatialili, który panował nad Uvea , inwestuje fort na górze Kolofau i planuje zaatakować Futunę; został zabity podczas wojny Pakafu, która nastąpiła. Inwazja Tonga w Futuna i Alofi zakończyła się definitywnie około 1565 roku, kiedy Kauulufenuafekai próbował podbić Futunę i został pokonany w Leava .

Kontakt europejski

ten 28 kwietnia 1616 r, Futuna i Alofi odwiedzają holenderscy żeglarze Willem Schouten i Jacob Le Maire .

Rywalizacja między wodzostwami a zjednoczeniem

Różne wodzowie istniejące w Alofi rywalizują ze sobą, nawet na wojnie. Pod koniec XVII E  wieku , Mauifa, szef Loka wypędza Wodzostwo Fale Tolu; na początku XVIII th , szef polowanie Tui Tui ASOA Saavaka Alofi i zmusił go do opuszczenia na Poi (Futuna). Próba poszerzenia obszaru wpływów wodzów Asoa kończy się militarną klęską.

Lider Veliteki jednak udaje się stopniowo przejęcie całej wyspie Alofi środku XVIII -tego  wieku do początku XIX th  wieku , pokonując zainstalowane różne chiefdoms: najpierw Mauifa, następnie Valakasi i wreszcie Fale Tolu. W Alofitai toczy się kilka bitew. Zakończył się podbój Alofi, walczący próbują podbić Futunę.

Nieustanne wojny prowadzą do wyludnienia wyspy i utraty tytułów wodzów właściwych Alofi, „wymazanych przez wojowników Futuny” . W wyniku tych walk wyłaniają się kontury dwóch królestw Alo i Sigave ; zostały ostatecznie ustalone podczas wojny Vai w 1839 roku. Alofi jest częścią królestwa Alo.

Okres współczesny

W 2000 roku Alofi zamieszkiwała tylko jedna osoba. Wyspę uprawiają rodziny z Futuny, które posiadają tam pola. Jest to również popularny cel turystyczny dla futuńczyków. Alofi podlega zwyczajowemu ministrowi.

W 2019 i 2020 roku Christophe Sand z IRD prowadzi wykopaliska archeologiczne , aby zrozumieć, dlaczego wyspa się wyludniła. Te wykopaliska wykazały, że Alofi zamieszkiwało 3000 osób.

Uwagi i referencje

  1. Daniel Frimigacci i Bernard Vienne , W czasach czarnej ziemi: etnoarcheologia wysp Futuna i Alofi , Peeters Publishers ,1990, 251  pkt. ( ISBN  978-2-87723-030-8 , czytaj online ) , s.  11, 24, 45.
  2. Edwin Grant Burrows i Suzanne Manuaud , Futuna, etnologia i publicystyka , Towarzystwo Studiów Historycznych Nowej Kaledonii,1983( czytaj online ) , s.  11.
  3. „  Wyspy Wallis i Futuna (Francja)  ” (dostęp 22 czerwca 2017 r . ) .
  4. "  Dekret n O  2018-1152 z13 grudnia 2018 r.poświadczanie wyników spisu ludności Wysp Wallis i Futuna z 2018 r.  ” , na stronie legifrance.gouv.fr (konsultacja 27 lutego 2019 r . ) .
  5. Daniel Frimigacci i Bernard Vienne , W czasach czarnej ziemi: etnoarcheologia wysp Futuna i Alofi , Peeters Publishers ,1990, 251  pkt. ( ISBN  978-2-87723-030-8 , czytaj online ) , s.  161-165.
  6. Daniel Frimigacci i Bernard Vienna , czasy ciemnej ziemi: etnoarcheologia Futuny i Alofi , Peeters Publishers ,1990, 251  pkt. ( ISBN  978-2-87723-030-8 , czytaj online ) , s.  61.
  7. „  Odkryj Futuna - Turystyka w Wallis i Futunie  ” , na wallis-futuna.travel (dostęp 23 kwietnia 2021 r . ) .
  8. „  Alofi, jak ci się podobają wakacje?”  » , W sprawie Wallis-et-Futuna la 1ère (konsultowane 17 grudnia 2020 r . ) .
  9. „  Środowisko w Alofi: ostatnie ostrzeżenie zwyczajowego ministra dla „pozbawionych skrupułów gości  ” , na Wallis-and-Futuna 1. (dostęp 17 grudnia 2020 r . ) .
  10. „  Futuna: wykopaliska archeologiczne na wyspie Alofi w celu zrozumienia jej wyludniania  ” , na Wallis-and-Futuna 1. (dostęp 17 grudnia 2020 r . ) .

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne