Narodziny |
3 maja 1902 r. Guebwiller |
---|---|
Śmierć |
7 stycznia 1984(w wieku 81 lat) Bandol |
Narodowości |
francuski niemiecki |
Trening |
École normale supérieure (Paryż) Wydział Nauk w Paryżu ( doktorat ) (do1935) |
Czynność | Fizyk |
Dzieci |
Claude Kastler ( d ) Daniel Kastler ( w ) |
Pracował dla | Wydział Nauk w Paryżu |
---|---|
Pole | Fizyczny |
Członkiem |
Akademia Nauk NRD Królewska Holenderska Akademia Sztuki i Nauki Międzynarodowa Akademia Historii Nauki Polska Akademia Nauk Węgierska Akademia Nauk Leopoldina Polskie Towarzystwo Fizyczne ( w ) Akademia Nauk (1964) |
Kierownik | Pierre Daure |
Nagrody |
Nagroda Félixa-Robina w 1946 Nagroda Holwecka w 1954 Złoty Medal CNRS w 1964 Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki 1966 Medal Wilhelma Exnera 1979 |
Alfred Kastler , ur.3 maja 1902w Guebwiller ( Haut-Rhin ) i zmarł dnia7 stycznia 1984w Bandol (Var), francuski fizyk, który w 1966 roku otrzymał Nagrodę Nobla z fizyki . Jego odkrycia przyniosły technikę pompowania optycznego , pozwalającą znacznie poszerzyć wiedzę z zakresu fizyki atomowej .
Przejawiało się również w zobowiązaniach politycznych i moralnych; był także zwolennikiem dwujęzyczności i pozostawił poetyckie dzieło w języku niemieckim, języku jego dzieciństwa.
Alfred Kastler urodził się w protestanckiej rodzinie o skromnym pochodzeniu z Górnego Renu, w czasie, gdy od 1871 roku Alzacja została przyłączona do Cesarstwa Niemieckiego . Podczas I wojny światowej rodzice wysłali go z Guebwiller , zagrożonego bombardowaniem, do Horbourg , do ciotki ze strony matki. Kształcił się w Oberrealschule w Colmar .
Alzacja, który ponownie stał się francuskim w 1918, zdał maturę w 1920, a następnie zrobił rok specjalnej matematyki ; w 1921 został przyjęty do École normale supérieure , gdzie pozostał do 1926. Tam uczęszczał na wykłady z fizyki Henri Abrahama i Eugène'a Blocha, który wprowadził go w fizykę atomową, ale jednocześnie studiował na Wydziale Nauki na Uniwersytecie Paryskim , gdzie pobierał lekcje fizyki u Charlesa Fabry'ego , Aimé Cottona i Anatole Leduc . W 1923 ukończył studia z fizyki i matematyki.
W latach 1923-1924 tymczasowo przerwał studia z powodu „przepracowania i depresji”. W następnym roku przygotowywał się do studiów magisterskich z chemii pod kierunkiem Georgesa Urbaina . W 1926 został nagrodzony pierwszym w agregacji fizyki.
Uczył najpierw w Lycée de Mulhouse (1926-1927), następnie w Lycée Bartholdi w Colmar (1927-1928) iw Bordeaux (1928-1931). Potem wszedł wyższe wykształcenie jako asystent do Pierre Daure , na Uniwersytecie w Bordeaux ; nadzorował praktyczne prace studentów świadectw PCN (PCB) i następnie fizyki ogólnej, przygotowując rozprawę doktorską który obronił w 1936 roku, przed wydziału nauk o uniwersytecie w Paryżu .
Jego główna teza dotyczy fluorescencji oparów rtęci. Sprawozdawcą jest Eugène Bloch . Alfred Kastler pokazuje, że wymiana momentu pędu między atomami i światłem wyjaśnia polaryzację składowych Zeemana . W tym samym roku został wykładowcą w Clermont-Ferrand, kierując kursem fizyki na certyfikat PCB. Dwa lata później, w 1938 roku, został mianowany profesorem katedry fizyki ogólnej w Bordeaux, zastępując Pierre'a Daure'a , mianowanego rektorem Académie de Caen.
Od 1 st październik 1941, na prośbę Georgesa Bruhata , był odpowiedzialny za zastąpienie Pierre'a Augera , który wyjechał do Stanów Zjednoczonych, aby zapewnić opanowanie wykładów z fizyki delegowanych do École normale supérieure.
Następnie został mianowany tymczasowo wykładowca na świadectwie PCB na Wydziale Nauk o Uniwersytecie w Paryżu . Następnie zastępuje go Paul Soleillet.
W 1945 r. stał się początkowo prowizoryczny (dekret z 19 września 1945), A następnie ostatecznie, wykładowca na Wydziale Nauk o Uniwersytecie w Paryżu , delegat do École Normale Supérieure, Pierre Auger .
Został Dyrektorem Szkolnictwa Wyższego w Ministerstwie Edukacji Publicznej.
Następnie został mianowany tytularnym profesorem krzesło fizyki kwantowej i teorii względności na wydziale nauk z Uniwersytetu w Paryżu .
Auguste Rousset zastępuje Kastler w Bordeaux na stanowisku katedry fizyki i Paula Soleilleta na stanowisku wykładowcy na PCB.
W Paryżu w Ecole Normale Superieure, Kastler uczy 4 th lata na przygotowanie do konkursu agregacji fizycznej.
Aż do 1951 roku, był także profesorem fizyki molekularnej jako części świadectwa absolwent wyższej fizyki na Wydziale Nauk o Uniwersytecie w Paryżu .
W 1952 został mianowany profesorem zwyczajnym i założył grupę badawczą, która przekształciła się w Laboratorium Spektroskopii Hertza , którą współkierował z Jeanem Brosselem . W 1994 roku to laboratorium przyjmie imię swoich dwóch założycieli. W szczególności wyreżyserował pracę Claude'a Cohena-Tannoudjiego na jego pracę doktorską z nauk ścisłych w latach 1960-1962 i przewodniczył jury pracy doktorskiej Bernarda Decompsa .
W 1958 r. powierzono mu również kierowanie nowym laboratorium zegara atomowego, stworzonym z jego inicjatywy przez Narodowe Centrum Badań Naukowych .
Od 1955 roku Kastler przejął po Eugène Darmois , nauczanie termodynamiki na Wydziale Nauk o Uniwersytecie w Paryżu , jako część ogólnego świadectwa fizyki, a następnie od 1958 roku certyfikatu termodynamiki i mechaniki fizycznych.
W 1963 został profesorem zwyczajnym.
Od 1962 był prezesem Instytutu Optyki Teoretycznej i Stosowanej , zastępując Armanda de Gramonta .
W 1964 został wybrany do Akademii Nauk .
Otrzymał Nagrodę Nobla z fizyki w 1966 r. „za odkrycie i rozwój metod optycznych stosowanych do badania rezonansu radiowego w atomach” , w szczególności technikę „ pompowania optycznego ”, opracowaną w 1950 r. Pracowało wielu fizyków francuskich i obcokrajowców na drogach otwartych przez pompowanie optyczne, a tym samym znacznie poszerzyły wiedzę z zakresu fizyki atomowej.
W 1968 został dyrektorem badawczym CNRS.
Od 1958 do 1972 przewodniczył francuskiemu komitetowi optycznemu , zastępując Gustave'a Yvona .
W 1972 przeszedł na emeryturę.
Alfred Kastler był także humanistą, głęboko pacyfistą i wrogo nastawiony do broni jądrowej. W czasie wojny algierskiej , zaprotestował przeciwko sposobami Komitet Ocalenia Publicznego w Algierze w 1958 roku, a jego mieszkanie było uplastyczniany przez OPA w 1961 roku pod przewodnictwem z André Trocmé Francuskiej Federacji przeciwko uzbrojenia atomowego . Ogłasza się „ Obywatelem Świata ”. Działa z Ruchem przeciwko broni atomowej (MCAA). Uczestniczy w komitecie popierającym kandydaturę „przeciw bombie atomowej ” w wyborach parlamentarnych René Cruse w Nevers w 1967 roku. Jest zaangażowany na rzecz pokoju w Wietnamie i wspiera zbuntowanych i amerykańskich dezerterów obecnych we Francji. W 1979 był współzałożycielem Międzynarodowej Akcji Przeciwko Głodom (AICF), której był pierwszym prezesem do 1984 roku.grudzień 1981brał udział w tworzeniu Komitetu ds. Rozbrojenia Jądrowego w Europie (CODENE).
Przez kilka lat był także prezesem Francuskiej Ligi Praw Zwierząt, obecnie zwanej Fundacją Praw Zwierząt, Etyki i Nauki , która przyznaje Nagrodę Biologii im. Alfreda Kastlera, mającą na celu nagradzanie metod alternatywnych do eksperymentów na zwierzętach. W 1981 roku podpisał wspólnie z Michelem Damienem i Jean-Claude Nouet, Le Grand Massacre, krytyczne śledztwo w sprawie intensywnej hodowli .
Poeta i wierny swoim początkom, jest autorem zbioru wierszy w języku niemieckim Europe ma patrie ( Deutsche Lieder eines französischen Europäers ), wydanego w Paryżu przez księgarnię Martina Flinkera .
Był członkiem stowarzyszenia Cercle René Schickele Kreis , dla którego w 1968 r. przedłożył książkę Nasza przyszłość jest dwujęzyczna ( Zweisprachig: unsere Zukunft ).
Promocja 1974 (wpisana w 1969) z INSA Lyon nazywa się "promocją Alfreda Kastlera".
Od roku jego śmierci gimnazjum w Guebwiller otrzymało nazwę Liceum Alfreda Kastlera .
Od 1984 r. Francuskie Towarzystwo Fizyczne przyznaje Nagrodę Gentner-Kastler .
W 1989 roku Lycée de Cergy Ville Nouvelle zostało przemianowane na Lycée Alfred Kastler de Cergy-Pontoise. Miasto szkolne Stenay nosi imię Alfred Kastler .
Od 1996 roku miejsce w Paryżu, w pobliżu École normale supérieure, nosi nazwę Place Alfred-Kastler .
Ogólny i technologiczne szkoła wysoki jak również zawodowe szkoła nosi jego imię w Denain .
Jego imię nosi w Talence liceum ogólnokształcące, techniczne i zawodowe .
Gimnazjum ogólne i technologiczne nosi jego imię w Guebwiller (Haut-Rhin)