| Narodziny |
29 października 1872 r Gandawa |
|---|---|
| Śmierć |
20 stycznia 1953(w wieku 80 lat) Gandawa |
| Imię i nazwisko | Alfons Teofiel Maria Jonckx |
| Krótkie imię | Alfonsa Jonckxa |
| Narodowość | belgijski |
| Trening | Uniwersytet w Gandawie |
| Zajęcia | Dziennikarz , prawnik , prawnik |
| Pracował dla | Uniwersytet w Gandawie (1916-1917) |
|---|---|
| Archiwum prowadzone przez | KADOC Documentatie- en Onderzoekscentrum voor religie, cultuur en samenleving ( d ) |
Alfons Jonckx ( 1872 - +1.953 ) jest dziennikarz i prawnik belgijski pochodzący z Gandawy .
Studiował na Uniwersytecie w Gandawie .
Był członkiem Sodalitium , antymodernistycznej katolickiej sieci . Był sekretarzem redakcji gazety La Liberté i napisał serię artykułów pod tytułem „Le fransquillonisme est un mal”. Był wpisany do adwokatury w Gandawie.
W styczniu 1910 r. , niedługo po wstąpieniu na tron Alberta Ier , pojawia się pytanie o jego zasadność. Rzeczywiście zauważył, że akt, którym Leopold II zatwierdził małżeństwo księcia Alberta w 1900 r., nie ma żadnej ministerialnej kontrasygnaty i postawił tezę, że w rezultacie książę Albert został pozbawiony praw do tronu.
Wydał Korespondencję Katolicką , pismo antymodernistyczne, które zostało potępione przez Konferencję Episkopatu w sprawie10 stycznia 1914.
18 maja 1915władze niemieckie, podejrzewając fundamentalistyczne sieci katolickie o działalność antyniemiecką, przeszukały jego dom i skonfiskowały posiadane przez niego dokumenty dotyczące sieci Sodalitium .
W czasie okupacji został również mianowany profesorem nadzwyczajnym na Uniwersytecie w Gandawie. Wykładał prawo i postępowanie karne , zasady prawa podatkowego i prawa cywilnego .
W 1917 został członkiem Rady Flandrii utworzonej przez okupanta. Zgromadzenie to ogłosiło przepadek króla Alberta, kierując się jego argumentami prawnymi o rzekomej bezprawności jego wstąpienia na tron. Od stycznia 1918 został delegatem do spraw zagranicznych w Komisji Delegatów.
Na rozejmu, uciekł za granicę i został skazany w 1920 roku w zaocznie na dożywocie za zdradę stanu . Próbował zaapelować do Watykanu z prośbą o ułaskawienie. Pozostał na emigracji do 1936 roku . W 1932 opublikował dzieło Belgica juris contemptrix , w którym prosił o amnestię dla działaczy .
Współpracował także z niemieckim okupantem podczas II wojny światowej i został ponownie skazany w 1945 roku .