Alexandre Louria

Alexandre Louria Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 3 lipca 1902
Kazan ( Kazan ouïezd ( d ) , rząd Kazania , Imperium Rosyjskie )
Śmierć 14 sierpnia 1977(75 lat)
Moskwa
Narodowość radziecki
Dom Ulica Łobaczewskiego ( d ) (1910)
Trening Kazan Federal
University IM Setchenov Moscow State Medical University (do1937)
Zajęcia Lekarz , psycholog , pedagog specjalny , antropolog
Tata Roman Louria ( d )
Inne informacje
Pracował dla Uniwersytet Państwowy w Moskwie
Obszary Neuropsychologia , psycholingwistyka , völkerpsychology
Członkiem Amerykańska Akademia Sztuki i Nauk
Amerykańska Akademia Nauk (1968)
Mistrz Lew Wygotski
Kierownik Lew Wygotski
Wpływem Lew Wygotski
Nagrody

Alexander Romanovich Louria lub Luria (po rosyjsku  : Александр Романович Лурия ) jest rosyjskim wówczas sowieckim neurologiem i psychologiem , urodzonym16 lipca 1902w Kazaniu i zmarł dalej14 sierpnia 1977w Moskwie .

Trasa

W 1921 roku ukończył studia na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu w Kazaniu. Swoje pierwsze badania rozpoczął w psychologii eksperymentalnej.

W 1937 roku ukończył Instytut Medyczny n o  1 Moskwie, doktor nauk pedagogicznych w psychologii i rozpoczyna badania nad urazami mózgu w Instytucie Neurochirurgii w Moskwie.

W czasie II wojny światowej był ordynatorem neurochirurgicznego szpitala rehabilitacyjnego, a stopień doktora nauk medycznych uzyskał w 1943 r.

Od 1945 r. Pracował jako profesor psychologii na Uniwersytecie Moskiewskim. W 1947 r. Został członkiem Akademii Nauk o Wychowaniu.

Pracuje

W Moskwie od 1923 r. Zajmował się ogólnymi problemami eksperymentalnej psychologii dziecięcej i psychopatologii. Będzie zainteresowany problematyką lokalizacji funkcji w korze mózgowej oraz przywracaniem funkcji po uszkodzeniu mózgu.

Interesuje się eksperymentalną analizą skojarzeń werbalnych oraz obiektywną analizą procesów emocjonalnych.

Znany jest z tego, że badał mechanizmy pamięci w odniesieniu do języka , zgodnie z tak zwanym podejściem psychologii kulturowej, na które wpłynął Wygotski . Zajmie się tymi zjawiskami poprzez studia przypadków, które pozostały sławne, takie jak przypadek Salomona Szereszewskiego , człowieka o wyjątkowej pamięci.

We współpracy z Wygotskim będą zainteresowani psychologiczną analizą rozwoju dziecka. Po długiej serii wspólnych eksperymentów ich współpraca będzie oznaczona książką: Essays on the History of Behavior, opublikowaną w 1930 roku w Rosji.

Zobacz też

Bibliografia

Linki zewnętrzne