Narodziny |
24 marca 1812 Moskwa |
---|---|
Śmierć |
30 listopada 1855(lat 43) Moskwa |
Pogrzeb | Cmentarz Wagankowo |
Czynność | Artysta |
Trening | Rosyjska Akademia Sztuk Pięknych |
Różnica | Wielki Złoty Medal Cesarskiej Akademii Sztuk |
Alexander Vassilievich Loganovski (po rosyjsku : Александр Васильевич Логановский ), ur. 12 (24)Marzec 1812 i zmarł 18 (30) Listopad 1855w Moskwie jest rosyjskim rzeźbiarzem reprezentującym klasyczny akademicki styl zdobniczy. Najbardziej znany jest z posągów, które wykonał dla katedry Chrystusa Zbawiciela w Moskwie .
Studiował w Akademii Sztuk Pięknych, gdzie w pokoju Hélène otrzymał mały złoty medal za płaskorzeźbę Hectora, upomina Pârisa za jego zaniedbanie i duży złoty medal za posąg zatytułowany Rosjanin grający na swaïka (in), którą przywołuje Puszkin , a także posąg na podobny temat Mikołaja Pimenowa, który w tym samym czasie opuścił szkołę; tematy te uważano za odbiegające od zwyczajności na tamte czasy. Dwa posągi są ustawione przed Pałacem Aleksandra w Carskim Siole .
W Rzymie Loganovski rzeźbi marmurowy posąg przedstawiający Abbadona i grupę La Jeune Kiévaine, która przyniosła mu nominację na akademika. Po powrocie do Rosji otrzymał zamówienie na dwie płaskorzeźby do soboru św . Izaaka w Petersburgu . Jedna przedstawia Zapowiedź dla pasterzy, a druga rzeź niewiniątek (portyk południowy). Następnie zostaje wybrany Loganovski10 września 1839z Klodt i Romazanov dla osób posągi z zewnętrznych ścian katedry Chrystusa Zbawiciela w Moskwie , która jest w trakcie budowy. To potrwa czterdzieści lat. Kolosalne płaskorzeźby oraz figury świętych i aniołów (1847-1849) utrzymane są w stylu rusko-bizantyjskim.
Alexander Loganovsky został mianowany profesorem Akademii w 1854 roku, ale zmarł niecały rok później w Moskwie. Został pochowany na cmentarzu Vagankovo .
Fragmenty dawnych oryginalnych płaskorzeźb katedry Chrystusa Zbawiciela, usuniętych przez władze komunistyczne w 1931 roku i zainstalowanych w klasztorze Donskoy :
Spotkanie Melchizedeka i Abrahama
Święty Sergiusz z Radonège błogosławi Dmitrija Donskoja przed jego wyprawą przeciwko Tatarom w 1380 roku
Miriam świętuje zwycięstwo swojego ludu nad wrogami