Narodziny |
25 marca 1812 r. (6 kwietnia 1812w kalendarzu gregoriańskim ) Moskwa |
---|---|
Śmierć |
09 stycznia 1870 (21 stycznia 1870w kalendarzu gregoriańskim ) Paryż |
Pogrzeb | Cmentarz zamkowy |
Imię w języku ojczystym | Александр Иванович Герцен |
Imię urodzenia | Александр Иванович Герцен |
Pseudonim | Iskander |
Narodowości |
Rosyjska Szwajcaria |
Trening | Moskiewski Wydział Fizyki i Matematyki ( d ) |
Zajęcia | Filozof , pisarz , dziennikarz , krytyk literacki , prozaik , dziennikarz opinii , pedagog , polityk , nauczyciel |
Tata | Ivan Alekseevich Yakovlev ( d ) |
Małżonka | Natalya Zakharina ( d ) (od1838) |
Dziecko | Alexander A. Herzen |
Pokrewieństwo | Natalya Zakharina ( d ) (kuzynka) |
Pole | Filozofia |
---|---|
Właściciel | Kolokol , Obshcheye veche ( d ) , South Pod! ( d ) |
Gatunki artystyczne | Proza , publicystyka , krytyka literacka |
Alexander Ivanovich Herzen (po rosyjsku : Александр Иванович Герцен ), urodzony 25 marca 1812 r. (6 kwietniaw kalendarzu gregoriańskim ) w Moskwie i zmarł 9 stycznia 1870 r. (21 styczniaw kalendarzu gregoriańskim ) w Paryżu jest rosyjskim zachodnim filozofem , pisarzem i eseistą politycznym . Znany jako „ojciec rosyjskiego populistycznego socjalizmu ”, uważany jest za inspiratora klimatu politycznego, który doprowadził do zniesienia pańszczyzny w 1861 roku .
Alexandre Herzen urodził się 25 marca 1812 roku (6 kwietniaw kalendarzu gregoriańskim ) w Moskwie . Jej imię Herzen (od niemieckiego Herz , „serce”) zostało wymyślone z okazji jej narodzin poza związkami małżeńskimi: jej matka Henriette-Wilhelmine Luisa Haag (1795-1851) jest młodą niemiecką służącą, której jej ojciec Iwan Aleksiejewicz Jakowlew, wysoki przedstawiciel rosyjskiej arystokracji, przywiózł ją ze Stuttgartu w ciążę .
Niemowlę podczas bitwy pod Borodino , jego rodzina robione to przez francuskich linii, jego ojciec jest pobierana z wiadomością dla cesarza Aleksandra I st po osobistej rozmowie z Napoleonem .
Otrzymał arystokratyczne wykształcenie, wcześnie wykształcił wrażliwość na rewolucyjne idee i zuchwały charakter.
Powstanie z decabrists , wGrudzień 1825, to kluczowe wydarzenie w życiu Hercena.
„Historie powstania, procesu, terroru panującego w Moskwie wywarły na mnie bardzo silne wrażenie; ukazał mi się nowy świat, do którego coraz bardziej zbliżało się moje życie wewnętrzne. Nie wiem, jak to się stało, ale rozumiejąc niewiele lub niejasno, co to wszystko znaczy, czułem, że nie jestem po stronie kartacza i zwycięstwa, więzienia i łańcuchów. Egzekucja Pestela i jego towarzyszy zdecydowanie wybudziła moją duszę z dziecinnego snu. "
- Alexandre Herzen, Przeszłość i medytacja.
Herzen wstąpił na Uniwersytet Moskiewski w 1830 roku.
Aresztowany 9 lipca 1834 r. (21 lipcaw kalendarzu gregoriańskim ) był sądzony i wygnany do Permu i Wiatki od 1834 do 1838 roku.Marzec 1838wrócił potajemnie do Moskwy i dalej 9 maja 1838, poślubia Natalie Zakharine. W 1841 r. Przeniósł się do Petersburga , gdzie kontynuował karierę urzędniczą. Znowu staje się podejrzany i wkrótce trafia do Nowogrodu z żoną i dwójką dzieci; jeden z nich Alexandre A. Herzen zostaje profesorem fizjologii w Lozannie .
Granicę rosyjską przekroczył 19 /31 stycznia 1847i osiada w Paryżu, gdzie współpracuje z Proudhon . W październiku wyjeżdża do Włoch. WLuty 1848, jest w Rzymie, gdzie dowiaduje się o wydarzeniach z 48 . Pospieszył z powrotem do Paryża.
Oprócz politycznej porażki rewolucji widział wtedy kilka bolesnych osobistych epizodów. Najpierw jego żona Nathalie, porzucona dla polityki, przyjęła za kochankę niemieckiego poetę Georga Herwegha (para pogodziła się dopiero w 1851 r.), A następnie w 1851 r. Matka Hercena i jeden z jej synów utonęli we wraku statku u wybrzeży Wysp Lérins . Plik2 maja 1852, to jego żona umiera na gruźlicę . Wyjechał z Paryża do Londynu25 sierpnia 1852mieszka między Genewą , Niceą i Paryżem. Jako patriota zajmował się głównie zwalczaniem carskiego reżimu poprzez artykuły w L'Étoile polaire (1857-65). W latach 1857–1865 wraz z Nikołajem Ogariewem publikował Kolokol ( La Cloche ), dziennik inspirowany wolnościowo socjalizmem i skierowany do rosyjskiej sprawy rewolucyjnej. Intelektualista Malwida von Meysenbug zapoznał niemiecką opinię publiczną z twórczością Aleksandra Hercena jako działacza politycznego i pisarza.
W latach 60. XIX w. Kilkakrotnie spotykał pisarza Fiodora Dostojewskiego , który darzył go wielkim szacunkiem.
Pomimo cenzury jego artykuły wywarły wielki wpływ na Rosję, w szczególności na Pierre'a Kropotkine'a , który w swoich wspomnieniach opisał lekturę Gwiazdy polarnej jako element, który skłonił go do myślenia politycznego.
Zmarł w Paryżu 9 stycznia 1870 r. (21 styczniaw kalendarzu gregoriańskim ), tuż przed Komuną , spoczywa w Nicei na cmentarzu zamkowym .